Ik ben lid van een geheim genootschap van echte voetbalkenners oftewel de supportersvereniging van Go Ahead Eagles. We hebben onze geheime begroetingsrituelen – wanhopig naar je hoofd grijpen; dat gebaar leer je zo bij ons op de tribune – en ook krijgen we elk jaar een ledenpas toegestuurd. Dit jaar werd die pas vergezeld door een cadeautje: een ouderwets kwartetspel.
De kinderen waren dit weekend op bezoek en na het biggen gooien – zie hier – moesten de kinderen in het kader van hun educatie ook dit spel een keer spelen. Het was heel leerzaam. Zo weten ze nu hoe de oude pisbakken in het stadion er vroeger uitzagen.
Dat we een aantal legendarische wedstrijden hebben gespeeld
Dat we vier keer landskampioen zijn geweest.
(Bij dit kwartet wordt aan het einde van het komende seizoen een nieuwe kaart toegevoegd, althans daar ga ik van uit.)
En ook leerden ze met wat voor een soort spreuken we onze ploeg aanmoedigen.
‘Biet ‘m in de rugge’; oké, opvoedkundig niet geheel juist.
De dochters werden zo enthousiast dat we het nog een tweede keer moesten spelen. Het wordt nog wel wat met hun. De adelaar leeft! Op naar Kowet!
