Van Gogh in het woonzorgcentrum

Het Prinsenhof is een woonzorgcentrum bij ons in het dorp. De oudste dochter heeft er wel eens vakantiewerk gedaan. In het plaatselijke krantje staat een verslag van bezoek van een viertal bewoners van het verzorgingstehuis aan het Van Gogh Museum in Amsterdam. Het werd georganiseerd in het kader van de Nationale Ouderendag.

Aangekomen in het museum vertelde één van de oudjes volgens ‘Het Krantje’ bij het zien van het schilderij ‘De amandelbloesem’: “Dit schilderij heeft Vincent voor de geboorte van mijn vader gemaakt”. Ach, die oude man is een beetje in de war, dacht ik toen dit las. Maar hij was helemaal niet in de war. Wat bleek, het was de kleinzoon van Theo van Gogh, de broer van Vincent. Ik had er even niet bij stil gestaan dat er nog mensen zouden leven wiens vader het neefje van Vincent van Gogh was. Zie hier het betreffende schilderij.

000000 vangoghAmandelbloesem’; Saint-Rémy-de-Provence, februari 1890 Vincent van Gogh (1853 – 1890); olieverf op doek, 73.3 cm x 92.4 cm;  Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Stichting):

Van de site van het Van Gogh museum: “Hier schilderde Van Gogh een van zijn lievelingsonderwerpen: grote bloeiende takken tegen een blauwe lucht. Omdat de amandelboom al vroeg in het voorjaar bloeit, is het een symbool voor nieuw leven. Voor het onderwerp, de scherpe omlijningen en de plaatsing van de boom in het beeldvlak liet Van Gogh zich inspireren door de Japanse prentkunst.

Het schilderij was een cadeau voor zijn broer Theo en diens vrouw Jo die een zoon hadden gekregen: Vincent Willem. In de brief waarin hij het goede nieuws meedeelde, schreef zijn broer Theo: ‘Zoals we je hebben gezegd, vernoemen we hem naar jou en ik spreek de wens uit dat hij even vasthoudend en even moedig wordt als jij.’ Het is niet verwonderlijk dat het voor de familie Van Gogh altijd het meest dierbare werk is gebleven. Vincent Willem zou later het Van Gogh Museum oprichten.”

De vader van de man uit ons dorp heeft dus het Van Gogh museum opgericht. Ik neem aan dat ze geen toegang hebben hoeven te betalen. Het volgende uitstapje van de oudjes gaat naar diergaarde Blijdorp in Rotterdam. In 1857 werd een zekere Henri Martin, van oorsprong leeuwentemmer van beroep, daar de eerste directeur van. Misschien woont er wel een achterkleinzoon van de leeuwentemmer in het verzorgingstehuis.