De tijd schrijdt voort

Eergisteren schreef ik dat we ‘gisteren’ naar het museum ‘Beelden aan Zee’ in Scheveningen waren geweest. Gisteren schreef ik dat we ‘eergisteren’ naar dat museum waren geweest. En vandaag is het drie dagen geleden dat we naar het beeldenmuseum zijn geweest. Kortom, de tijd schrijdt voort. Hoewel, niet altijd, soms moet je de klok een uurtje terug zetten.

klok

Maar dat normaal gesproken de tijd immer voortschrijdt, kon je heel goed in het museum zien. Er liepen veel oudere mensen rond. Ik heb even ter plekke een steekproef onder de bezoekers gedaan. “Bent u oud? ‘heb ik aan een aantal bezoekers gevraagd. Nee, grapje, ik heb alleen even naar hun haar gekeken. Van de 25 mensen die ik rond zag lopen op de vloer van de zaal met de Picasso-beelden hadden 20 personen grijs haar. Of te wel zo’n 80% van de mensen in mijn steekproef was al wat aan de oudere kant.

Bezoekers

Dat een museum op een doordeweekse dag vooral een ouder publiek trekt, is overigens logisch. Die hebben de tijd. Het voordeel van zo’n ouder publiek om je heen is dat je je gelijk weer jong voelt. Het heeft ook nadelen. Toen we naar binnen wilden, liep voor ons iemand zo langzaam, dat we even vreesden dat – hoewel we nog drie uur de tijd hadden – we niet voor sluitingstijd binnen zouden zijn.

Maar goed, we haalden het en morgen zijn we weer een dagje ouder.