Momenteel ben ik voor mijn serie ‘de mensen achter de computer‘ bezig met een portret van Leonardo da Vinci, niet alleen schilder maar ook wetenschapper en technicus. In die laatste hoedanigheid komt hij voor in ‘de mensen achter de computer’.

Als schilder is hij vooral beroemd geworden met de ‘Mona Lisa’ en ‘Het Laatste Avondmaal’. Hij schilderde dit laatste werk op een wand van het Santa Maria delle Grazie, een dominicaner klooster in Milaan.

Da Vinci begon met Het Laatste Avondmaal in 1495 en voltooide het werk in 1498. Al met al – hij werkte niet aan één stuk door aan de schildering – deed hij er zo’n drie jaar over om het te voltooien. Blijkbaar vond volgens de overlevering één van de monniken in het klooster dit te lang duren en klaagde hierover tegen Da Vinci.

Hij vroeg aan Da Vinci waarom het zo lang duurde en of hij niet een beetje kon opschieten. Da Vinci zou toen hebben geantwoord dat dit kwam, omdat hij er nog niet helemaal uit was hoe hij het beste Judas kon portretteren, maar dat hij, als hij er niet uit kwam en de monnik haast had, dat hij dan Judas wel het gezicht van de monnik zou geven.

Judas is de figuur derde van rechts met een zak zilverlingen in zijn hand en de donkere baard. Of de monnik er ook zo uit gezien heeft, is niet bekend.

Het is natuurlijk een mooie anekdote, maar waarschijnlijk niet waar. ‘Too good to be true’ zouden de Engelsen zeggen. Daarom weet ik nog niet of ik hem ook mee neem in het portret van Leonardo da Vinci. Maar hij is te mooi om te laten liggen en daarom alvast hier.