Ook gisteren was het mooi weer – u ziet dat u bij deze blogpost er ook nog eens een gratis weerman bij krijgt – en besloten Marianne en ik om te gaan fietsen. Thuis smeerden we wat boterhammetjes voor onderweg en stopten deze in een oud overblijftrommetje van de kinderen – ach, hoe schattig. Ook namen we de nodige hoeveelheden water en twee appeltjes mee.

We hadden niet echt een route in gedachten, maar omdat het best wel hard waaide, besloten we om eerst maar eens tegen de wind in te fietsen zodat we op de terugweg, als we wat vermoeider zouden zijn, de wind mee zouden hebben. We besloten daarom richting Delft te gaan. Terwijl we een stukje langs de A12 fietsten, zagen we hoe daar iemand bezig was het gras in het talud te maaien.

Zou zo iemand niet bang zijn dat zijn machine omslaat?

Om half één besloten we langs een watertje in het Delftse Hout te gaan lunchen. Daar kwam ik er achter dat ik het boterham-trommeltje op het aanrecht had laten staan.

Oeps, gelukkig was er een uitspanning in de buurt en konden we daar lunchen. Het ging wel ten koste van de erfenis voor de kinderen. Die is nu twintig euro lager. Op een tafel stond een schenkkan waar je gratis water uit kon tappen. Dat was een aardig gebaar voor de gasten. Wat ik wat minder vond, was dat er in de kan een goudvis zwom. Dat is toch niet hygiënisch zei ik tegen Marianne, maar die beweerde dat ik dat niet goed zag.

Zeg eens eerlijk, hier zwemt toch een goudvis in?

Anyway, we vervolgden even later onze tocht en via Delfgauw (wind tegen), Oude Leede (wind tegen), De Zweth (wind tegen), Negenhuizen (wind tegen), Schipluiden (wind tegen) en Het Woudt (wind tegen) reden we via Delft (eindelijk wind mee) weer terug naar huis.

Marianne nam onderweg nog de nodige foto’s. Ik zal u de meeste besparen op de volgende drie foto’s na.

Allereerst deze boom. Blijkbaar was hier sprake van een tak die er spijt van had dat hij zich van de stam had afgescheiden en weer terug was gegroeid naar de boom. Wonderlijk

En in Het Woudt zagen we dit  kerkje dat zijn oorsprong vindt in de veertiende eeuw.

Niet alle onderdelen stammen overigens uit die tijd en zijn er later aan toegevoegd. Kijkt u maar eens goed naar de klok. Die lijkt geïntegreerd in de kerk te zitten, maar als je de kerk van opzij ziet en in zoomt, dan zie je dat de klok er in 1913 los opgezet is.

Maar goed, het blijft een schattig kerkje.

Uiteindelijk hebben we zo’n 56 kilometer gefietst waarvan zeker 46 km met wind tegen. Hoe kan dat?