Meesterbakker Robèrt

Zondag liepen de jongste dochter en ik door winkelcentrum Leidsenhage in Leidschendam. Het wordt verbouwd tot de ‘Mall of the Netherlands’ maar het duurt nog wel een jaar voordat dat alles klaar is. Eén deel, het ‘Fresh’-gedeelte is echter al wel open. Meesterbakker Robèrt, bekend van ‘Heel Holland bakt’ en ‘Wie is de Mol?’ heeft er ook een plekje gevonden.

00000 robert 1

Het lijkt er op dat deze foto scheef staat, maar hij laat gewoon duidelijk zien dat de aarde rond is.

Opeens zagen we de meesterbakker zelf in zijn kraam staan. “Maak even een foto voor je moeder met je mobieltje. Dat zal ze leuk vinden.” zei ik tegen de dochter. Die vond dat wat gênant. “Nee hoor, dat vindt hij helemaal niet erg, is hij aan gewend. Doe het nu maar, dat kan je moeder in Italië zien wat ze hier mist.” (Marianne is met wat vriendinnen een weekje aan het skiën.) Met de nodige tegenzin maakte de dochter snel een foto en we liepen door.

00000 robert 2

Meneeeeeeeeer!” klonk het opeens met luide strenge stem achter ons. We bleven stilstaan. Het was overduidelijk de stem van meesterbakker Robèrt. “Meneeeeeeeeer!” klonk het opnieuw. We draaiden ons om en keken in het gezicht van de meesterbakker. “Wilt u geen stuk brood proeven?” zei hij.

Op de balie lag een groot bord met allerlei verschillende stukken brood er op. We liepen terug. De dochter pakte een stuk brood dat er gewoon uit zag, maar ik besloot voor een stuk onduidelijk donker brood te gaan. “Wat is dit voor een brood? “ vroeg ik. “Lekker brood” antwoordde de meesterbakker. Dat bedoelde ik niet. Ik herhaalde mijn vraag, waarop de meesterbakker weer hetzelfde antwoord gaf.

Dat geloof ik direct, maar ik bedoel wat voor een soort brood is het?” Als ik eenmaal vasthoudend ben, dan ben ik ook vasthoudend. “Plufferhakhakprrtprttbrood met jam” antwoordde de meesterbakker, althans dat verstond ik. Ik vond het een beetje ongemakkelijk om de vraag voor de vierde keer te stellen – tot zover mijn vasthoudendheid –  en ik nam een grote hap. “Hoe vindt u het smaken?” vroeg de meesterbakker. “Smktwllkkkrr” antwoordde ik met volle mond.

Uit een ooghoek zag ik ondertussen hoe een wat oudere dame met haar mobieltje een foto van mij en de meesterbakker maakte – zeg, ik heb wel recht op privacy hoor. De meesterbakker pakte het bord op en bood iemand anders een stuk brood aan. De dochter en ik liepen door. Hoe smaakte jouw gewone brood”? vroeg ik. “Gewoon” zei ze en ze whatsappte de foto van meesterbakker Robèrt naar haar moeder. “De mijne wel lekker” zei ik en ik keek nog een keertje achterom. De meesterbakker zat een beetje somber om zich heen te kijken.