Ondertussen op Twitter

Ik zit ook op Twitter. Met mijn 50 volgers ben ik daar een grote speler. Oké, Barack Obama heeft er meer. Hij heeft momenteel 129,7 miljoen volgers.

o barack

Zelf volgt hij zo’n 590 duizend Twitter-accounts, waaronder Joseph Jacobus Maria van ’t Hek (beter bekend als Youp van ’t Hek) en Nu.nl. (Zie onder; er zijn nog meer Nederlandse accounts die hij volgt; er zal wel een algoritme aan het werk zijn die automatisch de te volgen personen voor Barack Obama uitkiest. Ik heb sterk het vermoeden dat hij ze niet leest.)

0 obama

Obama blijft dus op de hoogte van het Nederlandse nieuws en de grollen van Youp. (Als iemand je volgt, dan zie je de meest recente tweets van degene die je volgt op je startpagina. Ikzelf volg zo’n 45 accounts; tweets van andere accounts kan je overigens altijd lezen met behulp van zoekfuncties (bijvoorbeeld op trefwoorden of personen.)

Enfin, dankzij twitter blijf ik op de hoogte van allerlei zaken die ik anders mis. Een zestal voorbeelden, te beginnen met iemand die in de quiz ‘De slimste mens van Nederland’ niet wist wanneer D66 was opgericht. Ook leuk de mevrouw die ondanks een hint van Martijn Krabbé niet nog een vierde woonplaats  met een A kon bedenken.

0 tweet 1

Nog een paar voorbeelden van leuke tweets die ik onlangs zag.

0 tweet 2

0 tweet 4

0 tweet 5

0 tweet 6

En tot slot twee tweets van Taalvoutjes over een onderwijsinstelling waar je geen naam maar een nummer bent en over een aanbieding die de winkel uitvliegt.

0 aar taal

0 aarbij

Tot slot, ik ga Barack Obama ook maar eens volgen. Benieuwd of hij mij dan ook gaat volgen. Ik laat het u weten.

 

Toeristische ruimtereizen

Er is momenteel een wedloop aan de gang tussen enkele miljardairs. Ze spenderen miljoenen om zichzelf en betalende klanten met een raket de ruimte in te schieten. (Jammer dat ze weer terugkeren twitterde iemand.) Gisteren was het de beurt aan Jeff Bezos van Amazon. Hij bedankte na afloop ook nog even genereus de klanten en het personeel van Amazon. Zij hadden meebetaald aan zijn reis. Leuk voor het personeel om te horen dat beknibbeling op hun salaris toch nog ergens goed voor was. (Zie hieronder dat fragment uit het dankwoord van Bezos.)

0 bezos

Aan boord bevond zich gisteren ook Oliver Daemen, een Nederlandse jongen van 18 jaar. Zijn rijke vader had miljoenen betaald voor het reisje van tien minuten. De jongen verklaarde na afloop: “Terug op de grond besef je pas goed hoe enorm kwetsbaar onze planeet is in het onmetelijke sterrenstelsel. Ik realiseer me nu beter dan ooit dat we extreem zuinig moeten zijn op de aarde. Daar wil ik intensief aan bijdragen.”

Ach, je kan het zo’n jongen eigenlijk nauwelijks kwalijk nemen. Hij jaagt een jomgensdroom na, maar zijn vader en al die miljardairs zouden wel beter moeten weten. Ik heb er zelfs een Engelstalige tweet tegen aan gegooid.  Ja, ja, ik spreek (met dank aan vertalen.nu) mijn talen!

0 tweet

Ik heb dan ook veel meer bewondering voor types als Bill Gates en Warren Buffet die inmiddels meer dan de helft van hun vermogen aan goede doelen hebben geschonken. Figuren als Elon Musk en Jeff Bezos hebben daarentegen nog niet eens 1% van hun immense vermogens geschonken en die schenkingen gebruiken ze ook nog voornamelijk om zo min mogelijk belasting te hoeven betalen.

De vluchten zijn ook behoorlijk milieuvervuilendVolgens een wetenschapper van het University College London gaat het per lancering om ongeveer 200 tot 300 ton aan CO2. 

Nu moet ik wel wat bekennen. Zelf heb ik ook een ruimtereis georganiseerd, maar wel eentje die niet meer kostte dan tien cent  en die ook niet zo milieuvervuilend was. Voor wie dat niet gelooft, zie hier de foto’s.

De lancering

0 raket2

Het vluchtplan

0 raket3

Het uitzicht onderweg

0 raket4

En de veilige terugkeer op het lanceerplatform.

0 raket1

Ik mag wel spreken van een buitengewoon succesvolle vlucht.

Rembrandt anno 2021

Rembrandt schilderde niet alleen schilderijen  – dat doen schilders nu eenmaal – maar hij maakte ook allerlei schetsen. Zie hier een zelfportret van hem.

0 rembrandt0

Wat ik echter niet wist, was dat Rembrandt nog leeft. Hij is nu 415 jaar oud en is nog steeds aan het werk! In Leiden schetst hij gezeten achter een raam van de Lokhorststraat 16 voorbijgangers. Wel heeft hij hierbij enigszins hulp van een camera en en een computerprogramma, maar gezien zijn leeftijd is dat te begrijpen. Zie hier zijn schetsen van Marianne en mij.

0 rembrandt 3 0 rembrandt 

Rembrandt is helemaal van deze tijd. Binnen no-time had hij ook een versie van mij gemaakt met een mondkapje op.

0 rembrandt 2Een gesigneerd werk van Rembrandt. Ik moet de schets maar eens laten beoordelen door ‘Tussen Kunst en Kitsch. Ik ben wel benieuwd naar de waarde. “Zo, dat had ik niet gedacht”. 

Wie zichzelf ook door Rembrandt wil laten schetsen, zie hier.

Toen Rembrandt ons schetste, keek hij recht tegen de zon in. We moeten nog maar eens een keer terug als het wat bewolkter is.

Rare droom

Ik droomde vannacht heel raar. Ik was een regisseur bij de NPO en regisseerde een televisieprogramma met Louis van Gaal.

loui van gaal

Nu was het geen programma dat over voetbal ging maar over dansen. Louis van Gaal had zelf een soort ballet bedacht en onder zijn leiding voerde een groep dansers zijn idee uit.

ballet

Heel eerlijk gezegd was het een oersaai ballet en mijn regie van de opname maakt het niet beter.

In het gebouw van de NPO was een preview van het tv-programma en iedereen keek na afloop met een blik van ‘wat is dit vreselijk’. Behalve Louis van Gaal, die liep trots als een pauw  rond.

Na afloop was er een soort borrel. Ik hoorde twee NPO-bazen zachtjes praten. “Dit kunnen we eigenlijk niet uitzenden, zo dodelijk saai.” “Ja” zei de andere  “Tegen die regisseur, die Van Neck, durf ik dat nog wel te zeggen, maar niet tegen Louis van Gaal. We moeten het toch maar uitzenden.” De ander knikte en staarde in zijn glas.

Tot zover mijn droom zoals ik die mij ’s morgens herinnerde. Geen idee waarom ik zoiets droom. Het enige wat ik kan bedenken is de moord op Peter R. de Vries.

peter r de vires

Ik weet zeker dat Peter R. de Vries wel tegen Louis van Gaal had durven te zeggen dat het helemaal niks was.

 

 

Kowet Kwärtet

Ik ben lid van een geheim genootschap van echte voetbalkenners oftewel de supportersvereniging van Go Ahead Eagles. We hebben onze geheime begroetingsrituelen – wanhopig naar je hoofd grijpen; dat gebaar leer je zo bij ons op de tribune – en ook krijgen we elk jaar een ledenpas  toegestuurd. Dit jaar werd die pas vergezeld door een cadeautje: een ouderwets kwartetspel.

kwartet 0

De kinderen waren dit weekend op bezoek en na het biggen gooien – zie hier – moesten de kinderen in het kader van hun educatie ook dit spel een keer spelen. Het was heel leerzaam. Zo weten ze nu hoe de oude pisbakken in het stadion er vroeger uitzagen.

kwartet

Dat we een aantal legendarische wedstrijden hebben gespeeld

kwartet 2

Dat we vier keer landskampioen zijn geweest.

kwartet 3(Bij dit kwartet wordt aan het einde van het komende seizoen een nieuwe kaart toegevoegd, althans daar ga ik van uit.)

En ook leerden ze met wat voor een soort spreuken we onze ploeg aanmoedigen.

kwartet 4‘Biet ‘m in de rugge’; oké, opvoedkundig niet geheel juist.

De dochters werden zo enthousiast dat we het nog een tweede keer moesten spelen. Het wordt nog wel wat met hun. De adelaar leeft! Op naar Kowet!

kwartet 7kwartet 5

Biggen gooien

Dit weekend waren de beide dochters op bezoek. De oudste had iets nieuws ontdekt: biggen gooien. Voordat u nu de politie; de dierenbescherming of de BTG (de Bond Tegen Biggengooien) belt, het betreft hier een spelletje. Ze had het tijdens een vakantie leren kennen en op marktplaats zelf een exemplaar gekocht. Het heeft dus niks met echte biggen te maken, en ook bijvoorbeeld vegetariërs kunnen rustig meedoen.

Je gooit met varkentjes. Die komen dan op een bepaalde manier op de  tafel terecht en dat bepaalt hoeveel punten je krijgt. Staat een big recht overeind of ligt hij op zijn rug, dan krijg je daar vijf punten voor. Zie onder: twee keer vijf punten.

biggen 00

Liggen ze op hun neus, dan levert je dat zelfs tien punten op.

biggen 0

Liggen ze allebei op dezelfde zij, dan krijg je één punt. Maar liggen ze elk op een verschillende zijde, – je kan dat zien omdat de biggen een stip hebben aan één kant -, dan is je beurt voorbij en ben je alle punten van die beurt kwijt. Je mag in je beurt net zo vaak gooien als je wilt. De punten worden bij elkaar opgeteld. Het is dus een zaak van telkens ‘ga ik wel of niet nog een keer gooien?”

biggen 3

Twee verschillende zijden, de beurt is voorbij, alle punten van die beurt kwijt: nul punten. Tja, had je maar op tijd moeten stoppen.

De winnaar is degene die het eerst 100 punten haalt, tenzij iemand anders nog meer punten haalt dan degene die als eerste boven de 100 uitkomt. (Een ieder krijgt nog een slotbeurt als er iemand boven de 100 uit is gekomen.) Ik hoop dat u het snapt. Johan Cruijff zou zeggen: “Als ik zou willen dat je het begreep, zou ik het beter hebben uitgelegd.”

Enfin, wij gingen het spelen en daar zaten vier volwassen met biggen te gooien. De eerste spelletjes werden gewonnen door de dochters. Die gooiden in hun beurt telkens net zo lang totdat ze bij elkaar meer dan twintig punten hadden. Daar hadden ze dan meestal vier of vijf worpen per beurt voor nodig (waarbij er dus geen worp tussen mocht zitten waarbij de varkentjes op een verschillende zij lagen.) Kunt u  het nog volgen? Wel opletten graag, want anders zit ik voor niks te schrijven.

Deze ex-wiskundestudent had al na een paar spelletjes door dat de kans dat als je vier of vijf keer achter elkaar gooit er een worp tussen zit met de biggen op een verschillende zij, best groot was, en besloot daarom te stoppen zodra ik in een beurt meer dan tien punten bij elkaar had gegooid. En zie, de statistiek (en ik dus) wint het van het gokken van de dochters.

biggen 1

Winnaar Pap!

Een handleiding voor de auto

We hebben een nieuwe auto gekocht, voor de kenners: een KIA Niro. Met onze vorige auto, een Ford Focus Stationwagen, hebben we maar liefst twintig jaar rond gereden. Als gevolg daarvan hebben we wel een kleine kennisachterstand op het gebied van alle technische snufjes die tegenwoordig in auto’s zitten. Je  kan zelfs je mobiel aan de auto koppelen zagen we.

auto 2

In de nieuwe auto lagen gelukkig wel twee handleidingen waarin alle snufjes werden uitgelegd, maar die boeken zijn zo dik dat daarmee vergeleken de Dikke van Dale een dun pocketboekje is. Gelukkig zijn er allerlei mannetjes op YouTube – het zijn altijd mannen nooit vrouwen –  die filmpjes maken over alle toeters en bellen van de auto. Dat van die toeters en bellen bedoel ik natuurlijk figuurlijk, waar de toeter van de auto zit weet ik al.

Helaas heeft niet iedereen de filmische vaardigheden om iets goed uit te leggen. Zo zat deze meneer er de hele tijd met zijn hand voor, waardoor je niet kon zien welke knop hij indrukte.

auto 1Waar drukt hij nou weer op?

Enfin, we gaan het verder bestuderen. Daar draai ik mijn hand niet voor om.

De bouw van een bruggetje

Heeft u enig idee wat u hier ziet?

gg brugfoto © Frank Schulenburg / CC BY-SA 3.0

Het is de bovenkant van de Golden Gate brug bij San Francisco. De brug ligt grotendeels verstopt in de laaghangende bewolking, u mag het ook mist noemen.

Recent zag ik op tv een programma over de bouw van de brug en ik heb het programma dan ook met aandacht zitten bekijken. Wij kennen de brug namelijk een beetje – hum, hum.  Wij zijn in de loop  van de tijd tijdens vakanties in Amerika een aantal keer over de Golden Gate brug gereden – de stad in moet je tot betalen, de stad uit niet; ze zijn je liever kwijt dan rijk. Ook zijn we er een keertje met beide dochters over heen gefietst.

gg00De Golden Gate brug in 2015 gezien vanaf de noordkant met op de achtergrond San Francisco. Die dag was er geen wolkje aan de lucht en hadden we een vrij uitzicht op de brug

De laatste keer dat we de brug bekeken, was tijdens onze vakantie van 2017. We bekeken de brug toen vanaf Baker Beach, een strandje aan de zuidkant.  Helaas lag de brug die dag weer eens in de mist en van onderaf gezien is het dan maar een grauw gezicht.

gg0(Als u zich afvraagt waar de toppen van de twee torens zijn gebleven, gewoon even naar de bovenste foto kijken.)

Als de brug in de mist ligt, is het er ook gelijk een stuk kouder. Mark Twain schijnt ooit eens gezegd te hebben: “De koudste winter die ik in mijn hele leven meemaakte, was een zomer in San Francisco”. (Oké, die uitspraak schijnt hij daadwerkelijk nooit gezegd te hebben, maar ‘never ruin a good story with facts’.)

Tijdens diezelfde vakantie in 2017 bekeken we  de brug ook van onderen.

gg2

gg1

En hier fietsen we met de dochters in 2008 over de brug

gg4

gg6Alcatraz in 2008 gezien vanaf de brug. Ook die dag was het er mistig.

Het oorspronkelijk plan voor de brug stamt uit 1917, maar met de bouw van de brug werd pas in 1933 begonnen. Niet alleen was er een probleem om de brug gefinancierd te krijgen maar ook hadden de eigenaren van de veerdienst die de veerponten tussen de zuid- en noordzijde van de bay exploiteerden grote bezwaren tegen de komst van de brug.

gg 1917De ingang van de baai in 1917  zonder de brug

gg11Begin van de bouw; foto Library of congress

gg8En al weer een stapje verder; foto Library of congress

Tijdens de bouw vielen 30 arbeiders van de brug af. Negentien belandden in een vangnet dat onder de brug was gespannen en overleefden hun val; elf werkers overleefden hun val echter niet, waaronder tien mannen die op 17 februari 1937 op een platform stonden dat opeens afbrak. Het tiental belandde samen met het platform in het vangnet. Dat kon het gewicht echter niet hebben en scheurde kapot, waarop de mannen verder omlaag hun dood tegemoet vielen.

gg lifeLife Magazine van 1 maart 1937

Op 27 mei 1937 werd de brug officieel geopend en reden de eerste auto’s en motoren over de brug.

gg oppenionge

Nu wil het toeval,  hoewel, toeval; alles in het leven is toevallig – als mijn voetbalclubje Go Ahead Eagles bijvoorbeeld scoort, dan is het altijd toeval – maar goed, het toeval wil dus dat ik in 2004 een ooggetuige van de bouw van de brug heb gesproken. Het was een Amerikaan die toen 88 jaar oud was, maar tijdens de bouw van de brug 17 jaar was. Ik citeer ons reisverslag van 2004. We verbleven toen in Yosemite National Park in Californië

“Terwijl wij bij het Housekeeping Camp op de shuttlebus zitten te wachten, komt er een grote Amerikaanse familie aanlopen. De oudste man van het gezelschap gaat naast Martin op het bankje zitten en begint een gesprek. Je raakt overigens altijd heel snel en gemakkelijk met Amerikanen in gesprek. Als Martin vertelt dat we op vakantie zijn, vraagt de man wat we al gezien hebben van Californië.

Als hij hoort dat we in San Francisco begonnen zijn, wordt hij enthousiast. Daar is hij geboren en getogen. Hij heeft er zijn hele leven lang al gewoond. Het tramritje vanaf Powell Street naar Fisherman’s Warf deed hij vroeger dagelijks. Hij was namelijk leraar op een school die halverwege de rit lag. Voor de school sprong hij altijd van de rijdende tram af. Nu op zijn leeftijd, hij blijkt al 88 te zijn (“but my wife is 90!” ) kon hij dat uiteraard niet meer.

Hij had ook nog de Golden Gate brug gebouwd zien worden. Eerst waren er touwen over de baai gespannen en vervolgens werd de brug gebouwd. Het had wel een paar jaar geduurd voordat hij klaar was. (Thuis hebben we het opgezocht. Er werd met de bouw in 1933 begonnen en in 1937 was hij klaar.)

De laatste tien jaar gingen ze elke zomer een week met de hele familie naar Yosemite en kampeerden dan in het Housekeeping Camp. Hij zelf was al in 1935 voor het eerst in Yosemite geweest. Of een hotelkamer dan gezien zijn leeftijd nu niet wat comfortabeler was? Ja dat wel, maar ze waren geen “rich family” en bovendien het kamperen ging nog heel goed.

Hij en zijn familie waren nu op weg naar het avond-rangerpraatje bij Camp Curry. Moesten wij ook gaan doen. Dat was heel leuk. Vanavond ging het over de Firefall. Vroeger lieten ze van Glacier Point (dat pal boven Camp Curry ligt) ’s avonds als het donker was gloeiend hete kolen omlaag vallen waardoor het net leek alsof er een rood gekleurde waterval de vallei in viel. In de jaren tachtig werd het beleid echter anders en besloot men om met deze kunstmatige attractie te stoppen. Hij had het in het verleden echter heel vaak gezien, dus voor hem was de lezing wel een stukje nostalgie.”

Dat was in 2004, zeventien jaar geleden dus. Hij was toen 88 jaar oud (en zijn vrouw 90 jaar). Als ze nu nog leven, dan zouden ze respectievelijk 105 jaar en 107 jaar oud zijn. De kans dat ze nu nog allebei zouden leven, lijkt mij helaas echter niet zo groot, maar je weet het nooit. Toch nog maar eens weer naar Yosemite National Park en kijken of ik op het bankje bij de shuttlebusstop bij House Keeping Camp deze ooggetuige van de bouw van de Golden Gate brug terug kan vinden.