Categorie archief: natuur

The first 16,5 years of two giant sequoias

Ik heb weer eens een YouTube filmpje gemaakt over de groei van de twee sequoia boompjes die ik heb opgekweekt uit zaadjes. Ik ben daarmee in 2007 begonnen en heb ze in 2013 aan de gemeente geschonken. Dit omdat ik er in onze tuin geen ruimte meer voor had. Momenteel zijn ze zo’n 6 meter hoog schat ik. Zie hier de eerste 16,5 jaar van deze boompjes. Waarom 16,5 jaar? Waarom niet.

000000 boomples

(Op het plaatje klikken om het filmpje in YouTube te zien.)

De zeven vorige filmpjes over de boompjes zijn inmiddels samen bijna 400.000 keer bekeken. De ontwikkeling van de boompjes wordt dan ook wereldwijd gevolgd. Van west tot oost, van noord tot zuid.

000000 boompjes 3

Tips voor wandelen in Nationale Parken in Amerika

Amerika is één van onze favoriete vakantielanden. Je hebt er schitterende natuur. We wandelen er graag. Mijn vrouw Marianne heeft een site met de mooiste wandelingen in een groot aantal nationale parken in het westen van de Verenigde Staten. Dus als u op zoek bent naar mooie wandelingen, zie hier.

Ze heeft bij de wandelingen de lengte/duur, de moeilijkheidsgraad, het startpunt en rolstoeltoegankelijkheid aangegeven. Dus als u op zoek bent naar mooie wandelingen, zie hier voor haar site.

1 arches
Arches NP

1 dv

Death Valley NP

1 GC
Grand Canyon NP
1 GT
Grand Teton NP
1 sequioa
Sequoia NP
1 ynp 3
Yellowstone NP
1 Yose 0
Yosemite NP

Elders op deze site heb ik een pagina aangemaakt met een  overzicht van verwijzingen per park naar haar site. Zie hier.

De Nieuwe Driemanspolder.

Tussen Leidschendam en Zoetermeer ligt tegenwoordig de Nieuwe Driemanspolder. Het is behalve een natuurterrein ook een zogheten ‘piekberging’. De polder vangt bij extreme regenval het overtallige water uit de omgeving op. Momenteel staat er best veel water in.

000 polder

Als gevolg daarvan zijn niet alle paden meer begaanbaar.

000 bord

Goed dat ze waarschuwen. Menig ruiter was anders zo maar door gereden.

 

Paddenstoelen -2

Uit de seriepaddenstoelen deze keer: de niet-‘rood met witte stippen’ paddenstoelen. Wederom uit de omgeving Leidschendam – Voorschoten en Wassenaar.

00 p1

00 p2

00 p3

00 p4

00 p5

00 p6

00 p7

00 p8

00 p9

00 p10

Ongetwijfeld zullen een aantal van deze paddenstoelen giftig zijn, maar ik heb geen idee welke. Eet ze maar niet. Een bekende uitdrukking luidt niet voor niets: “Alle paddenstoelen kan je eten, maar sommige soorten maar één keer.” Dus laat alle paddenstoelen maar in het bos staan. Is ook leuker voor de andere wandelaars.

Paddenstoelen -1

Vorige maand zijn we een aantal keren op paddenstoelensafari geweest. Zowel bij het landgoed De Horsten in Wassenaar, het Laarzenpad in Leidschendam en kasteel Duivenvoorde in Voorschoten. Zelf heb ik met mijn mobieltje een aantal foto’s gemaakt.

0 ps 1

Nu hoeft u niet te vrezen dat u wordt opgezadeld met mijn foto’s van paddenstoelen. Marianne heeft ook allerlei foto’s gemaakt en die zijn een stuk beter dan die van mij. Daarom verspreid over een aantal blogs wat paddenstoelenfoto’s. Vandaag deel 1: ‘Rood met witte stippen’.

Deze stonden bij Kasteel Duivenvoorde:

0 ps 2

0 ps 3

0 ps 4

En deze stonden op het Landgoed De Horsten, waarvan koning Willem-Alexander de eigenaar is.

0 ps 6

0 ps 5

0 ps 7

0 ps 8

0 ps 9

0 ps 10

Na langdurige bestudering heeft de deskundige jury besloten om de rood-witte paddenstoelen van de Horsten als winnaar uit te roepen van de verkiezing mooiste rood-witte paddenstoel. De koning reageerde enthousiast:

Vrede op aarde is meer dan een onbereikbaar ideaal. Meer dan een ster aan de hemel. Vrede op aarde begint heel dichtbij. Thuis. In de straat. In de buurt. Op de club. In eigen dorp of stad. Ieder kan, op zijn of haar eigen manier aan die vrede bijdragen door rode paddenstoelen met witte stippen te laten groeien op zijn landgoed.”

Woorden die zo in een kersttoespraak zouden kunnen.

De eerste 15 jaar van twee sequoia’s

Elk jaar publiceer ik op YouTube een filmpje met foto’s van de ontwikkeling van twee sequoia gigantea boompjes, waarvan ik de zaadjes in 2007 in de grond heb gestopt. We zijn inmiddels toe aan het achtste filmpje. De boompjes zijn nu vijftien jaar oud. Zie hier hoe ze er thans bij staan (en hun geschiedenis).

sequoia filmpje

Op de afbeelding klikken om naar het filmpje op YouTube te gaan.

Wereldwijd heb ik momenteel zelfs 537 abonnees die jaarlijks vol smacht wachten totdat er weer een filmpje online verschijnt. Ze zijn er blij mee. Om een snelle  reactie te citeren op het jaarlijkse filmpje dat ik vanochtend heb geplaatst: “When the world needed him most he returned.”

Dus klik op het plaatje om de bomen te zien groeien en weet u bent niet de enige die naar zoiets zit te kijken. Bij elkaar hebben de filmpjes samen tot nu toe zo’n 300.000 ‘views’ gekregen.

Een tellende kraai

Kent u het het fraaie ‘urban legend’ verhaal van de tellende kraai? Hij gaat als volgt.

Er was eens een Amerikaanse boer die last had van een kraai die op zijn graanzolder nestelde. De boer wou de kraai daar weg hebben, maar als de boer de ladder naar de hooizolder op klom om hem te vangen, dan vloog de kraai weg en ging hij buiten in een boom zitten wachten totdat de boer weer de ladder afdaalde. Op een dag had de boer een plan bedacht. Hij ging samen met een knecht de hooizolder op. Hij ging daarna weer met de trap omlaag maar liet de knecht op de hooizolder achter. De kraai bleef echter in de boom zitten wachten totdat ook de knecht de ladder was afgedaald.

De volgende dag probeerde de boer het met twee knechten – hijzelf en één van de knechten daalde met hem af; de andere bleef zitten –maar ook dat hielp niet. Pas toen ze alle drie weer beneden waren vloog de kraai weer naar de hooizolder. Idem dito toen de boer het daarna met drie en vier knechten probeerde – het was een komen en gaan van knechten. Pas toen de boer met vijf knechten de zolder opging, raakte de kraai de tel kwijt. Toen de boer en vier knechten waren afgedaald, vloog de kraai terug naar de hooizolder en kon de vijfde knecht het beest pakken. De kraai kon blijkbaar niet verder dan vijf tellen.

kraai

Een tellende kraai

Dit verhaal komt voor in mijn serie over de mensen achter de computer. Wat die kraai daarin doet, kunt u hier nalezen. Weer een herziene aflevering. “NIEUWE FORMULE!’

Klaprozen in een vaas

Vorige week schreef ik over een paar schilderijen van Vincent van Gogh. Zie hier. Op die schilderijen waren klaprozen in een vaas te zien. Daar verwonderde ik mij wat over, want ik heb zestig jaar lang gedacht dat het geen zin had om klaprozen in een vaas te zetten.

0000000000 000000000 van gogh3

Dat had mijn moeder mij namelijk verteld toen ik als vijfjarig jochie een keer met door mij geplukte klaprozen thuis kwam. Mijn moeder vond dat heel lief van kleine Martin, maar legde mij uit dat het geen zin had om klaprozen  – ze heten niet voor niets zo, zei mijn moeder –  te plukken, omdat ze heel snel verwelken. We zetten mijn bosje in het water en inderdaad een dag later hingen ze allemaal al slap. Einde klaprozen in een vaas dus.

Maar zestig jaar later zie ik dus die schilderijen van Van Gogh en denk ‘Hé, hoe kan hij dat zo geschilderd hebben, zijn modellen verwelken toch?’ (Met modellen bedoel ik hier uiteraard de klaprozen.)

Ik besloot om er op te googlelen en toen kwam ik opeens  twee tips tegen hoe je klaprozen langer goed kan houden in een vaas. De eerste tip was om de onderste twee centimeter van de stelen van de klaprozen één minuut in kokend water te houden – dat was de tip van iemands opa, de andere tip was om het onderste deel van de steel van de klaprozen even in een brandende kaars te houden.

Oké, dat vraagt om een experiment. Ik toog naar de tramrails vlak bij ons huis. Daar groeien altijd massaal klaprozen.

klaprozen 8  klaprozen 9

(Die grote rode is geen klaproos maar de tram.)

Met een meegenomen tuinschaartje knipte ik er 21 klaprozen. Omstanders zullen wel gedacht hebben, ach gut, daar staat een oud mannetje klaprozen te plukken, die is vergeten dat ze direct verwelken, wat zielig.

Ik nam de klaprozen mee naar huis en verdeelde ze in drie groepjes van zeven stuks. Van de eerste groep hield ik de onderste twee centimeter van de stelen (als groepje) precies één minuut in kokend water, bij de tweede groep hield ik  de stelen (één voor één) in de vlam van een brandende kaars en de derde groep zette ik zonder enige behandeling in het water. Zie hier de deelnemers aan het experiment: klaprozen 0Links de kokendwatergroep, in het midden de kaarsengroep en rechts de klaprozen die het met alleen water moeten doen.

klaprozen 1De start

klaprozen 2Dag 1, vier uur later. Bij de kookgroep links vallen een paar blaadjes af, maar alle zeven staan nog fier overeind, bij de kaarsgroep in het midden staan er vijf nog overeind en gaan er twee slap hangen. Bij de watergroep rechts hangen er al vier slap.

klaprozen 3Dag 2: Bij de kookgroep staan alle zeven klaprozen nog steeds overeind. Bij de kaarsgroep nog vier stuks, bij de watergroep nog twee, de rest van de klaprozen daar heeft het al helemaal gehad.

klaprozen 5Dag 3: Bij de kookgroep geven twee bloemen het nu ook op. Ze gaan niet slap hangen maar de blaadjes vallen er allemaal van af. Bij de kaarsgroep zijn er nog drie bloemen in de race, bij de watergroep houden de twee overgebleven klaprozen het nog steeds vol.

klaprozen 6Dag 4: Bij de kookgroep staan er nu nog drie overeind. De afvallers hebben al hun blaadjes verloren. Bij de kaarsgroep hebben op twee dappere strijders na  – een grote en een kleine –  vijf klaprozen het loodje gelegd. Bij de waterklaprozen is er nog eentje volop in de strijd, al begint hij wat te verkleuren. Daarnaast is er nog eentje die de indruk wekt dat hij ook nog een beetje in leven is.

klaprozen 7Dag 5: Bij de kookgroep staan er nog twee overeind, al gaat het daar niet echt meer van harte. Bij de kaarsgroep staat er nog eentje fier rechtop. Die klaproos was overigens de langste klaproos van alle 21 klaprozen. De steeds meer verblekende klaproos bij de watergroep doet het ook nog, maar voor de rest is er bij alle overige klaprozen de fut er wel uit.

klaprozen 7=10Dag 6: Terug naar de keuken. dit is er nog over van de 21 klaprozen waarmee ik het experiment begon: een lange kaarsklaproos en een helemaal verkleurde waterklaproos. De rest danken wij voor hun deelname aan het experiment.

Conclusie:  Het lijkt er inderdaad op dat je klaprozen langer dan één dag goed kan houden door iets met de onderste twee centimeter van de stelen te doen. Ze blijven dan inderdaad langer staan. Hoe dat werkt, geen idee, maar vraag niet hoe het kan maar profiteer ervan.

Het beste en tevens het makkelijkste lijkt het om het bosje klaprozen even met zijn allen één minuut in kokend water te houden. Ga je de klaprozen in een kaars “dichtbranden”, dan moet je dat één voor één doen en bij twee van de zeven klaprozen heeft het daar niet goed gewerkt. Misschien heb ik die niet lang genoeg of goed genoeg in de kaarsvlam gehouden. Ook lijkt het er op dat hoe langer de steel van de klaproos is hoe langer ze overeind blijven staan, dus zoveel mogelijk steel meenemen.

Tot zo ver dit wetenschappelijk experiment. Normaal gesproken zeg ik bij wetenschappelijke experimenten ‘Doe dit thuis beslist niet na!’ maar hier zou ik zeggen: probeert u het thuis ook maar eens.

Wel of niet een Van Gogh?

Kent u dit schilderij van Vincent van Gogh?

0000000000 000000000 van gogh

Het is eigendom van het Wadsworth Atheneum in Connecticut, Amerika. Het museum  kreeg het schilderij in 1957 uit de nalatenschap van de schrijfster Anne Parrish.  Samen met dit schilderij.

0000000000 000000000 monetWat denkt u? Ziet u hier een Monet of niet? Het antwoord op deze vraag luidt: u ziet inderdaad een Monet. Hij is namelijk degene die afgebeeld staat op dit schilderij van  Pierre-Auguste Renoir uit 1873, ‘Claude Monet peignant dans son jardin à Argenteuil’ heet het.

Maar terug naar het Van Gogh schilderij. Van 1990 tot 2019 heeft het schilderij niet in het museum gehangen, maar was het opgeslagen in het depot. De reden was dat men ernstig twijfelde of het wel een Van Gogh was. De stijl en techniek zouden atypisch zijn voor Van Gogh.

Nu kan je bij die aarzelingen wel iets voorstellen, want als je bijvoorbeeld kijkt naar een andere schilderij van Van Gogh met klaprozen in een vaas, dan zie je inderdaad behoorlijke verschillen in stijl.

0000000000 000000000 van gogh3Dit schilderij ‘Vaas met rode klaprozen en madeliefjes’ uit 1890 werd in 2014 bij Sotheby’s geveild voor bijna 50 miljoen euro.

In 2019 stuurde het Wadsworth Atheneum Museum het schilderij naar het Van Gogh Museum in Amsterdam. Die onderzochten het onder andere met behulp van röntgentechnieken en ontdekten toen dat het doek was herbruikt. De vaas met klaprozen was over een zelfportret van Van Gogh heen geschilderd.

0000000000 000000000 van gogh2

Deze door het museum vrijgegeven foto is niet echt duidelijk. Te zien is onder andere zijn linkeroor. Dat sneed Van Gogh in 1888 weliswaar af, maar aangezien het schilderij uit 1886 zou stammen, klopt de aanwezigheid van het oor met de feiten van toen. Hergebruik van doeken deed Vincent van Gogh vanwege geldgebrek wel vaker. Dat hij zoveel zelfportretten schilderde heeft bijvoorbeeld niets met ijdelheid te maken maar met zijn constante geldgebrek, waardoor hij geen modellen kon in huren.

Nu is het feit dat er zich onder het schilderij een zelfportret van Van Gogh bevindt niet iets wat 100% zekerheid geeft over de echtheid van het schilderij. Immers een slimme vervalser schildert als hij sluw is eerst dat zelfportret en daarna de klaprozen er overheen.  Dus hoogstens is dit ondersteunend bewijs. U ziet dat ik naar series als CSI Las Vegas kijk.

Uit het onderzoek van het Van Gogh Museum bleek verder dat ook de verf, het canvas en de schilderstijl overeen komen met het werk van Van Gogh en het Van Gogh Museum verklaarde daarom het schilderij voor echt. Het schilderij heeft nu in de afdeling ‘European Art’ een ereplaats in het museum gekregen.

0000000000 000000000 van gogh 5

Zo ziet u maar weer eens dat vaak de naam van de schilder en niet de afbeelding zelf bepaalt of iets in een museum komt te hangen of niet. Vindt u bijvoorbeeld dat dit schilderij in een museum moet hangen?

0000000000 000000000 klaproos

Het is geen schilderij maar een foto van een klaproos waarbij ik per ongeluk een verkeerde instelling op het toestel had gekozen, waardoor je wat onnatuurlijke kleuren kreeg,

Ik heb zelf overigens nog steeds wel wat twijfels over het schilderij van Van Gogh. Niet vanwege de stijl of iets dergelijks. Daar heb ik geen verstand van, maar vanwege de afbeelding. Mijn moeder leerde mij namelijk vroeger dat het geen zin heeft om klaprozen te plukken en ze in een vaas te zetten. Ze zouden heel snel verwelken. Dus hoezo schildert Van Gogh klaprozen in een vaas?

Maar over klaprozen in een vaas binnenkort meer. Ik ben bezig met een belangwekkend onderzoek!

p.s. Van Gogh heeft ook dit schilderij met klaprozen geschilderd.

0000000000 000000000 vilnder

Wat die vlinders daar te zoeken hebben, geen idee. Klaprozen bevatten namen geen nectar.  Daarom zal je in de natuur op een klaproos nooit vlinders zien. (Vlinders leven van  nectar.) Klaprozen  produceren wel stuifmeel, waardoor bijen de bloemen wel bezoeken en zorgen voor de bestuiving en daarmee voor het voortbestaan van de klaproos.

Zonsverduistering

Gisteren was er een gedeeltelijke zonsverduistering te zien. Nu zijn wij ervaringsdeskundigen op het gebied van zonsverduisteringen. Zie hier uw expert aan het werk tijdens de volledige zonsverduistering in 2017.

0000000000 00000 zom0

Dit was tijdens onze vakantie in Amerika. Voor een verslag van die dag zie hier.)

Nu is het volgen van een zonsverduistering zwaar werk, maar ik heb me er weer toe laten verleiden. Alles voor de wetenschap immers. Na enig zoeken vond ik de brilletjes terug uit 2017 en konden we de zonsverduistering professioneel bekijken.

Door de brilletjes voor de camera te houden slaagde Marianne er in om het een en ander vast te leggen.

0000000000 00000 zom

Nu was de zonsverduistering geen verrassing. Zo had netbeheerder Tennet extra electriciteit ingekocht, omdat de opbrengst van zonnepanelen gedurende de zonsverduistering terug zou lopen.

0000000000 00000 stroom

Dat leek ons wat overdreven want er schuift toch ook wel eens een wolkje voor de zon, maar volgens Tennet zou de zonsverduistering voor een tijdelijke stroomuitval kunnen zorgen.

Door de verduistering valt in korte tijd echter een aanzienlijk deel van het zonlicht weg, juist op een moment van de dag dat het elektriciteitsverbruik toeneemt. “Als het donderdag een zonnige dag is, kan er een kortstondige dip van 800 megawatt komen. Dat is meer dan het stroomverbruik in Amsterdam”, legt een woordvoerder van TenneT uit. “Als je dat niet opvangt, kan dat zorgen voor kortsluiting en dus een tijdelijke stroomuitval.”

Op een grafiek van het weerstation Beerse is het effect van de zonsverduistering inderdaad terug te zien op de zonnestralingsensor.

0000000000 00000 zom3

Anyway, wij zelf hebben weinig energie verspeeld met de zonsverduistering.

0000000000 00000 zom2

Een grote ijsplaat (3)

Er is weer eens een groot stuk ijs van Antarctica afgebroken. Begin maart gebeurde dat ook al een keer. De grootte van die ijsplaat werd toen in de media met een ratjetoe van steden, provincies en landen vergeleken. Ik heb daar twee keer overgeschreven (zie hier en hier).

Ook nu zie je weer allerlei verschillende vergelijkingen: Parool: ‘Een gigantische ijsberg, die bijna net zo groot is als de provincies Friesland en Groningen bij elkaar, is afgescheurd van Antarctica‘;  BNN-VARA- Vroege Vogels: ‘ietwat kleiner dan de provincie Noord-Brabant’;  NRC: ‘IJsberg groter dan Mallorca breekt af van Antarctica’

Deze nieuwe ijsplaat is nog een graadje groter dan die van maart, namelijk 4320 vierkante kilometer. Het is daarmee niet alleen werelds grootste ijsberg – Titanic, here I come –  maar ook de plek waar hij is losgebroken is heel bijzonder, vlak onder Mallorca! Zie de satellietfoto die de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA heeft gemaakt.

000000000 01ijsbergBron: ESA

Dat wordt een koude zomer op Mallorca!

Vliegende vogels

Vliegende vogels, die titel had korter gekund, zult u misschien zeggen, immer alle vogels kunnen vliegen. Mooi niet, hét kenmerk om te behoren tot de familie van de vogels is dat de dieren vleugels en veren hebben. Er zijn echter een aantal vogelsoorten die wel vleugels en veren hebben, maar die niet kunnen vliegen, zoals struisvogels, dodo’s, emoes, pinguïns en kiwi’s om er maar een paar te noemen. Helaas voor hen, ze kunnen hun vleugels uitslaan zoveel  ze willen, maar vliegen ho maar. Het zijn wel allemaal vogels, veelal loopvogels.

Uit de Wikipedia: ‘Vogels (Latijn: Aves) zijn een klasse van de chordadieren (Chordata) met 10.507 wetenschappelijk beschreven nog levende soorten, in 2284 geslachten, 232 families en 40 orden, die allemaal twee zeer kenmerkende eigenschappen gemeen hebben: ze hebben vleugels en veren.

De reden dat er vogels zijn met vleugels die niet kunnen vliegen is evolutionair. Ooit konden ze wel vliegen, maar om bepaalde redenen was het hebben van korte vleugels soms handiger dan het hebben van grotere vleugels, bij voorbeeld bij het duiken in water.  De vogels met de kortste vleugels bleven daardoor het langste leven, legden vervolgens vaker eieren en daarmee kwamen er telkens meer vogels met korte vleugels totdat deze vleugels te kort werden om voldoende draagkracht te krijgen om te kunnen vliegen. Dat was echter niet meer nodig – het hebben van korte vleugels gaf zoveel voordelen dat ze niet meer hoefden te vliegen.

In een enkel geval werd het niet meer kunnen vliegen fataal voor een soort, namelijk in het geval dat er plotseling zeer grote veranderingen in de leefomstandigheden optraden.  Neem de dodo –  dit is overigens geen loopvogel maar behoort tot de familie van de duiven. (Zo, nu kijkt u wel even anders aan tegen die dikke houtduif in uw boom; het is een neefje van de dodo).

00000 dodo1

Een tekening van een dodo uit 1625.

De dodo had  in zijn leefgebied (Mauritius) geen natuurlijke vijanden en verloor als gevolg hiervan geleidelijk zijn vermogen tot vliegen. Dat was ook niet meer nodig, totdat er in de zeventiende eeuw, via de komst van schepen, opeens ratten in hun levensomgeving kwamen die hun eieren opaten. Ze konden niet meer de bomen invliegen om daar hun nesten te bouwen. Binnen honderd jaar waren ze uitgestorven

De aanwezigheid van vleugels kan nog wel nut hebben. Zo gebruikt de pinguïn zijn vleugels om door het water “te vliegen”, net zoals andere vogels door de lucht vliegen. Hij kan daarmee onder water een snelheid halen van 30 km per uur.

Maar goed, de meeste vogels kunnen dus wel vliegen, al doen ze dat niet altijd. Ik kwam op twitter dit filmpje tegen van een meeuw die, staande  op de rug, meelift met een andere meeuw.

00000 vogelsOp het plaatje klikken om de meeuw op de rug van de andere meeuw te zien “vliegen”. Pas op het einde krijgt de onderste meeuw door dat iemand mee lift en pikt naar hem.

Over een paar eeuwen heb je denk ik twee soorten meeuwen,  één soort die heel sterk is en goed kan vliegen en een soort die niet kan vliegen maar heel goed zijn evenwicht kan bewaren. Iemand reageerde trouwens op de tweet met deze foto.

00000 vogels 1

En over vliegende vogels gesproken, gisteren fietsten wij door de wijk Mariahoeve in Den Haag en zagen daar dit waarschuwingsbord.

00000 vogels 2

Zo’n waarschuwingsbord voor ‘Laagvliegende Ooievaars’ kan je natuurlijk alleen maar in Den Haag aantreffen.