De bibliotheek

Confucius zijn ooit eens: “Het is beter om een reis van duizend stappen te maken dan om duizend boeken te lezen”. In de geest hiervan besluit ik om zo’n reis te maken. Het doel van mijn duizend stappen is echter de bibliotheek, dus of deze reis wel helemaal past in de filosofie van Confucius weet ik niet.

Sinds 2013 zit onze bibliotheek in een modern nieuw pand. Ze zijn nu helemaal van deze tijd. “De collectie van de bibliotheek is geactualiseerd en nog meer afgestemd op de interesse van het publiek. De verschillende onderdelen van de collectie worden gepresenteerd op tafels en op displays om de bezoeker te verleiden tot het ontdekken van onverwachte materialen. Lange rijen met boekenkasten behoren tot het verleden. De materialen zijn ingedeeld in Werelden die aansluiten bij de belangstelling van de lezers: Liefde & Leven, Literatuur & Cultuur, Spanning & Actie, Wereld & Samenleving, Beeld & Geluid…..” Allemaal heel mooi, alleen hadden ze vroeger wel twee keer zo veel boeken.

Terwijl ik bij de afdeling ‘Wereld & Samenleving’ zoek naar een reisgids over het noordwesten van Amerika, zie ik dat er een pc-cursus voor senioren wordt gegeven. Een zestal ‘krasse knarren’ zit aan een leestafel achter een laptop, terwijl ze van een jonger iemand uitleg krijgen hoe ze applicaties naar het startscherm kunnen slepen. Enthousiast zijn de heren en dames bezig achter hun scherm. Er wordt wat afgesleept. Ik luister even stiekem mee of ik wat kan opsteken, maar nee, niet nieuws. Ik zit nog net op een niveau hoger.

Als ik de gewenste reisgids heb gevonden, loop ik naar de afdeling Spanning & Actie om een boek van John Grisham te lenen. Onderweg kom ik langs de afdeling ‘Verkeer en Vervoer’. Ik kijk even of mijn boek ‘De Titanic’ aanwezig is. Dit boek is in ruim vijftig bibliotheken te leen. Elke keer als het ergens geleend wordt, ontvang ik een paar centen aan leenrecht. Vorig jaar leverde dit mij in totaal liefst 22 euro op. Ik word slapende rijk. Ik zie het boek echter staan, dus geen kassa vandaag.

boek

Wie goed naar bovenstaand plaatje kijkt, ziet dat het boek op basis van twee stemmen een gemiddelde waardering heeft van drie sterren. Dat het maar drie en geen vijf sterren zijn – wat het boek uiteraard verdient –  is mijn eigen schuld. Een paar jaar geleden zag ik dat slechts één iemand een waardering aan het boek had gegeven. Vijf sterren, dat wel. Weet je wat dacht ik, één stem is weinig, ik geeft het boek ook vijf sterren, dan zijn het twee stemmers. Dat staat wat beter. Je moet tenslotte wel je eigen boek promoten. Echter toen ik ging stemmen had ik niet door dat ik met mijn muis op de knop van één ster stond en niet op die van vijf sterren, waardoor het gemiddelde tot mijn verbijstering naar drie sterren zakte.

Ach, had ik voordat ik ging stemmen ook maar zo’n pc-cursus gevolgd.