Gisteren was de duizendste blogpost en schreef ik dat het bootje met blogposts vandaag weer verder zou varen. Maar voordat we koers zetten eerst een blogpost over mijn passagiers en wat ze onderweg aan boord doen. Zie hier de passagiers in mijn blogpost-bootje.
Oké, zoveel passagiers heb ik niet mijn blogpostbootje. Dit zijn uit Europa terugkerende Amerikaanse soldaten aan boord van de Queen Elisabeth bij aankomst in de haven van New York in 1945 (Photo credit: New-York Historical Society.)
Ik ben in september 2015 met dit blog begonnen. De eerste maand had ik 25 unieke bezoekers per maand. Nu zit ik op zo’n 2500 bezoekers per maand (met een uniek IP-adres). Echter ruim 85% van deze bezoekers blijft minder dan 30 seconden op mijn site en nog zo’n 3% is binnen twee minuten al weer weg. Deze bezoekers tel ik daarom niet mee. Gemiddeld zit ik nu op zo’n 270 unieke bezoekers per maand die langer dan 2 minuten per bezoek blijven. (De corona-crisis waardoor veel mensen thuis zitten heeft voor een toename van zo’n 20% van het aantal bezoekers gezorgd.)
Veel van die korte bezoeken (minder dan 30 seconden) zijn van bezoekers uit Rusland, die vooral bezig zijn met het automatisch plaatsen van links in een reactie op de blogposts, waar woorden als ‘porn’ en ‘sex’ in domineren; om misverstanden te voorkomen, die woorden staan in de links in die reacties, niet in de blogposts zelf (behalve in deze).
Deze spam is ook de reden dat ik reacties van onbekende reageerders niet automatisch meer laat plaatsen, maar ze eerst wil goedkeuren, en dat men na zeven dagen niet meer op een blogpost kan reageren, omdat ik anders maar afgekeurde reacties blijf weggooien. Nu valt het nog te behappen.
De meeste unieke bezoekers per maand had ik in oktober 2017 (477 stuks). Dat waren vooral lezers van een blogpost die ik op 5 oktober 2017 schreef over Mondriaan en de Stijl. Dat jaar waren er in Den Haag allerlei tentoonstellingen over Mondriaan en zochten veel mensen informatie over hem en de tentoonstellingen en belandden daardoor ook op mijn site. Die blogpost over Mondriaan was dan ook mijn meest gelezen blogpost in 2017.
Gemeten over de hele periode 2015 – 2020 is de meest gelezen blogpost op mijn site een blogpost over de vraag waarom het wasgoed bij het wassen altijd in een dekbed kruipt? Deze blogpost, geplaatst op 5 juni 2016 zorgde zelfs meer dan drie jaar later (op 11 december 2019 om precies te zijn) nog voor een grote piek in het bezoek. Ik vermoed dan ook dat er die dag ergens (online of op de radio) een quiz was waarbij deze vraag werd gesteld.) Zie hier dus mijn lezerspubliek, ze zijn het meest geïnteresseerd in de vraag waarom het wasgoed bij het wassen in het dekbed kruipt.
Om het rijtje met meest gelezen blogposts per jaar even af te maken. In 2016 was een blogpost over een tv-programma waarin mensen vertelden over doodgaan de meest gelezen blogpost van dat jaar, in 2017 die over Mondriaan dus, in 2018 over de tentoonstelling ‘Hyperrealisme Sculptuur’ in de Kunsthal in Rotterdam en in 2019 de blogpost uit 2016 over het wasgoed (een gouwe ouwe dus; dankzij de piekvraag van 11 december 2019).
Morgen maar eens kijken waar het bootje dan heen vaart en wie er aan boord zitten.