Superbloedmaan

Mijn allereerste blogpost  die ik in dit blog schreef ging over een superbloedmaan. Op 28 september 2015 schreef ik:

Het is vandaag maandag maar eigenlijk is het Maan-dag, want vannacht was er een zogenaamde ‘superbloedmaan’ of te wel een combinatie van een bloedmaan en een supermaan. [...] Een bloedmaan is een volledige maansverduistering, waarbij de hele maan in de kernschaduw van de aarde valt. In principe zou de maan daardoor tijdelijk donker moeten zijn. Maar doordat het zonlicht, wat pal langs  de aarde straalt, door de dampkring van de aarde wordt afgebogen, valt er toch wat licht op de maan,  waardoor deze een rode gloed – de kleur die het meest afgebogen wordt – krijgt, de zogenaamde bloedmaan. 

[…] Daarnaast is er ook sprake van een supermaan. Dat is een verschijnsel wat ontstaat als de maan extra dicht bij de aarde staat. De maan draait niet precies in een cirkel om de aarde heen, maar in een soort ellips. Daardoor staat de maan soms wat dichter bij de aarde dan anders waardoor hij dan groter lijkt. […] Dit is niet zo’n zeldzaam gebeuren. Sterker nog, het  gebeurt vrijwel elke maand. In Nederland is het zo’n drie keer per jaar goed zichtbaar.

00000 maan 0 supermaan

Ter vergelijking het beeld van een gemiddelde volle maan in vergelijking met het beeld van een supermaan; de afstand van de aarde tot de maan varieert tussen de 357.000 km en 406.000 km, foto  Marcoaliaslama; Wikpedia

[…] De combinatie supermaan en bloedmaan is wel heel zeldzaam.  De vorige keer dat deze combinatie optrad was in 1982 en de volgende superbloedmaan zal pas in 2033 te zien zijn.”

Ik weet niet waar ik dat laatste toen vandaan haalde, maar er klopt dus geen bal van – mijn enige excuus is dat het mijn eerste blogpost was –  want vannacht was het alweer een superbloedmaan. Wel blijft overeind staan dat het verschijnsel niet zo vaak voorkomt. Dus toen ik vannacht om zes uur wakker werd, ben ik er toch maar even uit gegaan om er naar te kijken.

Even later stond ik in mijn pyjama in de vrieskou op ons balkon omhoog te kijken. Ik moet zeggen dat het niet moeilijk was om de superbloedmaan te zien. Hij stond in volle glorie te stralen aan de hemel – ok, een maan straalt geen licht uit maar weerspiegelt slechts licht.

Ik pakte een fototoestel om het verschijnsel vast te leggen. Zie hier het resultaat van dit professionele fotowerk. Op de eerste foto is hij nog niet te zien, maar dan komt hij er met een enorme snelheid aan vliegen. Eigenlijk ongelooflijk knap nog dat ik dit heb weten vast te leggen.

00000 maan 1

00000 maan 2

00000 maan 3b

Ik ben er ook in geslaagd om nog een ander bijzonder verschijnsel vast te leggen, namelijk de ringen rondom de maan. Wat veel mensen niet weten, is dat de maan net zoals Saturnus ook ringen heeft.

00000 maan 4

(Het zou ook kunnen zijn dat dit geen ringen zijn maar de takjes van de boom in onze tuin.)

Nadat ik de boel had vastgelegd, ging ik even de jongste dochter wekken, die dit weekend thuis was. ‘Kijk, een superbloedmaan, die wou je toch zien.” riep ik enthousiast. Ze had voordat ze naar bed ging gezegd dat ik haar wakker moest maken, want ze wilde beslist ook de superbloedmaan zien. Met veel moeite ging ze even rechtop in bed zitten, keek door het raam naar buiten, mompelde “mooi” en na vijf seconden kijken, viel ze weer als een blok omlaag. Vijf seconden, dat viel niet tegen.

Volgens de Amerikanen was het deze keer helemaal een bijzonder verschijnsel. Die noemen de eerste volle maan van het jaar namelijk een wolfmaan. Daardoor betitelden ze deze maan als een superbloedwolfmaan, een maan waarbij drie fenomenen samenkomen: de supermaan, de bloedmaan en de wolfmaan. Pas op 31 januari 2037 zal zo’n combinatie weer een keer voorkomen.

De eerst komende superbloedmaan zal volgens de site van de NOS in mei 2025 te zien zijn. Maar dat zal wel niet kloppen. Je zult zien dat er volgende maand vast weer een superbloedmaan is.

Overigens is het vandaag ook Blue Monday, de  zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar.

Tot slot, nog  even een nutteloos feitje . Dankzij  maans-verduisteringen wisten de oude Grieken dat de aarde rond was. Immers een voorwerp dat een ronde schaduw gaf, moest zelf ook rond zijn. Of de aarde een cirkel was of een bol konden ze echter niet zien.