Categorie archief: Go Ahead Eagles

Kowet Kwärtet

Ik ben lid van een geheim genootschap van echte voetbalkenners oftewel de supportersvereniging van Go Ahead Eagles. We hebben onze geheime begroetingsrituelen – wanhopig naar je hoofd grijpen; dat gebaar leer je zo bij ons op de tribune – en ook krijgen we elk jaar een ledenpas  toegestuurd. Dit jaar werd die pas vergezeld door een cadeautje: een ouderwets kwartetspel.

kwartet 0

De kinderen waren dit weekend op bezoek en na het biggen gooien – zie hier – moesten de kinderen in het kader van hun educatie ook dit spel een keer spelen. Het was heel leerzaam. Zo weten ze nu hoe de oude pisbakken in het stadion er vroeger uitzagen.

kwartet

Dat we een aantal legendarische wedstrijden hebben gespeeld

kwartet 2

Dat we vier keer landskampioen zijn geweest.

kwartet 3(Bij dit kwartet wordt aan het einde van het komende seizoen een nieuwe kaart toegevoegd, althans daar ga ik van uit.)

En ook leerden ze met wat voor een soort spreuken we onze ploeg aanmoedigen.

kwartet 4‘Biet ‘m in de rugge’; oké, opvoedkundig niet geheel juist.

De dochters werden zo enthousiast dat we het nog een tweede keer moesten spelen. Het wordt nog wel wat met hun. De adelaar leeft! Op naar Kowet!

kwartet 7kwartet 5

Hoogtevrees

Vorig jaar verscheen op Imgur deze afbeelding: ‘Lunch Atop a Skyscraper: Social Distancing Edition‘.

0000000000 0000hv2mup soc distance

Waarschijnlijk kent u het origineel wel.

0000000000 0000hv timeVoor meer informatie over de foto en over het werk aan de wolkenkrabbers, klik op de afbeelding van bovenstaand filmpje van Time.

De originele foto verscheen samen met enkele andere foto’s voor het eerst op 2 oktober 1932 in ‘the New York Herald Tribune’. De foto is genomen tijdens de bouw van het Rockefeller Center. De arbeiders aten hun lunch gezeten op een stalen balk op de 63e verdieping van het gebouw in aanbouw. Op de achtergrond is het Central Park te zien. De foto was direct populair en geldt als iconisch.

Hoewel de mannen op de orinele foto echte werklui zijn, was de foto wel geënsceneerd. Er waren die dag drie fotografen  aan het werk om promotiefoto’s van de bouw te maken. Onbekend is wie van de drie de foto heeft gemaakt, vermoedelijk was het ene Charles Ebbets, maar helemaal zeker is dit niet. Je moest als fotograaf overigens wel over de nodige stalen zenuwen beschikken. Zie hier uit het zelfde Time-filmpje één van de drie fotografen aan het werk.

0000000000 00000 foto

Als arbeider moest je beslist geen last van hoogtevrees hebben om er tijdens de bouw te werken. Je werkte zonder veiligheidslijnen. Het was gevaarlijk werk. Wel betaalde het goed. Zoals John Rasenberger, schrijver van ‘High Steel: The Daring Men Who Built the World’s Greatest Skyline’  schreef: “The pay was good. The thing was, you had to be willing to die.”

Regelmatig viel er iemand naar beneden, naar verluidt kwam er in die tijd elke week wel iemand om het leven bij de bouw van de wolkenkrabbers in New York. Tot zover New York en het jaar 1932. Nu maken we even een sprongetje in de tijd en locatie.

Van de ‘Lunch Atop a Skyscraper’ is het namelijk maar een kleine stap naar Bas Kuipers, voetballer bij mijn clubje Go Ahead Eagles. Oké, dat verdient wellicht enige toelichting. Bas Kuipers deed dit seizoen mee aan een promotiecampagne van de bibliotheek in Deventer om schoolkinderen weer / meer aan het lezen te krijgen. Zie deze tweet.

0000000000 00000 bas

De campagne is geëvalueerd. Dankzij de actie ‘Scoor een Boek!’ werden er door de 500 deelnemende basisschoolkinderen liefst 1.964 meer boeken gelezen. Dat is vier boeken per kind meer. Mooi resultaat met dank aan Bas Kuipers.

Juist ja, mooie actie zult u misschien zeggen maar wat is nu het verband met die arbeiders? Daartoe moet  u even goed naar het plaatje op het twitterbericht kijken.  Dan kan u zien dat het linkerboek dat Bas Kuipers vasthoudt een boek over ruimtevaart is. Bas Kuipers is het neefje van André Kuipers, de ruimtevaarder. In één van de promotiefilmpjes om het lezen te bevorderen, vraagt één van de scholieren of Bas net zoals zijn oom ook niet graag de ruimte in wil. Ja, dat zou hij wel willen, antwoordt hij, alleen hij heeft last van hoogtevrees. Voila, zie hier het verband: hoogtevrees

Maar hoogtevrees is te overwinnen. Dat bewees Bas tijdens de laatste competitiewedstrijd van Go Ahead Eagles, uit tegen Excelsior, toen hij heel hoog de lucht in sprong en de winnende goal binnen kopte, waardoor wij promoveerden. Wij supporters zweven nog steeds hoog in de lucht.  Volgend seizoen spelen we op het hoogste niveau! Als dat maar goed gaat met Bas zijn hoogtevrees.

Promoveren

In 1964 zag ik als klein jongetje voor het eerst een wedstrijd van Go Ahead – zoals Go Ahead Eagles toen nog heette. We woonden op dat moment in Apeldoorn en samen met mijn vader en mijn broertje Harry gingen we in die tijd elke veertien dagen naar AGOVV. Deze Apeldoornse club  – tegenwoordig spelen ze bij de amateurs -speelde in de tweede divisie.

00000000 agovv1947; AGOVV – Go Ahead  (dit was ietsjes voor mijn tijd).

In 1963 promoveerde Go Ahead uit het 20 kilometer verderop gelegen Deventer voor het eerst in haar bestaan naar de eredivisie en omdat mijn vader ook wel eens clubs als Ajax en Feyenoord wilde zien voetballen, reed hij af en toe met ons op zondagmiddag van Apeldoorn naar Deventer om naar Go Ahead te gaan kijken.

Nadat mijn vader een baan als leraar in Deventer kreeg, verhuisden we in 1965 naar Diepenveen, wat pal tegen Deventer aan ligt. Vanaf dat moment gingen we naar elke thuiswedstrijd van Go Ahead. In de beginjaren hadden we nog geen seizoenkaart. Mijn vader had uitgerekend dat als je drie keer niet kwam – je zou maar ziek zijn of niet kunnen – het voordeliger was om losse kaartjes te kopen. Uiteraard misten we nooit een thuiswedstrijd en na een paar jaar kocht hij toch maar een seizoenkaart.

Eind jaren zestig ging het onder leiding van dr. František Fadrhonc heel goed met Go Ahead. In 1968 eindigden we – als het goed gaat met de club, dan spreken de fans in Deventer altijd in de ‘wij-of ‘we’ vorm; gaat het slecht dan is het ‘zij’ of’ ze’. – zelfs als derde in de Eredivisie, achter Ajax en Feyenoord maar ver voor PSV.

00000000 go ahadEen jonge Johan Cruijff in actie in Deventer. Achter de spelers is het hekje van  “het vak” te zien voor mensen met een rolstoel. Die stonden – dat is een beetje een ongelukkige woordkeuze – in die tijd gewoon aan de rand van het veld. De spelers werd verzocht de bal niet in hun vak te schoppen. 

In de jaren zeventig ging het echter minder met de club. In 1978 dreigden ze zelfs te degraderen maar dankzij de winst in een legendarische wedstrijd tegen FC Amsterdam – het was de laatste wedstrijd van de competitie, de verliezer zou degraderen –  redden we het dat seizoen.

00000000 go ahad 21978 Go Ahead heeft gescoord tegen FC Amsterdam; rechts loopt Cees van Kooten, de grote held van die wedstrijd; juichend weg.

De jaren er op ging het gelukkig weer iets beter, maar halverwege de jaren tachtig ging het bergafwaarts en na 24 jaar in de eredivisie gespeeld te hebben degradeerden ze in 1987.

Het zou vijf jaar duren voordat we weer terug naar de eredivisie promoveerden en eigenlijk was dat een toevallige promotie. In de competitie waren ze slechts als elfde geëindigd, maar omdat we onderweg toevallig een periodekampioenschap hadden gepakt, mochten we meedoen aan de nacompetitie en wonder boven wonder wonnen we die.

Ons hernieuwde verblijf in de eredivisie duurde vier jaar. In 1996 degradeerden ze opnieuw. Deze keer zou het liefst 17 jaar duren voordat we weer promoveerden. Nooit eindigden ze in die periode in de eerste divisie hoger dan de vijfde plaats, ook niet in het jaar (2013) dat we weer promoveerden, wederom dankzij de nacompetitie. Trainer was dat seizoen de huidige Ajax-trainer Erik ten Hag, die dat jaar zijn debuut maakte als hoofdtrainer in het betaalde voetbal. Zo zie je maar weer dat je het als trainer van Kowet – zo noemen de echte fans onze club –  het ver kan schoppen.

Ze zouden het twee jaar volhouden in de Eredivisie, waarna ze voor de derde keer degradeerden.  Het seizoen er op promoveerden we direct weer terug – uiteraard via de nacompetitie –  maar erg succesvol was het seizoen er op in de eredivisie niet. Ze werden kansloos laatste en ze konden weer in de eerste divisie gaan ballen.

In 2019 leek het er even op alsof we weer zouden promoveren – in de finale van de play-offs zoals de nacompetitie inmiddels heette – stonden we in de beslissende wedstrijd tegen RKC dertig seconden voor tijd nog met 4-3 voor, maar ze slaagden er toch nog in om die wedstrijd met 4-5 te verliezen.

00000000 gaDe resultaten van Go Ahead vanaf 1963. Oranje is de Eerste Divisie; Groen de Eredivisie.

Dit seizoen begonnen we weer eens met een nieuwe trainer, Kees van Wonderen, aan het roer. Hij had geluk dat er geen publiek op de tribune mocht zitten, zodat er geen kritische geluiden van de tribune klonken, want ze speelden aanvankelijk beroerd  – de trainer noemde het overigens een ‘proces’. In december stonden ze twaalfde. Vanaf januari begonnen we echter te winnen – let er even op dat ik weer van ‘ze’  naar ‘we’ ben overgegaan –  en langzaam maar zeker klommen we naar onze vertrouwde vijfde plaats, waardoor deelname aan de play-offs verzekerd was.

Dat hadden we overigens niet zo zeer aan ons aanvallers te danken – na dertig wedstrijden voerden wij de ranglijst van clubs aan die het minst vaak op het doel schoten –  maar aan onze verdediging. Onze keeper Gorter vestigde een nieuw record door uiteindelijk 25 wedstrijden zijn doel schoon te houden en onze voorstopper, de sympathieke Deventer jongen Sam Beukema – goede naam voor een voorstopper – speelde ook ‘een best partijtje’, zoals wij fans dat noemden.

Hij deed dat zelfs zo goed dat AZ hem heeft gekocht voor 9 ton. Twee jaar daarvoor voetbalde hij nog op amateurbasis bij ons. Hij kreeg daarvoor een onkostenvergoeding van 145 euro. (Per maand hoor, niet per jaar; zo slecht betalen wij ook niet.)

Het ging de tweede helft van het seizoen zelfs zo goed, dat we vijf wedstrijden voor het einde nog een kleine kans hadden op de tweede plaats –  deze is tegenwoordig ook goed voor rechtstreekse promotie – maar toen ze uit tegen de Graafschap verloren was die kans voorbij. Met nog maar vier wedstrijden te spelen stonden ze acht punten achter op De Graafschap.

De Graafschap speelde vervolgens echter twee keer gelijk, wij wonnen twee keer, waardoor de achterstand terug liep naar vier punten. Nog steeds vrij kansloos met nog maar twee wedstrijden te spelen. Als De Graafschap één van die twee wedstrijden zou winnen – uit tegen Jong Ajax of thuis tegen het laag geklasseerde Helmond Sport – dan zouden ze als tweede eindigen en promoveren. Maar zoals dat in voetbalsprookjes gaat, ze speelden twee keer gelijk en omdat WIJ  – ik schrijf het nu met hoofdletters- wel twee keer wonnen, promoveerden wij op doelsaldo .

Die promotie verliep op een speciale wijze. De laatste wedstrijd van de Graafschap werd vanwege een enorme plensbui een uur gestaakt. Het veld was door al het water onbespeelbaar. Tijdens die pauze werd er in Doetichem met man en macht geprikt. “De vaccinatiegraad moet hoog zijn” zeiden wij op het Kowet-forum.

Het gevolg van het tijdelijk staken bij de Graafschap was dat Kowet een uur eerder klaar was. Op een groot scherm van Excelsior – we hadden de uitwedstrijd tegen Excelsior moeizaam met 0-1 gewonnen; pas acht minuten voor tijd scoorden we – bekeken de spelers vervolgens  zittende op het veld hoe De Graafschap  een uur lang tevergeefs probeerde om het winnende doelpunt te maken. Ze kregen een hoop kansen, maar misten ze allemaal. In de allerlaatste minuut misten ze nog een dot van een kans, waardoor WIJ rechtstreeks promoveerden. Uiteindelijk hebben wij het hele seizoen maar acht minuten op een promotieplaats gestaan. Pieken op het juiste moment heet dat.

Dat De Graafschap het niet zou redden, was voor velen – behalve voor ons Kowet-supporters uiteraard – een grote verrassing. Ook het AD had hier geen rekening mee gehouden. Ze hadden voor de krant van zaterdag al vast een schema van de play-offs gemaakt, maar vergaten dat aan te passen. Het gevolg was dat er zaterdag een schema in de krant stond, waarin wij nog in voorkwamen. Maar zoals de bekende Go Ahead Eagles supporter Özacn Akyol (Eus) twitterde: “We komen vandaag niet opdagen!”.

00000000 adTot overmaat van ramp voor de Graafschap verloren ze de play-off wedstrijd tegen Roda JC ook nog eens met 2-3 en zijn ze uitgeschakeld voor promotie.

Wij kunnen het weer eens een jaartje in de Eredivisie proberen. Als Robben nog door gaat, dan kunnen we hem – net zoals vroeger  Cruijff, Keizer, Van Hanegem, Van der Kuijlen, Van Basten, Rijkaard, Gullit en Bergkamp  – ook een keer in Deventer in actie zien. Tot nu toe heeft hij nog niet tegen ons gespeeld. Telkens  geblesseerd. Sorry, grapje. In de tijd dat hij in de Eredivisie speelde, ploeterden wij in de Eerste Divisie. Toen wij in 2013 eindelijk promoveerden, speelde hij al in het buitenland. )

Maar goed, afwachten maar welke oude en nieuwe sterren wij komend seizoen in Deventer bij ons en bij de tegenstander kunnen bewonderen. Hopelijk weer met supporters op de tribune. Ik reken er op dat we minimaal bij de eerste drie eindigen. Je bent tenslotte supporter of niet.

Op de jongensrang

Ik ben al bijna zestig jaar fan van Go Ahead Eagles, Kowet zoals wij echte fans zeggen. Hierbij een verhaal uit de oude doos. Het speelt zich af in de zestiger jaren. Mijn één jaar oudere broertje en ik stonden in die tijd op de jongensrang, ook wel het kippenhok genoemd, een speciaal vak in de hoek aan de Vetkampstraatzijde.

Op een dag speelden we tegen Ajax. Die hadden een nieuwe jonge ster, Johan Cruijff geheten, al werd hij in die tijd meestal Cruijffie genoemd. Op een gegeven moment schoot Cruijff de bal ver naast en de bal belandde in ons vak. “Hé Cruijffie, Uitkijken! Je moet beter schieten, ik kreeg hem bijna op mijn hoofd!” gilde ik heel hard met mijn hoge jongetjesstem. Blijkbaar hoorde Cruijff het, want hij keek naar ons vak en stak als een soort verontschuldiging zijn arm op, wat tot gejuich in ons vak leidde.

Even later stak hij weer zijn arm omhoog. Deze keer om zelf te juichen, want hij scoorde. Vermoedelijk ben ik één van de weinige Nederlanders wiens voetbalaanwijzingen Cruijff opvolgde.

00000 00aaa28 mei 1967; Go Ahead – Ajax, uitslag 1-2, voor de beker. Halverwege de verlenging. Op het veld krijgt Cruijff (nummer 9)  verzorging. Helemaal rechts staan Rinus Michels en Piet Keizer. (Dit was overigens niet de wedstrijd waarin Cruijff naar de jongensrang zwaaide.) Op de achtergrond de onoverdekte staantribune achter het doel, rechts zo’n beetje onder het reclamebord van Bruco was de jongensrang. Foto Jac de Nijs; Anefo; Nationaal Archief

Het moet waarschijnlijk ergens in het begin van de wedstrijd zijn geweest dat Cruijff scoorde, want langer dan een kwartiertje stonden mijn broertje en ik haast nooit op de jongensrang. Het vak werd door een hek van gaas gescheiden van het naast gelegen vak en er waren altijd wel wat jongens die met een voet het zand onder het gaas weg schraapten. Als het gat groot genoeg was, kon je onder het gaas doorkruipen en belandde je in het vak er naast.

Dat was ook een onoverdekt-staan-vak, maar het mooie van dat vak was dat je daar pal achter het doel kon staan. Ik vond het vooral mooi als Nico van Zoghel, dat was in die tijd onze keeper, dat doel verdedigde. Die had de gewoonte om makkelijk houdbare ballen niet zo maar te vangen, maar deze tegen te houden door een indrukwekkende zweefduik te maken. Volkomen onnodig maar het zag er prachtig uit en ik stond er dan als klein jongetje met open mond naar te kijken.

00000 00bbb30 oktober 1966; doelman Nico van Zoghel maakt weer eens een duik, terwijl hij de bal ook makkelijk gewoon had kunnen vangen. Foto Ntionaal Archief.

Voor mijn broertje en ik was dit vak meestal niet het eindpunt van ons bezoek aan het stadion, want na een tijdje vertrokken wij naar de overdekte staantribune aan de lange zijde, waar ongeveer halverwege mijn vader altijd stond. Dan had hij een goed zicht op beide doelen. Deze tribune werd in die tijd van het onoverdekte vak achter het doel gescheiden door een hekwerk zonder gaas maar met een soort staven, waardoor je er niet doorheen kon. Tenzij je klein was zoals mijn broertje en ik, dan kon je je er wel door heen wurmen.

Op een dag was mijn broertje er al door heen en holde richting mijn vader. Ik wilde volgen maar net toen ik er ook door heen was, stond er opeens een dikke suppoost met een grote pet pal voor mijn neus. Hij had blijkbaar gezien hoe mijn broertje er door heen was gegaan en was van zijn plaats gekomen. Hij probeerde mij te pakken, maar ik glipte net op tijd weer terug door het hek, wat tot enig enthousiasme op de overdekte staantribune leidde.

Ik bleef op het onoverdekte staan vak staan en hield de suppoost in de gaten. Na een tijdje liep hij weer terug naar zijn positie en een paar mensen op de overdekte staantribune wenkten mij. Ik probeerde het opnieuw, maar blijkbaar had de suppoost mij ook in de gaten gehouden, want hij kwam weer aanhollen. Ook deze keer kon ik echter weer ontsnappen en terug keren naar mijn vak, wat wederom tot gejuich op de tribune leidde. Deze keer van meer mensen. Blijkbaar was het niet zo’n interessante wedstrijd.

Het hele vak begon er zich nu mee zich bemoeien en toen de suppoost weer was teruggelopen naar zijn positie, begonnen de mensen mij nu massaal te wenken. Toen ik mij weer door het hek had gewurmd, klonk er een luidkeels enthousiast “Heuj, heuj, heuj” van de tribune. De suppoost had er blijkbaar genoeg van, want deze keer bleef hij staan. Even later voegde ik mij bij mijn broertje en mijn vader en keken we samen verder naar de wedstrijd.

Mondkapjes

2020 is het jaar van covid-19 en de mondkapjes. Ook bij de vorige grote wereldpandemie,  de Spaanse Griep van 1918-1919, zag je op straat overal mensen met mondkapjes op.

mondkapjes 23Politieagenten in Seattle in Amerika in 1918 met mondkapjes op; Foto Nationaal Archief Amerika.

Mondkapjes hebt je in allerlei soorten en maten. Je hebt de weggooi-variant maar ook modieuze herbruikbare mondkapjes.

mondkapjesFoto Haeferl, Wikipedia

Ook de fanclub van mijn voetbalclubje (Go Ahead Eagles) heeft mondkapjes laten maken.

0 kowet 2

De jongste dochter heeft er snel (Let wel: op=op!) eentje voor mij besteld. Zaterdag zat hij bij de post en nu kan ik verantwoord op de tribune van Go Ahead zitten.

0 kowet

I’m an Eagle

Voor wat betreft het punt van Mark Rutte “Niet zingen, niet juichen, maar fluister ‘hoera’ na een doelpunt”, daar hebben wij supporters van Go Ahead gelukkig geen last van. Zaterdag weer verloren zonder te scoren. Deze keer met 2-0 van Heracles.

 

Kowet op YouTube

Sport is een uitlaatklep voor het volk. Normaal gesproken trekken sportwedstrijden op tv vele miljoenen kijkers. Nu zijn echter vanwege de coronavirus-crisis alle sportwedstrijden allemaal afgelast.

Om de mensen wat af te leiden en wat op te vrolijken, worden er daarom door de NOS op tv beelden uitgezonden van oude sportevenementen. Vorige week het EK voetval van 1988 en gisteren werd de WK-voetbalwedstrijd Nederland – Spanje 5-1 uit 2014 helemaal opnieuw uitgezonden. Ik neem overigens aan dat ze in Spanje deze wedstrijd niet helemaal opnieuw gaan uitzenden.

Ook mijn clubje Kowet (Go Ahead Eagles) is al een paar weken bezig met iets dergelijks op hun eigen YouTube kanaal. Twee weken geleden konden we kiezen uit drie wedstrijden: Go Ahead Eagles – Volendam uit 2013, Go Ahead Eagles – PEC uit 2013 en Go Ahead Eagles – Ferencváros uit 2015. De meeste stemmen telden.

0000 00 gae

De keuze van de fans viel op Go Ahead Eagles – Volendam. (Dankzij de 3-0 overwinning promoveerden we dat jaar naar de Eredivisie.)

Vorige week werd wederom zo’n verkiezing gehouden. Deze keer konden we kiezen uit twee wedstrijden: Go Ahead Eagles – PEC uit 2013 en Go Ahead Eagles -Ferencváros uit 2015. Ditmaal won de wedstrijd tegen PEC en konden we gisteren, inclusief een voorbeschouwing en een actuele napraat uit 2020 met spelers van toen (via de pc), genieten van de eclatante 4-1 overwinning die we dat jaar behaalden op de prutsers uit Zwolle.

Ik heb sterk het vermoeden dat er deze week weer zo’n verkiezing komt en dat we dan  kunnen kiezen uit één wedstrijd: Go Ahead Eagles -Ferencváros uit 2015. Dat we in 2015 Europees mochten spelen,  hadden we overigens niet te danken  aan onze voetbalkwaliteiten – we waren net gedegradeerd. We mochten dat jaar mee doen vanwege onze prestatie in de toenmalige fairplay cup. Spoiler alert: de wedstrijd eindigde in 1-1. Uit verloren we met 4-1 waardoor we uitgeschakeld waren.

Aanvulling 31 maart 2020

Komende vrijdag  zend Kowet weer een wedstrijd uit. Deze keer konden we niet stemmen. Het wordt deze wedstrijd.

00000 fer

De Club

Het zijn warrige tijden voor mij met het coronavirus en geen voetbal. Ik begin dan te mijmeren over vroeger en moet dan denken aan de eerste keer dat ik samen met vader mee ging naar een voetbal-wedstrijd.

Ik heb dat gevoel trachten beschreven in ‘De Club’, gebaseerd op ‘Het Dorp’.  (Op het plaatje hieronder klikken voor de versie van Wim Sonneveld.) 

0000000 het dorp

‘Het Dorp’ is overigens een Nederlandse versie van ‘La Montagne’ van Jean Ferrat. Dezelfde sfeer maar met een totaal andere tekst. Dat geldt ook voor mijn ‘De Club’. Behalve leentjebuur heb ik het ook totaal vervormd. Excuses daarvoor.

Hierbij ‘De Club’. De muziek van ‘Het Dorp’ moet u er dus zelf maar even bij denken.

De Club

Thuis heb ik nog de toegangskaart
van toen, ik heb hem bewaard
het kaartje waarmee het begon.
Samen met vader op de fiets
het lijkt een gebeurtenis van niets
maar we gingen naar het stadion.

De eerste keer mee naar de club
moeder zei roep maar hard hup.
We stonden samen voor het loket.
Vader zei doe er maar twee
de zoon gaat nu ook mee
de suppoost met zijn grote pet.

En hoog, boven de tribunes uit
zag ik de lichtmasten al staan.
Ik was een kind en wist niet beter
dan dat nooit voorbij zou gaan.

We stonden dicht op de lijn
ik voorop ik was klein
de bal, de spelers en het gras.
Een man riep scheids waar is je bril
bij het doelpunt gaf ik een gil
oh hoe gelukkig ik was

We wonnen met twee één
ik keek stralend om me heen.
op de tribune was het groot feest.
Blij fietsten we terug naar huis
moeder had thee gezet thuis
en vroeg hoe het was geweest.

En hoog, boven de tribunes uit
zag ik de lichtmasten al staan.
Ik was een kind en wist niet beter
dan dat nooit voorbij zou gaan.

Er staat een modern stadion
een groot gebouw van beton
met skyboxen en businesseats.
De commercie die volop flirt
elk seizoen een nieuw shirt
maar ik vind het maar niets

Mijn vader is al jaren dood
het voetbal waarvan hij zo genoot
is niet meer zoals het was.
Ik weet, het is de nieuwe tijd,
dat is nu eenmaal een feit
maar ik mis de geur van het gras.

En hoog, boven de tribunes uit
zag ik de lichtmasten al staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten
dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

Nu moet u de tekst voor wat mij betreft niet helemaal letterlijk nemen. Het gaat om het gevoel wat die tekst probeert uit  te dragen. Toen ik een kleine jongen was, woonden wij in Apeldoorn. Mijn vader bezocht de ene week de thuiswedstrijden van Robur et Velocitas, dat was de grootste en oudste amateurvereniging van Apeldoorn.

De andere week ging hij naar AGOVV, dat betaald voetbal speelde. Beide clubs speelden nooit tegelijkertijd thuis  – dat hadden de clubs aan de KNVB gevraagd – waardoor hij elke week naar een wedstrijd toe kon.

0000 agovv27 april 1947: AGOVV – Go Ahead; foto Harry Sagers, Anefo; Nationaal Archief

Naar welke club ik voor het eerst mee ben geweest, weet ik niet, Wel is het zo dat  ze allebei geen lichtmasten hadden.  Die zag ik pas een paar jaar later voor het eerst bij Go Ahead. Dat was de club waar we heen gingen toen we in 1965 naar Diepenveen (dat ligt tegen Deventer aan) waren verhuisd.

Ik herinner me nog wel, vooral als bij een avondwedstrijd op zaterdagavond de lampen al brandden, wat een mooi gevoel het was als je van verre de lichtmasten zag.

Geen voetbal

Ook zonder publiek zal er volgens  Willem Vissers van De Volkskrant dit seizoen waarschijnlijk niet meer gevoetbald worden. Zo schreef hij in een stuk in de krant van gisteren:

De onderlinge afstand tussen spelers is meestal geen 1,5 meter”.

Dan heeft hij zeker niet gezien hoe de verdedigers van mijn clubje Kowet (zo noemen wij fans Go Ahead Eagles) dit seizoen staan te dekken.

000 kowet

Twee korte nieuwsberichten

-1-

Afgelopen vrijdag zag de politie een auto met een snelheid van 233 kilometer per uur over de A4 bij Den Haag rijden. Toen ze hem wilden aanhouden, ging de chauffeur “er snel vandoor“, aldus de omroeper van Radio West.

-2-

Donderdag speelden wij (Kowet) voor de beker tegen IJsslmeervogels. Normaal gesproken is IJsselmeervogels uit altijd lastig, maar deze keer was het een makkie. We wonnen na verlenging en 18 strafschoppen. Onze doelman Hobie Verhulst stopte in deze strafstroppenserie liefst drie strafschoppen en schoot vervolgens zelf de beslissende strafschop binnen.

Zondag speelde we tegen NAC thuis. Een paar supporters wilden Verhulst eren en hadden een spandoek voor hem gemaakt met de tekst ‘Hobie Held.’ Daarmee holden ze over de tribune. Jammer alleen dat ze het spandoek op zijn kop hielden. Kijk, dat is weer typisch iets voor mijn cluppie.

0 hobie 2Hobie Held en zijn spandoek.

Tot zover het regionieuws van vandaag.

Kowet 100 deel 2

Nog even terugkomend op het Kowet van 100 jaar geleden. Het laatste wat we gisteren zagen was dat het Kowet-terrein onder water stond.

1 kowet 18

Inmiddels heeft Kowet 100 weer een aantal nieuwe tweets geplaatst en wat ik al vreesde is gebeurd, de wedstrijd van zondag is afgelast.

Maar wat veel erger is, is dat het directiegebouw en de kleedkamers zijn weggedreven.

0 kowet 1

Iedereen wordt verzocht om er naar uit te kijken.

0 kowet

De eerstvolgende stad stroomafwaarts aan de IJssel  is Zwolle. Ai! We zullen de komende tijd eens in de gaten houden of een club uit die stad opeens nieuwe kleedkamers heeft.

Voor wie wil weten hoe dit allemaal afloopt, zou ik zeggen, volg het twitteraccount van Kowet 100.

Op dit blog ga ik van nu af aan weer verder met de waan van de dag.  Immers ook  over deze tijd valt genoeg te melden. Eén voorbeeldje alvast.

0 armoede

Je kan beter geen wethouder in Den Helder worden. Het betaalt erg  slecht.

Kowet 100

Ik heb verstand van voetballen, dus ben ik fan van Go Ahead Eagles – door de echte fans ook wel Kowet genoemd. Af en toe promoveren we naar de Eredivisie, waar we meestal na één of twee jaar weer uit degraderen. Momenteel spelen we voor het derde jaar op rij in de Keuken Kampioen Divisie. Dat je in een competitie speelt die Keuken Kampioen Divisie heet, zegt al genoeg.

Vroeger was alles beter. Dat geldt ook voor Kowet. Zo’n honderd jaar geleden waren we ‘top of the bill’. De eredivisie bestond nog niet. Er waren alleen regionale competities en de winnaars van die regionale competities speelden daarna in een nacompetitie om het landskampioenschap.

Wij speelden in de oostelijke competitie. Ploegen als Sportclub Enschede, Tubantia, UD, het Zwolse Z.A.C.  en Vitesse waren onze concurrenten. Meestal kwamen deze er niet aan te pas. Zo wonnen we tussen 1916 en 1924 liefst acht maal op rij de oostelijke titel. In 1917 en 1922 werden we vervolgens ook nog landskampioen.

Kortom, dat waren mooie tijden om fan van Kowet te zijn. Had je in die tijd al een sociaal medium als twitter gehad, dan was er ongetwijfeld druk over getwitterd.  Maar helaas, er bestond toen nog geen twitter. Daar heeft het account Kowet 100 echter iets op gevonden. Die twittert gewoon alsof het 100 jaar geleden is:

Beleef hier de avonturen van Go-Ahead alsof u exact 100 jaar terug in de tijd bent. Van dag tot dag beschreven door onze verslaggever uit 1920.”

1 kowet 0

Op de wedstrijden verschijnen er tweets met de voortgang van de match en tussendoor wordt er over andere belangrijke zaken met betrekking tot Kowet getwitterd. Om te laten zien hoe dat er in de praktijk uit ziet, zie hier de tweets voor en op de wedstrijddag van de uitwedstrijd tegen Tubantia op 18 januari 1920.

1 kowet 11 kowet 21 kowet 31 kowet 4

Even tussendoor, zo zag de bus waarmee de spelers 100 jaar geleden werden vervoerd er dus uit (een stadsbus) en zo ziet de nieuwe spelersbus van 2020 er uit.

1 bus

1 bus 3

Maar goed, verder met de tweets over de wedstrijd tegen Tubantia van 18 januari 1920.

1 kowet 51 kowet 61 kowet 71 kowet 81 kowet 91 kowet 101 kowet 111 kowet 121 kowet 131 kowet 141 kowet 15

We houden, met een wedstrijd minder gespeeld, twee punten voorsprong op Tubantia. (In die tijd kreeg je voor een overwinning twee punten; tegenwoordig drie punten.) Volgende week – maar dan 100 jaar geleden – spelen we thuis. De vraag is echter of de wedstrijd door kan gaan. Volgens de tweets van Kowet 100 ligt het veld er niet goed bij.

1 kowet 16

(In die tijd speelden we nog niet op het terrein aan de Vetkampstraat maar op een terrein dat in de uiterwaarden van de IJssel lag – rechts op de foto. Dat wou soms wel eens overstromen.)

1 kowet 17 1 kowet 18

Ik wacht nog op volgende tweets, maar ik zou niet raar opkijken als de wedstrijd inderdaad afgelast wordt.

Voor Kowet-fans maar ook voor andere voetballiefhebbers, ga het account van Kowet 100 volgen.

 

 

 

 

Johan Derksen

Gisteren had ik het met u over Mart Smeets. Vandaag wil ik het met u hebben over een andere bekende tv-persoonlijkheid: Johan Derksen. In tegenstelling tot Mart Smeets heb ik die wel vaker in levende lijve gezien. Echter niet in zijn rol als analist bij praatprogramma’s over voetbal maar als voetballer. Kunt u nagaan hoe oud ik ben.

Meer dan vijftig jaar geleden maakte Johan Derksen twee jaar lang deel uit van het jeugdteam van Go Ahead. Die speelden leuk voetbal en de jeugdploeg van Go Ahead behoorde in die tijd tot de beste teams van Nederland. Dat kwam mede omdat allerlei talentvolle jeugdspelers, afkomstig uit het hele land, naar Deventer werden gehaald waar ze een plaatsje kregen in het fameuze jeugdinternaat. Go Ahead was daarmee in die tijd uniek in Nederland. Ook Johan Derksen heeft hier twee jaar in gewoond.

Omdat wij fan van Go Ahead waren, bezochten mijn vader, mijn broertje en ik in de tweede helft van de jaren zestig niet alleen alle thuiswedstrijden van het eerste van Go Ahead maar ook die op zaterdagmiddag van de jeugdploeg. Wij zagen daardoor ook regelmatig Johan Derksen als voetballer in actie. Hij speelde aanvankelijk als linksbuiten maar toen Bert van Marwijk in de ploeg kwam werd Johan Derksen linksback. Hij was niet echt een topper maar een nuttige kracht zoals dat tegenwoordig zo heet.

Zie hier hoe hij op een foto van de jeugdploeg van Go Ahead staat. De foto is genomen vlak voor een beslissingswedstrijd tegen Feyenoord om het kampioenschap van Nederland. (De foto is afkomstig van de site van de Stichting Niet te kraken, een stichting die zich bezig houdt met het verleden van Go Ahead Eagles)

0000000 jeugd2

Johan Derksen staat in bovenste rij. Hij is de derde persoon van rechts . De knielende speler helemaal rechtsonder is Bert van Marwijk, de latere eenmalige international en bondscoach. De speler met de bal, tweede van links, is Hans Bleijenberg. Tegen hem heb ik nog een keer gevoetbald in het kader van het Apeldoorns kampioenschap voor lagere scholen. We waren toen allebei de grote ster van onze schoolteams. Alleen scoorde hij in die wedstrijd vijf keer en ik nul keer, maar dat is een detail.

Op de site van de stichting Niet te Kraken staat een column van Johan Derksen uit 1989 over zijn tijd  in het jeugdhuis. Ik citeer even een stukje uit die column. (Voor wie de hele column van Johan Derksen wil lezen, zie hier.)

“Ik weet het allemaal zo goed, omdat ik zelf ooit twee jaar in het jeugdinternaat verbleef destijds, in de jaren zestig, gebeurden er al dingen waar de meute nu nog gechoqueerd op zou reageren. Ik deed mijn best niet op school en omdat mijn vader doodsangsten uitstond dat ik ooit als drummer van Cuby and the Blizzards zou eindigen, was hij dolblij dat er clubs in mijn inderdaad niet geringe voetbalcapaciteiten geïnteresseerd waren. Heerenveen, Veendam, GVAV, SC Drenthe en FC Twente vingen bot, want Go Ahead had een jeugdinternaat, daar zou het allemaal wel in orde komen.

Ik arriveerde op de Brinkgreverweg met Oeki Hoekema, Jan van Eijck en Ger Veerman. Op dat moment, ik heb het over 1966, was Pleun Strik al uit het jeugdinternaat geschopt, omdat hij met een meisje op zijn kamer was betrapt. Mevrouw van Putten, zij runde het jeugdinternaat, was een schat van een mens, maar zij maakte de fout om ter gelegenheid van haar verjaardag een glas wijn en een pilsje te serveren.

De van NOAD afkomstige Tiny Broers kon een kratje bier aan, maar Oeki Hoekema kotste alles onder en Hermans Tiesselink, een begenadigde rechtsbuiten uit Almelo, toonde na zijn zoveelste pils aan alle toevallige passanten zijn geslachtsdeel. Toen mevrouw van Putten eindelijk de situatie weer onder controle had was Johnny Weyland zoek. De robuuste centrale verdediger, hij speelde later nog bij Vitesse, stond spiernaakt vastgebonden in de kast op de overloop. Ik zie mevrouw van Putten nog aan de touwen sjorren, want werkelijk alle lichaamsdelen waren vastgebonden.” 

Nu lijkt het of Johan Derksen in die tijd een wildebras was, maar dat is niet zo. Hij kon ook een keurige jongen zijn. Tijdens het zoeken naar informatie voor een verhaal voor Hard Gras over het  jeugdhuis van Go Ahead omstreeks 1970 kwam ik een seizoensgidsje voor het seizoen 1967- 1968 tegen.  In deze gids stond ook een klein portret van Johan Derksen

0000000 seizoensgidsEen keurige jongen toch? Verkoper in een heren / damesmodezaak!

In 1968 verkocht Go Ahead Johan Derksen aan Cambuur. Go Ahead ontving voor hem 30.000 gulden.

Voorspel de uitslag

Omdat ik verstand heb van voetbal, ben ik fan van Go Ahead Eagles – Kowet zoals wij echte fans zeggen. Nu voorspel ik regelmatig op twitter de uitslag van de wedstrijden van mijn ploegje. Ik maak eerst een uitgebreide analyse van de tegenstander, onze vorm, wie er fluit en de hoogte van het gras en voorspel dan altijd een 5-1 overwinning voor ons.

Ik heb het nog nooit goed gehad. Eén keertje won dit Kowet dit seizoen met 5-1. Dat was in een oefenwedstrijd tegen een amateurclub. Helaas was ik toen net vergeten om een voorspelling te geven.

Afgelopen dinsdag speelden we tegen Twente uit voor de beker. Ik zat er met mijn 5-1 deze keer dichtbij – we wonnen met 5-2. In deze wedstrijd gebeurde iets opmerkelijks. Navratil, dat is een aanvaller van ons, brak door en legde in het strafschopgebied van Twente  de bal terug op Van der Venne – die speelt ook bij ons.

Voordat deze überhaupt kon schieten, begon Navratil alvast te juichen. Nu schieten wij meestal de ballen naast en anders wel over, dus dit was een behoorlijke gok, maar hij had het goed gezien, Van der Venne scoorde. Ik ben dus niet de enige bij Go Ahead die goed kan voorspellen.

0 go ahead 2Navratil is het mannetje met de armen al in de lucht. Van der Venne staat op het punt van schieten.

Vanavond spelen we tegen Jong Utrecht uit. Zij hebben hun laatste tien thuiswedstrijden niet verloren. Kowet heeft de laatste tien uitwedstrijden niet verloren en dit seizoen hebben we al tien keer  gelijk gespeeld. Niet moeilijk dus om de uitslag te voorspellen: dat wordt 5-1 voor ons.

Update:  We wonnen met 3-0, oké geen 5-1 dus.

 

 

Voorspellen

Ik ben u nog mijn voorspelling voor de wedstrijd van Nederland tegen Zweden schuldig. Zie de blogpost van gisteren Mijn voorspelling luidde dat Nederland  in een slechte wedstrijd met 1-0 van Zweden zou winnen, al of niet na verlenging. Gezien het feit dat Nederland daadwerkelijk (na verlenging) met 1-0 won, kan ik dus wel zeggen dat dit wederom een vrije goede voorspelling van mij was.

Ho, ho, zult u misschien zeggen, dat is makkelijk, om de voorspelling pas prijs te geven als het resultaat al bekend is, maar neemt u van mij aan dat ik altijd al een goede voorspeller ben geweest. Om dat te bewijzen laat ik u enkele voorspellingen zien die ik het afgelopen seizoen op twitter heb gedaan ten aanzien van de uitslagen van mijn favoriete clubje Go Ahead Eagles . Ik zal bij elke voorspelling ook de uitslag geven, zodat u kunt zien hoe goed ik dit vak versta.

0000000 jut thuis17 aug. 2018: Go Ahead Eagles – Jong FC Utrecht, voorspelling 5-1; uitslag 5-0; oké, hier zat ik er iets naast, maar dit was de eerste wedstrijd van het seizoen. Ik moest er nog een beetje inkomen.

0000000 mvv31 augustus 2018: MVV – Go Ahead Eagles, voorspelling 1-5; uitslag 1-2

0000000 nec28 sept. 2018 NEC – Go Ahead Eagles voorspelling 1-5; uitslag 1-1

0000000 sparta thuis5 oktober 2018; Go Ahead Eagles – Sparta; voorspelling 5-1; uitslag 2-2

0000000 roda thui12 okt. 2018 Go Ahead Eagles – Roda JC voorspelling 5-1; uitslag 3-0

0000000 top22 november 2018; Go Ahead Eagles – Top; voorspelling 5-1; uitslag 0-1

0000000 dbo14 december 2018; Go Ahead Eagles – Den Bosch voorspelling 5-1; uitslag 0-0

0000000 eind1 feb. 2019; Go Ahead Eagles – Eindhoven; voorspelling 5-1; uitslag 0-1

0000000 sparta22 feb. 2019; Sparta – Go Ahead Eagles; voorspelling 1-5; uitslag 6-1

0000000 twente24 maart 2019; Go Ahead Eagles – FC Twente; voorspelling 5-1; uitslag 1-2

0000000 telstar1 april 2019; Go Ahead  Eagles – Telstar; voorspelling 5-1; uitslag 2-3

0000000 jaz5 april 2019; Go Ahead Eagles – Jong AZ; voorspelling 5-1; uitslag 1-0

0000000 rkc28 mei 2019; Go Ahead Eagles – RKC (dit was de laatste beslissend wedstrijd van het seizoen; de winnaar zou promoveren); voorspelling 5-1; uitslag 4-5. 

U moet toch toegeven dat ik in de meeste gevallen of de uitslag helemaal goed had voorspeld of bijna helemaal goed. Kortom voorspellen is iets wat ik wel kan

Nu verwacht u natuurlijk ook voor de finale Nederland – Amerika een voorspelling van mij. Oké hier komt hij: gezien het spel van de beide ploegen tijdens dit toernooi verwacht ik dat Amerika met 5-1 gaat winnen. Helaas, het is niet anders.

Tot slot nog even dit, afgelopen dinsdag speelde Go Ahead Eagles een oefenwedstrijd tegen de amateurs van Voorwaarts uit Twello. Voorwaarts uit, altijd lastig. Ik was even vergeten de uitslag op twitter te voorspellen. En wat gebeurt er? Go Ahead Eagles wint met 5-1! Heb ik weer.

 

 

 

Barry Hughes is overleden

Dit weekend overleed Barry Hughes. Hij was van 1970 tot 1973 drie jaar lang de trainer van Go Ahead, mijn clubje. Toen in 1971 de amateurtak zich afscheidde van de proftak, was hij degene die de toevoeging Eagles voor de proftak verzon.

Ik heb wel eens op mijn kop van hem gehad. Ik leidde tijdens de training zijn spelers te veel af vond hij.  Het was in de zomer van 1970. Barry Hughes was net aangetreden als onze nieuwe trainer.  Het was zomervakantie. Ik was veertien jaar oud en besloot om eens bij de training van Go Ahead te gaan kijken om te zien hoe onze nieuwe trainer trainde.

De spelers moesten rondjes lopen. Daar viel niet veel aan te bekijken. Ik was dan ook meer geïnteresseerd in mijn transistorradiootje dat ik had meegenomen.  De Tour de France was bezig en Theo Koomen deed enthousiast verslag van een bergetappe. De spelers hoorden tijdens het voorbij lopen mijn radiootje en één van hen, John Oude Wesselink, vroeg wie er voorop lag. “Er is een kopgroepje met van Impe en Zoetemelk vooruit. Dertig seconden voorsprong” schreeuwde ik.

Bij het volgende rondje liep Oude Wesselink helemaal aan de buitenkant en riep: “En nu?” “Twintig seconden nog. Eddy Merckx is in de achtervolging” antwoordde ik.  Dat zinde Hughes niet.  Daarmee bedoel ik niet dat Merckx de achtervolging had ingezet maar dat zijn spelers meer in de Tour de France geïnteresseerd waren dan in zijn training. “Oude Wesslink, wil je voetballer of wielrenner zijn?  schreeuwde hij en tegen mij riep hij “Uit dat ding!” Geschrokken zette ik mijn radiootje uit.

Zo, hij heeft de wind er goed onder” mompelde een oud mannetje naast me. De trainingen werden dagelijks door een twintigtal oude mannetjes bezocht, de deskundigen van dienst die alles becommentarieerden.  Zeg maar mijn voorland.

Barry Hughes vertrok in 1973 bij Go Ahead Eagles en keerde weer terug naar Haarlem, de club die hij voor Go Ahead trainde. Later was hij onder andere nog trainer van Sparta en Utrecht. Hij is 81 jaar oud geworden.  Op de foto hieronder is hij niet op weg naar de hemel maar naar het tv-platform om de wedstrijd Haarlem – NEC van bovenaf te bekijken, nadat hij vanwege aanmerkingen op de leiding niet op de bank plaats mocht nemen.

barry hughes 2Foto Rob Croes; Anefo; Nationaal Archief; 7 november 1976

Mijn vader had in hun gemeenschappelijke Go Ahead tijd  – mijn vader was de studiebegeleider van de talenten uit het jeugdhuis van Go Ahead – vaak met hem te  maken. Hij mocht hem graag. Barry Hughes was een kleurrijk iemand die in zag dat er een leven naast en na het voetballen was. Daar heb ik een keer eerder op dit blog uitgebreid over geschreven. Zie hier.  (Ik kan u het stuk van harte aanbevelen, al was het alleen al voor deze foto van Barry Hughes samen met rocker Alice Cooper.)

barry hughes

Hier overhandigt hij in maart 1974 een gouden plaat aan Alice Cooper. In ruil daarvoor krijgt hij een gouden bal terug. (Let even op de fijne details zoals de bij de overjas passende pet van Hughes en het blikje Budweiser in de hand van Alice Cooper. Je bent tenslotte een woeste rocker of niet.) Fotograaf onbekend; Nationaal Archief