Een jaar of tien geleden hadden de vakbonden en KPN een concept-cao afgesloten. De vakbonden waren niet enthousiast maar besloten het toch aan de leden voor te leggen. In allerlei zaaltjes in het land vonden ledenraadplegingen plaats. De aanwezige leden wezen het akkoord massaal af. Ik was daar niet zo verbaasd over.

Eén van de punten die KPN er bij de onderhandelingen namelijk had doorgedrukt, was het wijzigen van de jubileumuitkeringen. Als je 25 jaar in dienst was, dan kreeg je, behalve een brief van de voorzitter van de Raad van Bestuur waarin hij schreef hoe dankbaar KPN wel niet was dat je al zoveel jaar bij KPN in dienst was en een horloge c.q. een vulpen (je mocht kiezen), ook een bedrag ter grootte van een maandsalaris. Dit laatste wilde KPN nu afschaffen. De brief en het horloge bleven, maar de extra maand zou verdwijnen. KPN was in die tijd al een tijdje bezig om zoveel mogelijk (dure) ouderen het bedrijf uit te krijgen en dacht blijkbaar dat het afschaffen van de extra uitkering hierbij zou helpen. Voor heel KPN ging het bij elkaar niet eens over een groot bedrag, het was meer symbolisch.

KPN maakte een denkfoutje. Ze overzagen namelijk dat het grootste gedeelte van de mensen die naar vakbondsvergaderingen gingen, ouderen waren. Marianne en ik gingen ook naar zo’n vergadering. We waren één van de jongsten. Het eerste bezorgde lid dat het woord op de vergadering nam, begon over de afschaffing van de extra maand bij het jubileum en de toon was gezet. De een na de andere spreker had het over een schandalig asociaal ouderenbeleid van KPN en de cao viel niet meer te redden. De onderhandelingen moesten opnieuw. Het eerste punt dat sneuvelde was de afschaffing van de extra maand bij een jubileum.

Een aantal jaren later was ook ik 25 jaar in dienst. Ik kreeg een brief van de voorzitter – hij was heel dankbaar –  een maand extra salaris (yes!) en een horloge. Dat laatste kwam goed uit, want mijn oude horloge gaf namelijk nog maar twee keer per dag de tijd goed aan – alleen wist ik niet wanneer dat was, want het horloge stond stil. Weer een paar jaar later vond KPN het beter dat onze wegen ging scheiden. Het KPN horloge bleef ik dragen. Wel viel het me op dat het niet zulke beste kwaliteit was. Zo vielen in de loop van de tijd hoe langer hoe meer streepjes van de uurmarkeringen los en deze gingen dan door het horloge zweven. Zie bijvoorbeeld hieronder waarbij de losgelaten streepjes een vakbondsvergadering belegd hebben bij de vier uur-markering.

Maar goed, ik kon de tijd nog wel aflezen. Tot vandaag. Als ik het horloge schud, dan vliegen de wijzers alle kanten op. De tijd bij KPN staat nu definitief stil.