Afgelopen zondag zijn we even naar de sluisjes gelopen. We hadden er een behoorlijk tempo in. Onderweg kwamen we niet alleen wat mensen tegen, maar we haalden we er ook een paar in. Soms hoor je dan flarden van een gesprek.
Zo stond bij de Vliet een verzorgster in een wit uniform gebogen over een oude dame in een rolstoel.
“De oudste dochter was er echter op tegen en toen heeft die moeder nog jarenlang….” hoorden we haar tegen de oude dame zeggen. Heel intrigerend. Wat heeft die oudste dochter tegen gehouden en wat heeft die moeder daardoor nog jarenlang moeten doen? Ging het om een levensvraagstuk als euthanasie of een opname in een verzorgingstehuis? Of was het iets simpels als een nieuwe telefoon en heeft die moeder nog jarenlang met een oude telefoon met een draaischijf moeten bellen?
Buiten bij de apotheek hoorden we even later een jonge vrouw bellen: “Ik bel in verband met de echo” zei ze. Welke echo? Was ze zwanger of was de gebelde zwanger? Of ging het om een andere lichaamsecho? Of hadden ze net een put in de tuin laten graven en deed de echo het niet? Ook dit zullen we nooit weten. Je hebt toch de neiging om wat vaart te minderen of om stil te gaan staan om de rest van het gesprek te kunnen horen, maar dat is een beetje gênant.
Op twitter zie je onder de hashtag #gespreksflarden ook wel eens van die gespreksflarden voorbij komen. Vooral gespreksflarden in treinen zijn populair. Twee voorbeelden:
“This train is good. This train no problems. But other trains. Other trains many problems.”
“Die mevrouw naast me in de trein moet nog 14,5 jaar leven, da’s gunstig ivm de erfenis”