Vorig jaar leende het Haags Gemeentemuseum het schilderij ‘Esther’ van Egon Schiele een aantal maanden uit aan het museum Belvedere uit Wenen. In ruil hiervoor kreeg het Haags Gemeentemuseum dit jaar gedurende drie maanden het schilderij ‘Judith’ van Gustav Klimt te leen. (Nutteloos weetje: beide Oostenrijkse schilders stierven in 1918 aan de gevolgen van de Spaanse griep.) Vorige week was het de laatste week dat het schilderij van Klimt in Den Haag te zien was en omdat de oudste dochter, wiens naam ik hier niet zal verklappen, het portret van haar naamgenote wel eens wilde zien, gingen wij afgelopen donderdag naar het Gemeentemuseum.
Het schilderij hing in een aparte zaal. Ik zag een speciale ingang voor mensen met de naam Judith, maar omdat er geen andere toegang tot de zaal was, ben ik ook maar door deze ingang naar binnen gelopen. Behalve het schilderij stonden er in de zaal tientallen parfumflesjes met een goudkleurige vloeistof er in. Waarom dat was weet ik niet. Ik ben vergeten er een foto van te maken, dus u zult mij op mijn woord moeten geloven. Wel heb ik een foto van het schilderij gemaakt.
(In 2006 is er een schilderij van Klimt voor 135 miljoen dollar verkocht, dus ik vermoed dat mijn foto later ook nog wel een leuk bedragje zal opbrengen.)
Het bezoek aan het Gemeentemuseum was overigens niet het hoofddoel van de dag. Dat was een sentimental journey naar het Museon, dat pal naast het gemeentemuseum staat. De naam Museon is een samentrekking van de woorden Museum en Onderwijs. Toen de leeftijd van de kinderen nog maar één cijfer telde, zijn we er vaak geweest. Je had er opgezette beesten, een groot walvisskelet, Eskimotenten waar je in kon kruipen en een nagebouwde boeg van een schip die op en neer bewoog om maar een paar dingen te noemen. We waren er in geen jaren meer geweest en het leek Judith wel leuk om er weer eens rond te kijken. Wat bleek, de boel werd verbouwd. De eerste verdieping waar alle leuke dingen van vroeger stonden was sinds 1 juni gesloten. “Het Museon vernieuwt zijn permanente tentoonstelling! Na meer dan 10 jaar nemen we afscheid van onze tentoonstelling Jouw Wereld, Mijn Wereld en openen dan in oktober de nieuwe expositie ONE PLANET!” Alleen de benedenverdieping waar altijd alle wisseltentoonstellingen waren, was nu open. Dat hadden wij weer.
Maar goed, dan maar de wisseltentoonstellingen bekeken. Er waren er twee. Eentje bestond uit National Geografic foto’s, de andere wisseltentoonstelling had als thema: ’Magie of Wetenschap’. Deze laatste tentoonstelling bracht mij een beetje in verwarring. Sterker nog, ik verloor er zelfs mijn hoofd bij. Gelukkig vond Judith het terug op een fruitschaal.
Er waren allerlei voorbeelden te zien hoe je eigen hersenen en zintuigen je voor de gek kunnen houden. Neem bijvoorbeeld deze twee stukken krom hout. Als je ze naast elkaar legt, dan lijkt de linker groter dan de rechter, maar als je ze op elkaar legt, dan zie je dat ze even groot zijn.
Nog een voorbeeld: neem deze cirkel. Op de linkerfoto is duidelijk te zien dat de bovenst helft van de cirkel dezelfde kleur heeft als de onderste helft van de cirkel, maar schuif je de stukken uit elkaar, dan lijkt opeens de onderste cirkelhelft donkerder te zijn dan de bovenste cirkelhelft.
We hebben er een tijdje rond gelopen en het was weer even net als vroeger: de kinderen klein en papa groot.
(“En verder ben ik van mening ben dat de klantenservice van de Media Markt heel erg slecht is.”)