Verkeerde man

Van de week stond ik in de Albert Heijn naar het vis-aanbod te kijken toen een vrouw naast me opeens aan me vroeg: “Zullen we vanavond vis eten?” Ik keek haar aan. Het was een vrouw van een jaar of veertig die met een vermoeide blik de vis stond te bestuderen.

“Is dat een uitnodiging?” vroeg ik.  De vrouw keek verschrikt op. “Oh nee, sorry. Ik dacht dat mijn man naast me stond.” sprak ze.

Zoiets dacht ik al. Geeft niets hoor. Het kan erger.” zei ik en ik vertelde haar over Hans, een oud-collega van mij bij KPN. Die liep een keer achter zijn vrouw in de supermarkt, toen zij opeens de arm van een wildvreemde man naast haar vastpakte en gearmd verder liep. Zowel Hans als de man zeiden niets en zo liepen ze een metertje of tien door. Toen zag ze pas dat ze de verkeerde man had vastgepakt. Dit tot groot vermaak van zowel de man als van Hans.

De vrouw lachte, liep vervolgens naar een man en pakte deze bij de arm. Lachend keek ze om. Ik nam aan dat het haar eigen man was.