Eén van mijn goede voornemens is om dit jaar geen tijd meer aan nutteloze zaken te verspelen. Gewoon bewuste keuzes in het leven maken om dingen te doen. Ik begon het nieuwe jaar dan ook met zappen op tv.

Het eerste programma waarin ik belandde was het nieuwjaarsconcert uit Wenen. Even dacht ik dat ik in een aflevering van ‘Maestro’ was beland, het programma waarin bekende Nederlanders als dirigent een orkest proberen te leiden. De dirigent leek namelijk heel veel op de bekende acteur Pierre Bokma.

Het was overigens een aantal jaar geleden dat ik het nieuwsjaarconcert had gezien. In die tijd verzorgde Joop van Zijl nog het commentaar. Nu bleek Edwin Rutten – oftewel Ome Willem; “Deze vuist op deze vuist”  – de commentator van dienst te zijn. Ik verwachtte dan ook dat hij de leden van het orkest zou betitelen als rakkers – “Kom op rakkers, spelen!” maar dat deed hij niet. Dat heb ik wel vaker, dat ik een bepaalde acteur zo met een bepaalde rol associeer, dat ik hem heel moeilijk in een andere rol kan zien. Zo zag ik een keer Frank Lammers, de man van het Jumbo-gezin, in een film de rol spelen van Michiel de Ruijter. Dat werkte echt niet. Elk moment verwachtte je dat hij met zijn schip naar de Jumbo in Vlissingen zou varen.

De De Jumbo in Vlissingen, gelegen aan het water.

 

Eén van de violisten had een bekend gezicht, hij leek sprekend op onze huisarts. “Goh, wist je dat die viool speelde?” vroeg ik aan Marianne die maar eens diep zuchtte. Ze vond het helemaal irritant worden toen ik ook nog opmerkte dat die ene man in het publiek heel erg op Mark Rutte leek. “Nou moest ik ophouden” zei ze. ’s Avonds liet het journaal overigens zien dat het wel degelijk Mark Rutte was. Hij was daar als gast van de Oostenrijkse bondskanselier. De kaartjes voor het nieuwsjaarconcert variëren tussen de €1090 en €35. Zo te zien zat Rutte niet op de goedkoopste rang.

Toen het concert was afgelopen, kreeg het orkest een staande ovatie van het publiek. Mijn schoonvader had in zo’n geval altijd de standaardgrap dat de mensen zo enthousiast klapten omdat ze blij waren dat het was afgelopen. Ook Rutte klapte enthousiast mee. Ik kan me echter niet voorstellen dat hij dat deed omdat hij blij was dat het concert was afgelopen. Er stond hem nu namelijk een lunch te wachten met de Oostenrijkse bondskanselier. “Na afloop van het concert spreken minister-president Rutte en bondskanselier Kurz tijdens een werklunch over actuele onderwerpen binnen de EU, waaronder migratie, de monetaire unie en het voorzitterschap van Oostenrijk van de Raad van de Europese Unie in de tweede helft van 2018”. Er zijn leukere dingen te verzinnen om het nieuwe jaar mee te beginnen.