Laat niet als dank

Ooit dichtte de bekende Nederlandse dichter Martinus van Neck de fameuze regels:

Het herfst / De blaadjes vallen van de bomen

 (De oudste dochter meende te moeten opmerken dat het niet ‘het herfst’ maar ‘de herfst’ moest zijn, maar zij overzag dat het woordje ‘herfst’ hier als werkwoord werd gebruikt. Dat heet een dichterlijke vrijheid).

Waarom moet ik opeens weer aan deze dichtregels denken? Dat komt omdat ik momenteel maar blaadjes blijf opvegen. We hebben naast onze oprit een klimhortensia staan. Die is nu zijn blad aan het verliezen. Elke dag ligt de oprit vol met blaadjes.

Ik veeg die blaadjes op, gooi ze in de groene bak (de composthoop zit al lang vol), en de volgende dag liggen ze weer op de oprit. Ok, niet dezelfde, maar wel net zo’n hoeveelheid. Het blijft maar doorgaan. Ik begin langzamerhand het vermoeden te krijgen dat er elke nacht weer nieuwe blaadjes aan de klimhortensia groeien, die er een dag later weer afvallen.

Hetzelfde geldt voor de boom achter. Ook die blijft maar zijn blaadjes op het gras gooien. Ik kan harken wat ik wil, het helpt niet.

000000-tuinHet gras één minuut nadat ik het had geharkt.

Ik overweeg nu om “Laat niet als dank’- bordjes bij de bomen te zetten.  De ‘Laat niet als dank’-campagne is ooit in 1926 door de ANWB bedacht. Ik citeer even een stukje van de site van de ANWB.

‘Laat niet als dank…’

‘Een van de meest geslaagde mediacampagnes van de ANWB is ‘Laat niet als dank …’ Het bijbehorende affiche uit 1926 is getekend door schilder/tekenaar/grafisch ontwerper Willy Sluiter.

 ‘Laat niet, als dank / Voor ’t aangenaam verpoozen / Den eigenaar van ’t Bosch / De schillen en de doozen’

000000-campagne

De eerste originele poster uit 1926

Vier woorden

De poster met het rijmpje is een begrip geworden. Hij hing in hotels, stations, cafés, scholen, garages, politieposten en boswachterijen. De ANWB bracht er ook briefkaarten van uit. Snel na het verschijnen van de affiche kende iedereen het rijmpje uit het hoofd. Op nieuwere versies van de affiches kon de bond volstaan met de eerste vier woorden.

 Campagne heeft effect

Het idee voor de voorlichtingscampagne kwam van hoofdconsul G.A. Pos naar aanleiding van de moeizame aanleg van een rijwielpad van Laren naar Baarn in 1915. De affiches riepen toeristen op parken en landschappen niet te vervuilen. Onder invloed van deze campagne wist de ANWB eigenaren van landgoederen van landgoederen en bossen ertoe te bewegen om wandelaars en fietsers op hun gronden toe te laten.’

Maar helaas, ik denk niet dat die bordjes mijn bladerenprobleem oplossen. Je kan wel tegen bomen praten, luisteren doen ze toch niet.

Hoewel, sommige mensen denken wel dat je met bomen kan praten. (Ik had hier bijna geschreven dat je wel lekker kan bomen met bomen, tenzij je met een takkewijf te maken heb, maar die woordspelingen zijn te erg.) Eén van de mensen die in dit verband vaak wordt genoemd, is prinses Irene, dit naar aanleiding van een boek over de natuur dat ze in 1995 schreef. Maar dit is een misverstand. In een interview met Trouw in 2007 zei ze: “Ik praat niet met bomen, nooit gedaan ook” Andere mensen doen het echter wel. Je kan er zelfs cursussen in volgen.

Richt je op het zenden van een bericht en geef in beelden, geluid of gevoel een boodschap door. Richt je aandacht dan op ontvangen. Een bericht kan een beeld, geluid of gevoel zijn. Als je een signaal van de boom ontvangt kun je op dezelfde manier verder gaan met zenden en ontvangen. Bedank de boom na afloop voor het contact.” Aldus ene Maja Kooistra (zoals geciteerd op deze site)  Volgens haar heeft elke boomsoort zijn eigen karakter.  Neem de beuk. “Beuken zijn stijlvolle, adellijke dames met levenservaring. Ze laten zich niet snel van de wijs brengen en hebben een groot gevoel voor relativering. Ze hebben een wat droge humor.”  Het is dus geen schaterlachen met de beuk.

Ook ene Petra Sonnenberg onderscheidt (volgens dezelfde site) verschillende types: “Een Berk is een oplosser van conflicten. Een boom van inzicht, vriendschap en onvoorwaardelijke liefde. De grove Den is een trotse, humeurige, wat moeizame boom met wie het lastig communiceren kan zijn. De Eik weet alles. De Eik is moeder en vader tegelijk; een goede vriend tegen wie je alles kunt vertellen. Een Iep is humoristisch, wijs en inspirerend. De Paardenkastanje is leerling, gezel en meester tegelijk. Hij kan je op alle gebieden van goede raad voorzien.”

Ik heb geen idee wat voor een type mijn klimhortensia is, maar ik zal eens een pittig gesprekje met hem voeren en zeggen dat het nu afgelopen moet zijn met die blaadjes. (En dan laat ik heel eventjes een zaag zien die ik achter mijn rug verstopt hou.)