Het Fotomuseum Den Haag organiseert samen met het Gemeentemuseum Den Haag een dubbeltentoonstelling van het werk van de fotograaf Erwin Olaf. Gisteren hebben Marianne en ik een bezoekje gebracht aan deze tentoonstellingen.

De affiche van de dubbeltentoonstelling. Hij is vanwege succes (in twee maanden tijd al meer dan 200.000 bezoekers) verlengd tot 16 juni 2019.

In het Fotomuseum hangt zijn vroege werk uit de periode 1980 – 2000. Het betreft hier vooral zwart-wit naaktfoto’s.  Ik kreeg het idee dat Erwin Olaf in die tijd vooral bezig was om taboes doorbrekende foto’s te maken. Technisch knappe foto’s maar eerlijk gezegd vond ik die foto’s niet allemaal even interessant – met uitzondering  van een serie foto’s van jongens met een hoed op uit de tijd van Rembrandt.

In het naast gelegen Gemeentemuseum was het werk vanaf  het jaar 2000 te zien. De meeste foto’s hier waren in kleur. Die foto’s vond ik boeiender.

Er hingen niet alleen foto’s maar ook installaties met gefilmde portretten van mensen die langzaam bewogen, zoals deze dames uit Shanghai.

Zoek de zeven verschillen

In een aparte ruimte hingen de foto’s die Erwin Olaf de laatste jaren van Willem-Alexander en zijn gezin heeft gemaakt.

Er hingen meerdere series. Marianne had de pech dat op het moment dat zij met haar mobieltje een foto probeerde te maken er telkens een vervelend mannetje met een grote blauwe trui hinderlijk in beeld ging staan.

Tot slot, toen wij de portretten van de Koninklijke familie bekeken, kwam er een oud mannetje met een stok de zaal binnen gelopen. Hij keek naar de foto’s en zei toen: “Deze hebben hun kleren aan.”