Vorige week volgde de oudste dochter in Ghana een dag lang Christiana, een meisje van 15 dat gebruik maakt van de onderwijsprogramma’s van de GHEI. Ze schreef daarover een verhaal dat staat op de site van de GHEI. In het verhaal komen ook de ICT-lessen aan de orde die de kinderen volgen. Daarover schreef de dochter aan ons:

“Afgelopen week volgde ik voor de GHEI een dag lang een studente. Ik vergezelde haar hierbij ook tijdens een les ICT. De les was onderdeel van het Youth Education Programma, dat wordt verzorgd om getalenteerde junior high school studenten voor te bereiden op het examen aan het eind van het schooljaar. Wat me nog meer verbaasde dan het feit dat deze studenten vijf dagen per week van 8 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s avonds in de schoolbanken zitten, was dat de les ICT compleet zonder gebruik van enige ICT werd gegeven.

De leraar begon de les door vragen te stellen over veelgebruikte ICT voorzieningen en applicaties. Hierbij kwamen vragen langs als: welk Microsoft programma gebruikt een accountant? Hoe maak je een email adres aan? Wat is het verschil tussen en map en een bestand?

(de kinderen tijdens de les; foto gemaakt door de dochter)

De kinderen wisten dankzij hun boeken op bijna alle vragen het juiste antwoord en zo niet, dan legde de leraar uit hoe het zat, desnoods met behulp van simpele tekeningen op het whiteboard. Zo liet hij zien hoe een pop-up eruit zag en hoe de inlogpagina van een email-provider werkte (deze laatste tekening bestond enkel uit twee balkjes; één voor het invoeren van het mailadres, en één voor het invoeren van het wachtwoord).

Een aantal weken geleden ging een foto viral waarop te zien is hoe een Ghanese leraar op een school in Kumasi (zo’n drie uur rijden van Humjibre) het complete Microsoft Word document met krijt op het bord heeft getekend. Op social media heerste verbazing en bewondering. Verbazing over het feit dat deze leraar zo zijn studenten ICT-les gaf. Bewondering voor de moeite die hij in de – toegegeven, indrukwekkende – tekening had gestoken.

Al snel werden er online van links en rechts computers aangeboden. Kort daarop volgde een uitnodiging van Microsoft aan de betreffende leraar, Richard Appiah Akoto, en werd hij hartelijk ontvangen op de Microsoft Educators Exchange in Singapore.

Natuurlijk zijn dit prachtige initiatieven, maar maakt het op de lange termijn verschil? Meneer Appiah Akoto heeft zijn school van vijf nieuwe computers kunnen voorzien dankzij zijn tekentalent en de aanwezigheid van iemand met een smartphone die de tekening op het world wide web deelde. Als ik een foto had gemaakt van de uit twee balkjes bestaande inlogpagina, zo vluchtig op het whiteboard getekend, had ik daarmee waarschijnlijk niet hetzelfde resultaat behaald.

Het gebrek aan ICT-voorzieningen op scholen is een probleem dat de stadsgrenzen van Kumasi overstijgt. De situatie waarin Humjibre’s studenten ICT-les krijgen is gelijk aan die van Richard Appiah Akoto’s studenten. Het enige verschil is dat de laatste sinds een paar weken vijf computers meer telt.“

Het verhaal van de dochter op de site van de GHEI begint als volgt:

“Christiana Fosu is 15 years old, enjoys chatting with her friends, and attends junior high school. Based on this description, she could live anywhere in the world. The following information might narrow it down somewhat: Christiana does not have running water in her home, shares a small room with her three sisters, has to wash all her clothes by hand, and goes to school at 6.30 am every morning. Christiana lives in Humjibre, Ghana. Read about a typical day in Christiana’s life and find out.“

Wie het hele verhaal van de dochter over een dag uit het leven van Christiana wil lezen, zie hier.