Gisterenavond zijn we samen met de oudste dochter en haar vriend naar een concert geweest van The Analogues in Luxor Rotterdam. (Om misverstanden te voorkomen de groep heet ‘The Analogues’ en niet ‘The Analogues in Luxor Rotterdam.’ Ze traden op in het Luxor theater in Rotterdam.)
Het is een groep die zo goed mogelijk de Beatles studioalbums na speelt. Momenteel zijn ze bezig met een tournee in Nederland, waar ze voor de pauze het volledige Abbey Road album spelen. Na de pauze spelen ze nummers van andere Beatles-studioalbums.
De dochter had de kaartjes gekocht nadat ze een optreden van hen in de DWDD had gezien. Ze dacht dat ik dat wel leuk zou vinden. Dat had ze goed gezien.
The Analogues in de DWDD in september 2019
Ik ben van kinds af aan al fan van de Beatles. In 1968 kocht ik als dertienjarig jongetje mijn allereerste singletje. Dat was ‘Hey Jude’ van de Beatles. Ik betaalde daar 4,25 gulden voor. Ik weet niet meer hoeveel zakgeld ik per week van mijn ouders kreeg, maar ik weet nog wel dat ik dat die 4 gulden en een kwartje best veel geld vond. Geen wonder dat de Beatles rijk waren. (Voor een lp betaalde je in die tijd 19,95 gulden.)
Ik heb het singeltje nog steeds, al zijn de tekenen des tijds na meer dan 50 jaar wel te zien. (Zowel bij mij als bij het hoesje.)
Links bovenaan had ik voor de zekerheid mijn naam op de hoes gezet. Op een gegeven moment scheurde de hoes en om te voorkomen dat het singeltje uit de hoes kapot op de grond zou vallen, plakte ik een plakbandje aan de onderkant. De plak is er in 2020 wel vanaf, dus moet ik opnieuw uitkijken dat het singeltje er niet uit glijdt.
Voor de jeugdige lezertjes, dit is dus een singeltje. Je zet er een naald op; geen gewone naald maar een muzieknaald – en laat vervolgens de platenspeler met een snelheid van 45 omwentelingen per minuut ronddraaien. (LP’s draai je met een snelheid van 33 rpm. Doe je dat toch met 45 rpm, dan krijg je heel hoge stemmen te horen. Tegenwoordig zou je dat discomuziek noemen.)
De achterkant van het hoesje. Er bestaat nog steeds een Beatles fanclub, maar die is niet meer gevestigd aan de Telderskade 8 in Leiden – dat is volgens Google Maps overigens een gewoon rijtjeshuis, geen kantoorpand van een muziekuigeverij.
Op de achterkant van ‘Hey Jude’ stond ‘Revolution. Dat was een tamelijk luidruchtig nummer. Ik draaide het een paar keer – ik had immers ook voor de achterkant betaald – maar dat was niet tot ieders genoegen in ons huis. “Wat een herrie. Kan dat niet wat zachter” zei mijn moeder. Ach ja, oudere mensen, een andere generatie.
Maar goed, terug naar het concert van gisteren. Het mooiste nummer vond ik een nummer dat ze na de pauze speelden, Eleanor Rigby, afkomstig van de lp Revolver. De zang werd hierbij alleen begeleid door violen. Dat was overeenkomstig de Beatles die tijdens de opname van het lied zelf ook geen enkel instrument bespeelden – ze konden veel maar geen viool spelen. (Paul McCartney die het nummer schreef, componeerde het nummer aan de piano. )
Zie hier een YouTube filmpje van een uitvoering van het nummer door the Analugues tijdens een eerder concert in de Ziggo Dome in Amsterdam in oktober 2019.
Ze speelden ook wat luidruchtiger nummers met als hoogtepunt – of als dieptepunt; het is maar hoe je het bekijkt – Helter Skelter. Ik citeer hiervoor even de Wikipedia. “Het nummer is een product van McCartneys inspanning om een zo luid en lelijk mogelijk klinkend geluid te creëren en wordt door muziekhistorici gezien als een belangrijke invloed in de ontwikkeling van heavy metal.” Voor mij had dat niet gehoeven. Maar gelukkig speelden ze ook nummers als ‘A day in the life’, het slotnummer van Sergeant Pepper.
De gehele avond overzien was het een geslaagde avond. Vooral hun uitvoering voor de pauze van het complete Abbey Road album vond ik mooi. Tot slot – zowel van deze blogpost als van het concert – het allerlaatste nummer dat ze speelden was ‘Revolution’, zoals gezegd de achterkant van Hey Jude. Liefst twee drummers speelden er bij het nummer mee. (Vraagje aan John Lennon tijdens een persconferentie in 1966: “Is Ringo Starr de beste drummer van de wereld?” Antwoord: “Nee, zelfs niet van de Beatles.“)
Ik moet zeggen dat het nummer veel harder klonk dan vijftig jaar eerder. Heel eventjes dacht ik: “Wat een herrie. Kan dat niet wat zachter?”