Gisteren stormde het. Het was in Nederland de eerste storm met een naam, ‘Ciara’. Het geven van namen aan een storm is een experiment  om mensen bewuster te maken van gevaarlijke weersomstandigheden. Aan het eind van het stormseizoen wordt gekeken of het geven van namen aan stormen een succes is

‘Een storm krijgt pas een naam als er sprake is van code oranje. Bij code oranje is het devies ‘wees voorbereid’, bij code rood moet er actie worden ondernomen. Een naam maakt mensen bewuster van de gevaarlijke weersomstandigheden en zet ze aan tot actie, zo blijkt uit Brits onderzoek. Ook is het simpelweg makkelijker communiceren wanneer weerinstituten, media en overheids-instanties aan de hand van de naam weten dat ze het over dezelfde storm hebben.’ aldus weervrouw Diane Woei – het is dat ik geen naamgrappen wil maken, maar anders zou ik zeggen ‘what’s in a name’ – in de Volkskrant.

Het KNMI maakt deel uit van een groep met Britse en Ierse weerdiensten. De namenlijst van het huidige stormseizoen, begonnen in september, bestaat grotendeels uit Britse en Ierse inzendingen, waarvan de populairste zijn gekozen. De rest van de namen is afkomstig van een lijst van het KNMI. (In het kader van de Europese eenwording heette de storm Ciara in Duitsland ‘overigens Sabine’.)

Zie hier de hele Brits-Nederlandse lijst voor dit seizoen. (De eerste twee stormen hebben Nederland niet gehaald.)

(Drie maal raden welk land de namen Jan en Piet voor een storm heeft in gebracht.) 

Er werd de afgelopen dagen veelvuldig voor de storm gewaarschuwd. Ik heb ook mijn duit in het zakje gedaan.

Talrijke websites hielden gisteren liveblogs bij en zowel de NOS als RTL stuurden een verslaggever de weg op. Ik vermoed dat deze verslaggevers of nog aan het begin van hun carrière of juist aan het einde van hun carrière staan (en dat de omroep van ze af wil en hoopt dat als ze voldoende rot klusjes krijgen, ze zelf ontslag nemen.)

Ook zagen we talloze kleurrijke weerplaatjes voorbij en ik moet zeggen dat het ware kunstwerken waren.  Zie hier wat van deze afbeeldingen.

(Oké, de laatste afbeelding is geen weerkaart maar het schilderij ‘De blauwe regen’ van Claude Monet.)

Heel veel sportwedstrijden werden afgelast. Nou speelde Ajax de laatste tijd toch al niet de pannen van het dak af, maar dat het kampioenschap tegen de wind in fietsen halverwege gestaakt moest worden, was natuurlijk wel jammer. (Wat een vooruitziende blik overigens om dat gisteren te organiseren; als ik het KNMI  was bood ik de organisator direct een baan aan.)

Zelf de New York Times besteedde er aandacht aan.

Vliegtuigen van Amerika naar Europa haalden topsnelheden. Zo bereikte een KLM-vliegtuig onderweg een snelheid van 1317 km/u, dat is sneller dan het geluid. Het vliegtuig profiteerde van de extreem sterke straalstroom van 418 km/u.  British Airways  meldde vol trots dat één van hun toestellen in minder dan vijf uur van New York naar Londen was gevlogen, bijna twee uur sneller dan normaal. Ik zag overigens geen persbericht hoe lang de vluchten de andere kant op duurden, maar wellicht zijn deze nog niet aangekomen.

Maar goed, de eerste grote storm van het jaar zit er op. Zij heeft er in ieder geval voor gezorgd dat de kaart van Nederland er na de storm er heel anders uit ziet nu. Hopelijk hebben we binnenkort een oosterstorm die de boel weer terug blaast.