Binnen of buiten?

Bij Paviljoen Salt in Terherne kan je “Tafelen in een ontspannen sfeer, voor alle gelegenheden, voor iedereen“, aldus hun site. Maar als de ober vraagt of je binnen of buiten wilt zitten, dan zou ik zeggen, kies voor buiten, daar heb je wat meer tijd dan binnen.

open ter herne

(Met dank aan mijn schoonzus Elizabeth.)

Klaprozen in een vaas

Vorige week schreef ik over een paar schilderijen van Vincent van Gogh. Zie hier. Op die schilderijen waren klaprozen in een vaas te zien. Daar verwonderde ik mij wat over, want ik heb zestig jaar lang gedacht dat het geen zin had om klaprozen in een vaas te zetten.

0000000000 000000000 van gogh3

Dat had mijn moeder mij namelijk verteld toen ik als vijfjarig jochie een keer met door mij geplukte klaprozen thuis kwam. Mijn moeder vond dat heel lief van kleine Martin, maar legde mij uit dat het geen zin had om klaprozen  – ze heten niet voor niets zo, zei mijn moeder –  te plukken, omdat ze heel snel verwelken. We zetten mijn bosje in het water en inderdaad een dag later hingen ze allemaal al slap. Einde klaprozen in een vaas dus.

Maar zestig jaar later zie ik dus die schilderijen van Van Gogh en denk ‘Hé, hoe kan hij dat zo geschilderd hebben, zijn modellen verwelken toch?’ (Met modellen bedoel ik hier uiteraard de klaprozen.)

Ik besloot om er op te googlelen en toen kwam ik opeens  twee tips tegen hoe je klaprozen langer goed kan houden in een vaas. De eerste tip was om de onderste twee centimeter van de stelen van de klaprozen één minuut in kokend water te houden – dat was de tip van iemands opa, de andere tip was om het onderste deel van de steel van de klaprozen even in een brandende kaars te houden.

Oké, dat vraagt om een experiment. Ik toog naar de tramrails vlak bij ons huis. Daar groeien altijd massaal klaprozen.

klaprozen 8  klaprozen 9

(Die grote rode is geen klaproos maar de tram.)

Met een meegenomen tuinschaartje knipte ik er 21 klaprozen. Omstanders zullen wel gedacht hebben, ach gut, daar staat een oud mannetje klaprozen te plukken, die is vergeten dat ze direct verwelken, wat zielig.

Ik nam de klaprozen mee naar huis en verdeelde ze in drie groepjes van zeven stuks. Van de eerste groep hield ik de onderste twee centimeter van de stelen (als groepje) precies één minuut in kokend water, bij de tweede groep hield ik  de stelen (één voor één) in de vlam van een brandende kaars en de derde groep zette ik zonder enige behandeling in het water. Zie hier de deelnemers aan het experiment: klaprozen 0Links de kokendwatergroep, in het midden de kaarsengroep en rechts de klaprozen die het met alleen water moeten doen.

klaprozen 1De start

klaprozen 2Dag 1, vier uur later. Bij de kookgroep links vallen een paar blaadjes af, maar alle zeven staan nog fier overeind, bij de kaarsgroep in het midden staan er vijf nog overeind en gaan er twee slap hangen. Bij de watergroep rechts hangen er al vier slap.

klaprozen 3Dag 2: Bij de kookgroep staan alle zeven klaprozen nog steeds overeind. Bij de kaarsgroep nog vier stuks, bij de watergroep nog twee, de rest van de klaprozen daar heeft het al helemaal gehad.

klaprozen 5Dag 3: Bij de kookgroep geven twee bloemen het nu ook op. Ze gaan niet slap hangen maar de blaadjes vallen er allemaal van af. Bij de kaarsgroep zijn er nog drie bloemen in de race, bij de watergroep houden de twee overgebleven klaprozen het nog steeds vol.

klaprozen 6Dag 4: Bij de kookgroep staan er nu nog drie overeind. De afvallers hebben al hun blaadjes verloren. Bij de kaarsgroep hebben op twee dappere strijders na  – een grote en een kleine –  vijf klaprozen het loodje gelegd. Bij de waterklaprozen is er nog eentje volop in de strijd, al begint hij wat te verkleuren. Daarnaast is er nog eentje die de indruk wekt dat hij ook nog een beetje in leven is.

klaprozen 7Dag 5: Bij de kookgroep staan er nog twee overeind, al gaat het daar niet echt meer van harte. Bij de kaarsgroep staat er nog eentje fier rechtop. Die klaproos was overigens de langste klaproos van alle 21 klaprozen. De steeds meer verblekende klaproos bij de watergroep doet het ook nog, maar voor de rest is er bij alle overige klaprozen de fut er wel uit.

klaprozen 7=10Dag 6: Terug naar de keuken. dit is er nog over van de 21 klaprozen waarmee ik het experiment begon: een lange kaarsklaproos en een helemaal verkleurde waterklaproos. De rest danken wij voor hun deelname aan het experiment.

Conclusie:  Het lijkt er inderdaad op dat je klaprozen langer dan één dag goed kan houden door iets met de onderste twee centimeter van de stelen te doen. Ze blijven dan inderdaad langer staan. Hoe dat werkt, geen idee, maar vraag niet hoe het kan maar profiteer ervan.

Het beste en tevens het makkelijkste lijkt het om het bosje klaprozen even met zijn allen één minuut in kokend water te houden. Ga je de klaprozen in een kaars “dichtbranden”, dan moet je dat één voor één doen en bij twee van de zeven klaprozen heeft het daar niet goed gewerkt. Misschien heb ik die niet lang genoeg of goed genoeg in de kaarsvlam gehouden. Ook lijkt het er op dat hoe langer de steel van de klaproos is hoe langer ze overeind blijven staan, dus zoveel mogelijk steel meenemen.

Tot zo ver dit wetenschappelijk experiment. Normaal gesproken zeg ik bij wetenschappelijke experimenten ‘Doe dit thuis beslist niet na!’ maar hier zou ik zeggen: probeert u het thuis ook maar eens.

Wel of niet een Van Gogh?

Kent u dit schilderij van Vincent van Gogh?

0000000000 000000000 van gogh

Het is eigendom van het Wadsworth Atheneum in Connecticut, Amerika. Het museum  kreeg het schilderij in 1957 uit de nalatenschap van de schrijfster Anne Parrish.  Samen met dit schilderij.

0000000000 000000000 monetWat denkt u? Ziet u hier een Monet of niet? Het antwoord op deze vraag luidt: u ziet inderdaad een Monet. Hij is namelijk degene die afgebeeld staat op dit schilderij van  Pierre-Auguste Renoir uit 1873, ‘Claude Monet peignant dans son jardin à Argenteuil’ heet het.

Maar terug naar het Van Gogh schilderij. Van 1990 tot 2019 heeft het schilderij niet in het museum gehangen, maar was het opgeslagen in het depot. De reden was dat men ernstig twijfelde of het wel een Van Gogh was. De stijl en techniek zouden atypisch zijn voor Van Gogh.

Nu kan je bij die aarzelingen wel iets voorstellen, want als je bijvoorbeeld kijkt naar een andere schilderij van Van Gogh met klaprozen in een vaas, dan zie je inderdaad behoorlijke verschillen in stijl.

0000000000 000000000 van gogh3Dit schilderij ‘Vaas met rode klaprozen en madeliefjes’ uit 1890 werd in 2014 bij Sotheby’s geveild voor bijna 50 miljoen euro.

In 2019 stuurde het Wadsworth Atheneum Museum het schilderij naar het Van Gogh Museum in Amsterdam. Die onderzochten het onder andere met behulp van röntgentechnieken en ontdekten toen dat het doek was herbruikt. De vaas met klaprozen was over een zelfportret van Van Gogh heen geschilderd.

0000000000 000000000 van gogh2

Deze door het museum vrijgegeven foto is niet echt duidelijk. Te zien is onder andere zijn linkeroor. Dat sneed Van Gogh in 1888 weliswaar af, maar aangezien het schilderij uit 1886 zou stammen, klopt de aanwezigheid van het oor met de feiten van toen. Hergebruik van doeken deed Vincent van Gogh vanwege geldgebrek wel vaker. Dat hij zoveel zelfportretten schilderde heeft bijvoorbeeld niets met ijdelheid te maken maar met zijn constante geldgebrek, waardoor hij geen modellen kon in huren.

Nu is het feit dat er zich onder het schilderij een zelfportret van Van Gogh bevindt niet iets wat 100% zekerheid geeft over de echtheid van het schilderij. Immers een slimme vervalser schildert als hij sluw is eerst dat zelfportret en daarna de klaprozen er overheen.  Dus hoogstens is dit ondersteunend bewijs. U ziet dat ik naar series als CSI Las Vegas kijk.

Uit het onderzoek van het Van Gogh Museum bleek verder dat ook de verf, het canvas en de schilderstijl overeen komen met het werk van Van Gogh en het Van Gogh Museum verklaarde daarom het schilderij voor echt. Het schilderij heeft nu in de afdeling ‘European Art’ een ereplaats in het museum gekregen.

0000000000 000000000 van gogh 5

Zo ziet u maar weer eens dat vaak de naam van de schilder en niet de afbeelding zelf bepaalt of iets in een museum komt te hangen of niet. Vindt u bijvoorbeeld dat dit schilderij in een museum moet hangen?

0000000000 000000000 klaproos

Het is geen schilderij maar een foto van een klaproos waarbij ik per ongeluk een verkeerde instelling op het toestel had gekozen, waardoor je wat onnatuurlijke kleuren kreeg,

Ik heb zelf overigens nog steeds wel wat twijfels over het schilderij van Van Gogh. Niet vanwege de stijl of iets dergelijks. Daar heb ik geen verstand van, maar vanwege de afbeelding. Mijn moeder leerde mij namelijk vroeger dat het geen zin heeft om klaprozen te plukken en ze in een vaas te zetten. Ze zouden heel snel verwelken. Dus hoezo schildert Van Gogh klaprozen in een vaas?

Maar over klaprozen in een vaas binnenkort meer. Ik ben bezig met een belangwekkend onderzoek!

p.s. Van Gogh heeft ook dit schilderij met klaprozen geschilderd.

0000000000 000000000 vilnder

Wat die vlinders daar te zoeken hebben, geen idee. Klaprozen bevatten namen geen nectar.  Daarom zal je in de natuur op een klaproos nooit vlinders zien. (Vlinders leven van  nectar.) Klaprozen  produceren wel stuifmeel, waardoor bijen de bloemen wel bezoeken en zorgen voor de bestuiving en daarmee voor het voortbestaan van de klaproos.

Een boek zoeken

Op de site van libris.nl kan je online zoeken of een bepaald boek ergens in Nederland in een boekhandel op voorraad is (of dat je het bij een boekhandel kan bestellen). Ik heb het weer eens uitgeprobeerd met mijn boeken. Allereerst met ‘de Titanic’.

0000000000 00000000 boek ti

(Als u denkt, dit plaatje heb ik al eens eerder op dit blog gezien, dat klopt, herhaling is de kracht van de reclame.)

Zie hier het zoekresultaat van mijn boek over de Titanic.

0000000000 00000000 boek

Oké, misschien iets te ver uitgezoomd. Wat meer inzoomen levert dit op.

0000000000 00000000 de titanic

Alleen maar oranje. Nergens op voorraad dus, maar wel is het bij elke boekhandel bestelbaar. Dat is op zich ook wel logisch, want het is ‘print on demand’, dat wil zeggen als u het bij een boekhandel bestelt, dan wordt het daarna speciaal voor u bij het Centrale Boekenhuis gedrukt. U heeft daarmee gelijk ook een unieke druk met een oplage van N = 1, dus vraag niet hoe het kan maar profiteer er van.

Mijn ander boeken zijn op ‘Heel het land is van Streek’ na, dat nog steeds als Ebook (met watermerk) te downloaden is, niet meer ‘nieuw’ verkrijgbaar. Zie hier de EBook-versie van ‘Heel het land is van streek’, misschien is het een idee voor vaderdag (oh, was dat gisteren?)

0000000000 00000000 boek marti

Volgens de site zit op het Ebook ‘een watermerk’. Als u, net zoals ik, geen idee heeft wat dat watermerk inhoudt, citeer ik even de site van Libris:  “Een EPUB of PDF met watermerk is een verzameling onopvallende kenmerken die aan een ebook toegevoegd worden. Dit voorkomt kopiëren voor eigen gebruik niet, maar in het geval van grootschalige verspreiding is het altijd mogelijk om de bron te traceren.’  Ik vermoed dat ik niet zo bang hoef te zijn voor een ‘grootschalige verspreiding’. 

Mijn andere boeken zijn al lang uit de handel en nergens meer verkrijgbaar. Hoewel, dat is niet waar. Eén boekhandel, het Colofon in Arnhem heeft nog steeds een exemplaar van ‘Een kleine geschiedenis van het voetballen’ op voorraad.

0000000000 00000000 de voetbal

Ziet u het groene vlaggetje in Arnhem?  Het boek is al tien jaar uit de handel, maar nog steeds houdt ‘het Colofon’ als enige deze winkeldochter op voorraad. Oké, het is wel een tweedehands exemplaar maar de conditie van het boek is  ‘goed’. Dat is alvast beter dan mijn eigen conditie.

 

ABBA

Gisteren waren er liefst twee programma’s over ABBA – ‘Het beste van… ABBA’  en ‘ABBA Forever” – op de Nederlandse televisie  te zien.

0000000000 0000000 abbatv2

Voor degene die niet weet wie op bovenstaande foto te zien is, dat is de one and only Dolly Bellefleur, de artiestennaam van de Nederlander Ruud Douma . Oké, de uitdrukking ‘one and only’ is misschien niet helemaal juist

0000000000 0000000 abbatv2bAmsterdam; 2017;  Canal Parade 2017; Dolly Bellefleur – anders dan andere travestieten draagt Dolly geen nep-boezem, omdat het volgens eigen zeggen niet om “cuppie cuppie, maar om koppie koppie” gaat; aldus de Wikipedia. (Ik heb hem moeten opzoeken, ik had geen idee wie hij was) – op een boot vol met Dolly Bellefleurs. Foto Alf van Beem.

De site ‘TV-Gids’ schreef over ‘Het beste van….. ABBA’:  “In het programma vertellen tal van bekende Nederlanders over hun favoriete liedjes van de Zweedse popformatie. Onder andere Andy & Janice, Dolly Bellefleur, Babette Labeij en Koos van Plateringen bespreken hun favoriete ABBA-hits”.  Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee wie al deze “bekende Nederlanders” zijn, maar dat ligt ongetwijfeld aan mij. Het programma stelde niet veel voor, veel prietpraat

(Even tussendoor: ‘Wat betekent priet- in prietpraat? Er bestaat geen zelfstandig naamwoord priet en ook geen werkwoord prieten, waarvan priet- de stam kan zijn. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) verschaft duidelijkheid. Dat zegt over prietpraat: ‘Redupliceerend-ablautend gevormd bij Praat (I).’ Priet is dus de verdubbeling (reduplicatie) van praat, met wisseling van de klinker (ablaut): /aa/ veranderde in /ie/. Het is dus geen zuivere reduplicatie, zoals blabla, maar bijna-reduplicatie, zoals klikklak.’;  

Prietpraat wordt voor het eerst aangetroffen in de 19e eeuw, maar in het WNT wordt al verwezen naar een citaat uit de 17e eeuw, met een soortgelijke vorming, namelijk Pritte-praetje, verklaard als ‘babbelkous’.  Dan kan onse Pritte-praetje, Met een maetje, Spelen schuyle-winck op ’t lest, (G.J. Quintijn, De Hollandsche-Liis, met de Brabandsche-Bely. 1629) aldus de site Surfspin.nl. Zo dat weten we ook weer.)

Het tweede programma ging vooral in op de liedjes. Er werd uitgebreid besproken hoe knap de muziek van ABBA in elkaar zat. Ik herinner me dit soort discussies ook uit mijn studententijd. De conclusie op onze studentenflat was dat die blonde het leukst was.

0000000000 0000000 abbat0

1972; Agnetha Fältskog in haar rol als Mary Magdalene in de musical Jesus Christ Superstar; dit was nog voor haar ABBA-tijd. foto Martin Clara.

Ik was als student ABBA-fan en ik ben dan ook een ABBA-kenner. Zo schreef ik vijf jaar geleden in het kader van jeugdherinneringen op deze site al eens een keer over ABBA – zie hier.  Eén van de zinnen uit dat stuk luidde:

Dat ze daadwerkelijk wel wat ouder zijn geworden, leert een foto die vorige week opeens verscheen op de Facebookpagina van ABBA. Anni-Frid Lyngstad (70), Agnetha Fältskog (65), Björn Ulvaeus (70) en Benny Andersson (70) waren aanwezig bij de opening van ‘Mamma Mia The Party!’

We zijn inmiddels vijf jaar verder, tel bij ieder van de vier leden nog maar eens vijf jaar op, 3x 75 jaar + 1x 70 jaar oud nu dus al – maar goed, mijn herinneringen aan ABBA zijn vooral uit deze tijd.

0000000000 0000000 abbatvABBA in 1976 bij aankomst op Schiphol, 45 jaar geleden, 3x 30 jaar plus 1x 25 jaar.

Enfin, zoals iemand op YouTube reageerde op een liedje van Peggy March uit de jaren zestig:

0000000000 0000000 abbat060

 

 

Een nachtmerrie

Ik wilde vandaag een leuke lange bijdrage plaatsen, maar ik hou het bij een kort berichtje. Ik ben namelijk nog steeds in schok. Ik had een vreselijke nachtmerrie. Ik droomde dat de afstandsbediening van de televisie het niet meer deed! Aaargh.

0000000000 000000 aa tvEen advertentie uit 1955 voor de allereerste commercieel verkrijgbaar afstandsbediening , de zogeheten ‘Zenith Flash-Matic’.

Poseren voor een foto

Poseren voor een foto is een kunst. De een beheerst dat wat beter dan de ander.

0000000000 000000 biden

Onder deze tweet stonden een paar voorbeelden van mensen die wat problemen hadden met poseren voor een foto zoals deze.

0000000000 000000 biden 2

Biden is niet alleen een ‘natural’ in het staand poseren maar ook in het zittend poseren. In ieder geval in vergelijking met Boris Johnson.

0000000000 000000 biden 3

Eén van de trucjes van Biden is dat hij vaak iets in zijn handen heeft. De handen zijn meestal het grootste probleem waarmee mensen zitten. Angela Merkel maakt meestal een bruggetje met haar vingers.

0000000000 000000 aa27

0000000000 000000 biden 6

0000000000 000000 aaaa

0000000000 000000 biden 4De man rechts van haar op deze foto probeert haar truckje af te kijken. Tegen de man op de bovenste rij tweede van links heeft zijn pr-adviseur  vermoedelijk gezegd dat hij het beste iets kon vast houden.

Dus wilt u goed op de foto staan, zorg dan, net zoals deze man en vrouw op onderstaande foto, dat u iets in uw handen heeft.

0000000000 000000 aa2

Bloemen die bloeien

Uit de serie ‘Bloemen die bloeien’: de Allium, gezien langs de Vliet in Voorburg.

0000000000 00000 allium0

0000000000 00000 allium

0000000000 00000 allium 4

0000000000 00000 allium 6

0000000000 00000 allium 3

0000000000 00000 allium 2

Volgende keer een aflevering uit de serie: ‘Bloemen die niet bloeien’.

p.s. Alle foto’s zijn van Marianne, behalve de een-na-laatste, die heb ik genomen. Die is gelijk ook wat minder.

Zonsverduistering

Gisteren was er een gedeeltelijke zonsverduistering te zien. Nu zijn wij ervaringsdeskundigen op het gebied van zonsverduisteringen. Zie hier uw expert aan het werk tijdens de volledige zonsverduistering in 2017.

0000000000 00000 zom0

Dit was tijdens onze vakantie in Amerika. Voor een verslag van die dag zie hier.)

Nu is het volgen van een zonsverduistering zwaar werk, maar ik heb me er weer toe laten verleiden. Alles voor de wetenschap immers. Na enig zoeken vond ik de brilletjes terug uit 2017 en konden we de zonsverduistering professioneel bekijken.

Door de brilletjes voor de camera te houden slaagde Marianne er in om het een en ander vast te leggen.

0000000000 00000 zom

Nu was de zonsverduistering geen verrassing. Zo had netbeheerder Tennet extra electriciteit ingekocht, omdat de opbrengst van zonnepanelen gedurende de zonsverduistering terug zou lopen.

0000000000 00000 stroom

Dat leek ons wat overdreven want er schuift toch ook wel eens een wolkje voor de zon, maar volgens Tennet zou de zonsverduistering voor een tijdelijke stroomuitval kunnen zorgen.

Door de verduistering valt in korte tijd echter een aanzienlijk deel van het zonlicht weg, juist op een moment van de dag dat het elektriciteitsverbruik toeneemt. “Als het donderdag een zonnige dag is, kan er een kortstondige dip van 800 megawatt komen. Dat is meer dan het stroomverbruik in Amsterdam”, legt een woordvoerder van TenneT uit. “Als je dat niet opvangt, kan dat zorgen voor kortsluiting en dus een tijdelijke stroomuitval.”

Op een grafiek van het weerstation Beerse is het effect van de zonsverduistering inderdaad terug te zien op de zonnestralingsensor.

0000000000 00000 zom3

Anyway, wij zelf hebben weinig energie verspeeld met de zonsverduistering.

0000000000 00000 zom2

Hoogtevrees

Vorig jaar verscheen op Imgur deze afbeelding: ‘Lunch Atop a Skyscraper: Social Distancing Edition‘.

0000000000 0000hv2mup soc distance

Waarschijnlijk kent u het origineel wel.

0000000000 0000hv timeVoor meer informatie over de foto en over het werk aan de wolkenkrabbers, klik op de afbeelding van bovenstaand filmpje van Time.

De originele foto verscheen samen met enkele andere foto’s voor het eerst op 2 oktober 1932 in ‘the New York Herald Tribune’. De foto is genomen tijdens de bouw van het Rockefeller Center. De arbeiders aten hun lunch gezeten op een stalen balk op de 63e verdieping van het gebouw in aanbouw. Op de achtergrond is het Central Park te zien. De foto was direct populair en geldt als iconisch.

Hoewel de mannen op de orinele foto echte werklui zijn, was de foto wel geënsceneerd. Er waren die dag drie fotografen  aan het werk om promotiefoto’s van de bouw te maken. Onbekend is wie van de drie de foto heeft gemaakt, vermoedelijk was het ene Charles Ebbets, maar helemaal zeker is dit niet. Je moest als fotograaf overigens wel over de nodige stalen zenuwen beschikken. Zie hier uit het zelfde Time-filmpje één van de drie fotografen aan het werk.

0000000000 00000 foto

Als arbeider moest je beslist geen last van hoogtevrees hebben om er tijdens de bouw te werken. Je werkte zonder veiligheidslijnen. Het was gevaarlijk werk. Wel betaalde het goed. Zoals John Rasenberger, schrijver van ‘High Steel: The Daring Men Who Built the World’s Greatest Skyline’  schreef: “The pay was good. The thing was, you had to be willing to die.”

Regelmatig viel er iemand naar beneden, naar verluidt kwam er in die tijd elke week wel iemand om het leven bij de bouw van de wolkenkrabbers in New York. Tot zover New York en het jaar 1932. Nu maken we even een sprongetje in de tijd en locatie.

Van de ‘Lunch Atop a Skyscraper’ is het namelijk maar een kleine stap naar Bas Kuipers, voetballer bij mijn clubje Go Ahead Eagles. Oké, dat verdient wellicht enige toelichting. Bas Kuipers deed dit seizoen mee aan een promotiecampagne van de bibliotheek in Deventer om schoolkinderen weer / meer aan het lezen te krijgen. Zie deze tweet.

0000000000 00000 bas

De campagne is geëvalueerd. Dankzij de actie ‘Scoor een Boek!’ werden er door de 500 deelnemende basisschoolkinderen liefst 1.964 meer boeken gelezen. Dat is vier boeken per kind meer. Mooi resultaat met dank aan Bas Kuipers.

Juist ja, mooie actie zult u misschien zeggen maar wat is nu het verband met die arbeiders? Daartoe moet  u even goed naar het plaatje op het twitterbericht kijken.  Dan kan u zien dat het linkerboek dat Bas Kuipers vasthoudt een boek over ruimtevaart is. Bas Kuipers is het neefje van André Kuipers, de ruimtevaarder. In één van de promotiefilmpjes om het lezen te bevorderen, vraagt één van de scholieren of Bas net zoals zijn oom ook niet graag de ruimte in wil. Ja, dat zou hij wel willen, antwoordt hij, alleen hij heeft last van hoogtevrees. Voila, zie hier het verband: hoogtevrees

Maar hoogtevrees is te overwinnen. Dat bewees Bas tijdens de laatste competitiewedstrijd van Go Ahead Eagles, uit tegen Excelsior, toen hij heel hoog de lucht in sprong en de winnende goal binnen kopte, waardoor wij promoveerden. Wij supporters zweven nog steeds hoog in de lucht.  Volgend seizoen spelen we op het hoogste niveau! Als dat maar goed gaat met Bas zijn hoogtevrees.

Herman Stok

Je kan je maar beter niet door de Volkskrant laten interviewen. Herman Stok deed het wel en zie, twee weken later is hij dood.  Oké, hij was al 93 jaar oud, stokoud zou je bijna zeggen ware het niet dat dit een te flauwe woordspeling is.

Wie het mooie interview wil na lezen kan hier terecht.  Herman Stok was homoseksueel. Hij was liefst bijna zeventig jaar samen met zijn partner Kees van Maasdam.  In het interview staat een mooi stukje over het begin van hun relatie. Weet hierbij dat Herman Stok nog niet aan zijn ouders had verteld dat hij homoseksueel was.

Na veertien dagen nam Herman hem een keer mee naar huis. ‘Thuis wisten ze van niks. Ik zei tegen mijn moeder: ‘Hij heeft geen kosthuis meer en waarom zou je niet een gedeelte van mijn troep verhuren.’ Ik had een zolderkamertje en daarvoor stond een tweepersoonsbed. Het was zo vlak na de oorlog geen vetpot en dat hebben ze toen gedaan. Elke morgen werden we door mijn vader gewekt om half zeven. Ik weet dat mijn moeder een keer zei: ‘Herman, ik wilde dat jij net zo netjes sliep als Kees. Zijn bed hoef ik alleen maar recht te trekken’. Geen wonder, hij lag er nooit in.’

Ik herinner me Herman Stok nog van vroeger van het programma Top of Flop. Kleine Martin keek dit wel eens samen met zijn ouders. Het grootste gedeelte van de uitzending bestond uit beelden van het publiek dat luisterde naar een plaatje dat werd gedraaid, waarna een deskundige jury voorspelde of het plaatje een succes zou worden of niet. Staakten de stemmen dat mocht het publiek beslissen.

0000000000 000hstok2

flopEen toeter betekende een flop.

Niet altijd voorzag de jury het goed. Zo voorspelden alle vier de juryleden dat ‘I want to hold your hand‘ van de Beatles beslist een flop zou worden. De geschiedenis leerde anders.

Herman Stok werd mede door dit programma razend populair. Er reed zelfs een keer een  speciale Discobal-trein.’

0000000000 000hstokHerman Stok is de staande man, tweede van rechts. Bijschrift foto: ’10 augustus 1965; Discobal in de trein Amsterdam Zwolle, Herman Stok te midden van de tieners’; foto Ron Kroon; Nationaal Archief

Maar goed, hij is dus overleden. Weer iemand uit mijn prille jeugd. Zie hier een mooi tv-portret over hem.

Overigens, ik laat me voorlopig niet door de Volkskrant interviewen. Niet voordat ik mijn streefleeftijd van 123 jaar heb bereikt.

Een rode ferrari

Gisteren  fietste ik op het fietspad langs de A44 tussen Den Haag en Wassenaar. Naast me op de snelweg reed een rode Ferrari zonder deksel. (“Kijk oom Martin, een auto zonder deksel”, zei mijn nichtje ooit eens toen we al fietsende een cabrio zagen rijden.  Sindsdien heb ik de neiging om elke cabrio een auto zonder deksel te noemen.)

0000000000 0f2Deze auto is weliswaar rood en heeft geen deksel, maar het is geen Ferrari, het is een Fiat 500. (Foto John Lloyd)

0000000000 0fDit is wel een Ferrari.  Om misverstanden te voorkomen, de rode auto is de Ferrari. (Foto Vetatur Fumare)

Nu was het opvallende dat ik even snel fietste als de rode Ferrari reed. En dan had ik ook nog eens last van tegenwind en een tegenvallende conditie. Oké, de Ferrari had last van een file, maar toch.

Ik fiets even snel als een rode Ferrari!