Net nadat ik in Leidschendam door het tunneltje onder de A4 was gefietst, werd ik ingehaald door twee fietsers die een groene ballon aan een stokje aan hun bagagedrager hadden vastgemaakt. De fietsers, een man en een vrouw, hadden haast.
Even verderop, richting Zoetermeer, koos het tweetal niet voor het fietspad maar gingen ze op de weg rijden. In de verte zag ik een grote groep fietsers – ze hadden allemaal een groene ballon aan hun fiets – langzaam breeduit over de weg fietsen. Waarschijnlijk waren de man en de vrouw verlaat en hoorden ze bij de groep. Achter de groep reden enkele auto’s die werden opgehouden door de fietsers.
In eerste instantie dacht ik aan een protestdemonstratie. Misschien had het iets met de coronamaatregelen te maken. Maar toen ik dichterbij kwam zag ik, dat voor de fietsers uit langzaam een begrafenisauto reed, waar een man voor liep. De fietsers met hun ballonnen waren op weg naar de Nederlands-hervormde begraafplaats aan de Wilsveen, een kleine begrafenisplaats even buiten Leidschendam. Vroeger stond hier een kerk maar die is in 1820 gesloopt.
Daarna is op deze plek een kleine begraafplaats ‘gevestigd’. Ik wist niet dat hij nog in gebruik was, maar blijkbaar dus wel. Nadat de stoet linksaf was geslagen richting de begraafplaats fietste ik rechtdoor. Even verderop kwam ik twee wat oudere dames – van mijn leeftijd dus – op de fiets tegen. Ze keken naar de mensen met de ballonnen in de verte, waarop de ene tegen de andere zei: “Kijk, allemaal mensen met ballonnen. Zeker een feestje.“