-1-

Gisteren plaatsten heel veel sites, onder andere die van de BBC, de Volkskrant en Nu.nl, een foto van dertig jaar geleden. Het betrof een foto van de aarde genomen op 14 februari 1990 door de Voyager-1. De ruimtesonde bevond zich toen op 6,4 miljard kilometer afstand van de aarde. (Inmiddels bevindt de sonde zich op 22 miljard kilometer afstand. Op deze site van de NASA kan je live “zien” waar de Voyager 1 en de Voyager 2, beide gelanceerd in 1977, zich nu bevinden.)

In de lichte baan rechts zit een wit stipje. Dat is de aarde. (De strepen op de foto werden veroorzaakt door zonlicht dat weerkaatste in de camera van de sonde.) De foto is bekend geworden als de ‘Pale Blue Dot’.

Astronaut Andre Kuipers: ‘De foto laat zien dat de aarde een minuscuul, kwetsbaar dingetje is in een onmetelijk groot heelal.’

De reden dat alle nieuwssites met deze foto van dertig jaar geleden op de proppen kwamen, is dat de NASA gisteren een verbeterde versie van de foto publiceerde.

We zijn nog even klein.

Ook van iets dichterbij is de aarde niet groot. Zie bijvoorbeeld deze andere iconische foto genomen in 2013 door de ruimtesonde Cassini.

Dat ding bovenaan is Saturnus. (De pijl is niet echt in het heelal te zien; hij is in de foto geplaatst om aan te geven waar de aarde te zien is. )

-2-

Sturen wij dingen de ruimte in, andersom gebeurt dat ook. Iets of iemand in de ruimte zendt signalen uit. Die worden regelmatig op aarde opgepikt, maar nu is er wat opwinding onder de wetenschappers ontstaan, want er zijn signalen opgepikt, die met een zekere regelmaat (elke zestien dagen) naar ons worden gezonden.

“Mogelijk is het afkomstig van de overgebleven kern van een overleden reuzenster.”  staat er in het artikel. Maar u en ik weten wel beter wie deze signalen verzenden.