De omgekeerde Jenny (1)

Een paar maanden geleden verschenen er op internet een aantal leuke verhalen over de eerste officiële luchtpostvlucht van de US Postal. De aanleiding hiervoor was dat het 15 mei 2018 honderd jaar geleden was dat deze eerste officiële vlucht met luchtpost plaats vond (tussen 1911 en 1918 had de US Postal al geëxperimenteerd met verzenden per luchtpost). Ik dacht hier kan ik ook wel even een blogpost over schrijven, maar omdat ik druk bezig was met iets anders, liet ik het een paar dagen liggen en vergat het daarna. Dat zal de leeftijd zijn.

Dit weekend zag ik op de site van de Washington Post opeens weer een artikeltje over deze eerste vlucht. Oh ja, dat is waar ook dacht ik.  Daarom er toch maar even over schrijven. Nu kan ik daarmee wel wachten tot 15 mei 2068 – dan is het 150 jaar geleden dat deze vlucht plaats vond – maar tegen die tijd ben ik 112 jaar oud en is de kans groot dat ik het dan weer vergeet, dus daarom nu maar.

Er zitten twee leuke verhalen achter deze vlucht. Het eerste verhaal betreft de vlucht zelf. Het zou een dienst Washington – Philadelphia – New York worden. Zowel vanuit Washington als vanuit New York zou een vliegtuig opstijgen dat naar Philadelphia zou vliegen. Daar zouden ze elkaar ontmoeten, de post zou er uitgewisseld worden en de vliegtuigen zouden daarna weer terug vliegen naar de plaats van vertrek.

00 postzegel 0Brief die met de eerste vlucht Washington – New York mee ging. In de stempel staat ‘AIR MAIL SERVICE – WASH. N.Y. PHILA.” “MAY 15, 1918 – FIRST TRIP” “PHILA’

In Washington was er die dag een officiële bijeenkomst georganiseerd om de start van de nieuwe dienst te vieren. Op het vliegveld waren tal van hoogwaardigheidsbekleders aanwezig om het vertrek van het vliegtuig bij te wonen, waaronder de Amerikaanse president Thomas Woodrow Wilson.

Als piloot voor de vlucht was een zekere luitenant George Leroy Boyle aangewezen. Hij was een nieuweling die net van een militaire vliegschool af kwam. Hij had minder dan zestig uur vliegervaring. De reden dat hij toch voor deze belangrijke vlucht was aangewezen, was dat hij verloofd was met de dochter van Charles McChord, de Interstate Commerce Commissioner, iemand die een grote vinger in de pap had ten aanzien van het aanwijzen van de piloten voor de vluchten.

00 vliegtuigHet vliegtuig van Boyle, een ‘Curtiss JN-4HM, ook wel een ‘Jenny’ genoemd, wordt voor de vlucht klaar gemaakt. Foto: (National Postal Museum, Smithsonian Institution).

00 vliegtuig 3

Boyle, in het midden op de foto krijgt vlak voor de vlucht nog enkele instructies over de route van een collega piloot. Volgens de verhalen besteedde Boyle echter meer tijd aan zijn verloofde (dat is de vrouw rechts op foto) dan aan zijn instructies.

Onder luide toejuichingen nam Boyle vervolgens plaats in zijn toestel en startte de motor. Er gebeurde helemaal niets. Men was vergeten om het vliegtuig van brandstof te voorzien. Nu was er op dat moment op het vliegveld nergens meer brandstof voor handen, waardoor men deze uit enkele andere vliegtuigen op het vliegveld moest halen. Nadat het toestel van Boyle alsnog van brandstof was voorzien, kon hij met een vertraging van een uur om 11.45 uur alsnog opstijgen.

00 vliegtuig 4Boyle stijgt samen met een postzak met 62 kg op. (foto National Postal Museum, Smithsonian Institution )

Of het nu kwam doordat Boyle bij de instructies meer aandacht aan zijn verloofde dan aan de instructies had gegeven of vanwege een andere reden is niet bekend, maar wat tot verbijstering van de officials gebeurde, was dat Boyle na de start de verkeerde kant opvloog. Naar het zuiden in plaats van het noorden.

Boyle had al snel door dat hij verkeerd zat, zette zijn vliegtuig aan de grond om zich te oriënteren, steeg weer op, verdwaalde wederom en landde even verderop nog een keer. Bij deze landing, op 32 km afstand van Washington, brak de propeller van het vliegtuig en moest Boyle de vlucht staken. Toevalligerwijs was hij geland naast het huis van de plaatselijk postkantoorhouder. Deze bracht hem met postzak en al per auto weer terug in Washington. (De vlucht van het andere toestel vanuit New York naar Philadelphia verliep overigens wel probleemloos.)

Dankzij zijn hoge connecties zou Boyle twee dagen later nog een tweede kans krijgen van de US Postal Service. Deze keer vloog voor de zekerheid een ander vliegtuigje tijdens het begin van zijn vlucht met hem mee om hem de weg te wijzen naar de Chesapeake Bay. Boyle had de instructie gekregen om aangekomen bij de oever van deze baai deze in noordelijke richting te volgen totdat hij bij het meest noordelijk punt kwam. Vanaf daar moest hij in noordoostelijk richting verder over land naar Philadelphia vliegen.

Het ging wederom mis. Aangekomen bij Elkton sloeg Boyle niet af, maar bleef de oever van de baai (in zuidelijke richting) volgen om uiteindelijk helemaal in het meest zuidelijke puntje van de baai bij Cape Charles te belanden. Daar kwam hij zonder brandstof te zitten. Hij zette zijn vliegtuig aan de grond en had geluk dat hij naast een boerderij landde. Van de boer kon hij brandstof lenen. Deze wees hem de weg en deze keer vloog Boyle wel de goede richting op.

00 vlucht 0

Echter, zo’n 15 mijl voor zijn eigenlijk bestemming in Philadelphia raakte zijn brandstof op en zette hij in de schemering zijn vliegtuig op het vliegveld van de Philadelphia Country Club neer. Bij de landing ging het helaas mis. Het vliegtuig raakte een obstakel op de landingsbaan. Boyle werd uit het vliegtuig geslingerd. Gelukkig voor hem raakte hij hierbij slechts licht gewond. Het vliegtuig had wel veel schade. Zo brak er één van de vleugels af. Uiteindelijk zou Boyle samen met zijn postzak per trein in Philadelphia arriveren.

Ondanks aandringen van zijn toekomstige schoonvader weigerde de US Postal Service om daarna nog gebruik te maken van de diensten van Boyle.

Een maand na deze vlucht zouden Boyle en zijn verloofde trouwen. “One of the most notable of the June weddings in the capital,” Een jaar later kregen ze een kind. Drie jaar later gingen ze uit elkaar. Boyle werkte op dat moment al niet meer als piloot maar als advocaat. Hoe het verder met hem in het leven is gegaan, is niet bekend.

Tot zover het verhaal over George Boyle en de eerste vlucht. In een volgende blogpost het verhaal over de postzegels die ter gelegenheid van de eerst vlucht werden uitgegeven. Dan zal ook duidelijk worden dat de naam van deze blogpost ‘de omgekeerde Jenny’ niet op het gecrashte vliegtuig van Boyle slaat maar op iets anders .