Onlangs zag ik een in een kringloopwinkel in Voorschoten deze pc te koop staan. Het is een Schneider PC uit 1988. Hij heeft een werkgeheugen van 512 kb en een (externe) harde schijf van 20 mb. Daar kan je dus hoogstens twee moderne digitale foto’s van 10 mb op kwijt, dan is hij vol. (Even tussen haakjes: ik noem een pc altijd een ‘hij’, maar een collega van vroeger sprak altijd over een ‘zij’; dit omdat zijn pc, net zoals zijn vrouw, ook nooit deed wat hij wou.)
De vraagprijs voor dit historisch voorwerp bedraagt 250 euro. Dat lijkt veel maar je koopt hem natuurlijk als verzamelobject, niet om hem te gebruiken. Hoewel? De Amerikaanse overheid denkt daar misschien anders over. Gisteren verscheen namelijk het rapport GAO-16-468 van de ‘United States Government Accountability Office’ – zeg maar de Amerikaanse Rekenkamer – met de titel ‘INFORMATION TECHNOLOGY – Federal Agencies Need to Address Aging Legacy Systems’.
Uit dit rapport blijkt dat het systeem dat het Pentagon gebruikt om de operaties te coördineren van nucleaire raketten, bommen-werpers en tankervliegtuigen draait op IBM-computers uit de jaren zeventig, die worden aangestuurd met behulp van oude 8-inch floppy disks. Uit het rapport: “Introduced in the 1970s, the 8-inch floppy disk is a disk-based storage medium that holds 80 kilobytes of data. In comparison, a single modern flash drive can contain data from the equivalent of more than 3.2 million floppy disks”
Afbeeldingen afkomstig uit het rapport van de GAO
Gevraagd naar de reden dat het Amerikaanse leger nog steeds deze apparatuur gebruikte, antwoordde luitenant-kolonel Valerie Henderson volgens de Volkskrant: “Dit computersysteem wordt nog altijd gebruikt omdat het simpel gezegd, nog altijd werkt.” Wijlen mijn schoonvader zei vroeger altijd al: “Als het niet kapot is, maak het dan niet.”
Maar goed, het Amerikaanse leger gaat nu toch deze systemen vervangen. Het is namelijk niet alleen lastig om nog personeel te vinden dat nog met deze apparatuur overweg kan – ze komen waarschijnlijk in zwarte T-Fords voorrijden – maar ook om reserveonderdelen te vinden. Dus wie weet, stappen binnenkort wel een stel Amerikanen de kringloopwinkel van Voorschoten binnen op zoek naar nieuwe computerapparatuur. Toch raad ik ze aan om niet deze Schneider-pc uit de kringwinkel van Voorschoten te kopen. Niet dat er iets mis is met het apparaat- “Deutsche gründlichkeit” – maar misschien staat hij wel vol met Russische spionagesoftware.
In Voorschoten woonde namelijk tot 2014 de oudste dochter van Poetin met haar Nederlandse man. Maar na het neerschieten van MH17 zijn ze naar Rusland vertrokken. (Ze woonden in Voorschoten in de Krimwijk; “Papa, ik wil wel in de Krim blijven wonen”; “Ok, dat regel ik voor je” – sommige dingen verzin je niet maar gebeuren nu eenmaal.)
Het zou best eens kunnen dat de Russen bij haar vertrek deze pc volgepropt met spionagesoftware naar de kringloopwinkel hebben gebracht in de hoop dat de Amerikanen hem kopen. Poetin zat vroeger bij de KGB. Dus hij weet hoe het werkt.
Kernkopkringloopkomplot
‘Kernkopkringloopkomplot’ zou een schitterend scrabblewoord zijn, ware het niet dat het meer dan 15 letters telt (het maximum aantal letters bij scrabble).