Er loopt al een paar dagen een honderd-gulden-biljet door onze achtertuin.

Of te wel:  we hebben bezoek van een snip. Vrijdag zag ik hem voor het eerst. Het stormde en onder een tuinstoel zag ik opeens een pluizenbol die zat te schuilen.

Even dacht ik dat het een verdwaalde uil was, maar toen hij zijn kop draaide bleek hij (of is het een zij?) een lange snavel te hebben. Geen uil dus, tenzij deze soort zich heeft geëvolueerd.

Volgens ons vogelboekje – ja, ja we zijn echte vogelaars – zou het wel eens om een snip te kunnen gaan, iets wat even later door de jongste dochter werd bevestigd. (We hadden een foto in de familie-WhatsApp groep gegooid en even later antwoordde de dochter met de mededeling dat het een snip was. Huh? Sinds wanneer heeft de dochter verstand van vogels? Even doorvragen leerde dat ze de foto had doorgestuurd naar een vogelaar uit haar volleybalteam en die had gezegd dat het een snip was.)

Er zijn meerdere soorten snip: onder andere de houtsnip, de watersnip, het bokje en Snip van ‘Snip en Snap’ (twee revue-artiesten die  als de ‘dames’ Snip en Snap van 1937 tot 1977 een revue hadden).

Links Snip (Piet Muijselaar), rechts Snap (Willy Walden). Deze Snip was overduidelijk niet de snip die in onze tuin zat.

Op onderstaande foto van de site van Vroege Vogels kan je zien hoe je de andere drie snippen kunt onderscheiden. (Er zijn overigens nog meer soorten snip.)

Ons beestje heeft dwarse kopstrepen. Dus of hij heeft zijn haar niet gekamd of het is het een houtsnip.  De kracht van de houtsnip is zijn schutskleur. Bij gevaar drukt hij zich op de grond en blijft daar zitten, tot je er bijna op staat, pas dan vliegt hij weg. Hier loopt onze snip zich te verschuilen vlakbij onze composthoop.

Het zevenblad komt zo te zien ook al weer gezellig op.

Hoewel de Houtsnip niet echt  bedreigd is  – een wereldpopulatie van 10 – 26 miljoen exemplaren – geldt hij in Nederland wel als een beschermde vogelsoort. Ik citeer even een stukje van de site van de vogelbescherming:  “Belangrijkste bedreigingen in het broedgebied is versnippering en verdroging van bossen.”  (Over dat ‘versnippering’ moet je in het geval van een snip  niet te lang nadenken.)

Het beestje – Snippie, zo heb ik hem genoemd; goed gevonden hè – loopt nu al zo’n dag of vier door onze tuin. Het bevalt hem blijkbaar wel hier. Driftig loopt hij regelmatig met zijn snavel in het gras te pikken. Het gras wordt in ieder geval zo op een makkelijke manier geverticuteerd. Voorlopig heeft Snippie het prima naar zijn zin. Dit in tegenstelling tot de regenwormen die in spoedvergadering bijeen zijn.