In de vorige blogpost vermeldde ik dat ik met school in 1969 de film ‘Easy Rider’ in de bioscoop Luxor in Deventer had gezien. In diezelfde bioscoop zag ik in 1977 ook de film ‘A Bridge Too Far’.
Zo, zo, dat is interessant zult u misschien zeggen, maar ik zal even toelichten waarom dat in dit geval toch bijzonder was. Dat ‘A Bridge Too Far’ in Luxor draaide – er waren in die tijd drie bioscopen in Deventer – was namelijk geen toeval. Een deel van de opnames van de film waren een jaar eerder in de bioscoop gemaakt.
Het Luxor Theater in Deventer begin jaren vijftig. De bioscoop sloot in 2007 na 96 jaar haar deuren. Ik heb hier menig film gezien. Foto: collectie Stadsarchief en Athenaeumbibliotheek,
De film gaat over de slag bij Arnhem in 1944, maar omdat de brug bij Arnhem niet beschikbaar was voor de filmopnames, en de brug bij Deventer wel en ook nog een beetje leek op de brug bij Arnhem uit 1944, vonden de filmopnames verderop plaats bij de brug in Deventer. Dat is overigens niet de reden dat de film ‘A Bridge Too Far’ heet.
Filmopnames in 1976. Foto’s Robert Mieremet; Anefo; Nationaal Archief
Voor de gemeente Deventer was het een mooie manier om zich “in de picture te spelen”. Ook de inwoners van Deventer en omgeving konden er van profiteren. Zij mochten tegen betaling – dat wil zeggen je kreeg geld; je hoefde niet zelf te betalen – mee doen als figurant. Ik deed dat niet. Je moest namelijk je haar naar de mode van 1944 laten knippen. Daarvoor was mij de vergoeding niet hoog genoeg.
De hele film staat overigens op YouTube. Als u op bovenstaand plaatje klikt dan kunt u de film bekijken. (Moet u wel de tijd voor hebben, hij duurt zo’n drie uur.) De filmproducers willen u overigens doen geloven dat bovenstaand plein zich in Leopoldsville, België bevindt, maar het is de Brink in Deventer met op de achtergrond de Waag.
Zoals gezegd komt de bioscoopzaal van Luxor er ook in voor.
In de zaal werd een aantal soldaten toegesproken, waaronder de bekende Engelse acteur Michael Caine.
De zaal van Luxor vol met (veelal oudere) figuranten met daartussenin ergens Michael Caine.
Het was heel speciaal om deze scene in Luxor zelf te zien. Het voelde alsof je in de zaal van 1944 zat die werd toegesproken. Er ontstond geroezemoes in de zaal en mensen keken on zich heen om te zien wie op de stoel van Michael Caine zat. Het leek zo net een beetje of we ook deel uitmaakten van de film.
Tot zover mijn filmcarrière.