Recensies

In 2009 verscheen bij Uitgeverij Atlas mijn vierde boek ‘Een kleine geschiedenis van het voetballen’. Voor het eerst kreeg ik een negatieve recensie.  Tot dan aan toe had ik voor mijn boeken alleen maar positieve recensies gekregen. De negatieve recensie was van Gerry van der List van Elsevier.  Hij vond het voorwoord van Bert Wagendorp leuk, maar dan had je het leuke ook wel gehad, daar kwam het zo ongeveer op neer.

Bij Atlas waren ze niet onder de indruk van zijn recensie. Een slechte kritiek van Van der List was juist een goed teken vonden ze. “Geen enkel vernieuwend inzicht, geen enkele prikkelende these, geen enkele verrassende theorie”. Dat schreef Van der List; niet over mijn boek, maar over ‘De eeuw van mijn vader’ van Geert Mak. Dat boek verkocht een paar honderdduizend exemplaren en werd boek van het jaar.

Ik kreeg ook positieve recensies.  Van de Volkskrant kreeg het vier sterren en de Belgische internetsite ‘Sportliteratuur’ gaf het zelfs een plaatsje op hun lijst van de 25 beste sportboeken van de laatste vijf jaar.  (“Het boek is een goed gedocumenteerde kluif, maar één die niet gaat vervelen door de vele sappige randverhalen en de lichte schrijfstijl van de auteur.”) Ja, ja!

Mark Twain zou zeggen: “Ik houd van kritiek, maar ik moet het er wel mee eens zijn.”

Ook mijn neefje gaf op Bol.com  net zoals bij mijn vorige boeken zijn gebruikelijke positieve recensie. Deze keer schreef hij: “Wederom een goeie uitleg over voetballen en zeker voor de echte liefhebber een aanrader! Maar hij vulde echter ook de onderwerpen ‘Pluspunten’ en ‘Minpunten in. Bij de ‘Pluspunten’ schreef hij “Heldere uitleg” (dat was heel goed), maar vervolgens ging hij ook nog  iets bij de ‘Minpunten’ invullen! “Alleen voor voetballiefhebbers” schreef hij. Was hij nou helemaal gek geworden?

Maar goed, hier moest ik aan denken toen ik gisteren op de site van de New York Times een artikel las waarin ze met de nodige zelfspot terug keken op een aantal negatieve recensies van boeken die wereldberoemd zouden worden. Zo waren ze in in 1860 niet zo overtuigd van de argumenten die Charles Darwin opvoerde in  ‘On the Origin of Species’.

000 recensies

Nog een paar voorbeelden van historische recensies van de New York Times.

000 NYT!

000 nyt 2

000 nyt 4

000 nyt 3

000 nyt 5

000 nyt6

En zo hebben ze nog een aantal recensies uit het verleden opgeduikeld. Dus bent u bang om ergens kritiek op te krijgen, denk dan aan de wijze woorden van Aristoteles die ooit – ruim 2300 jaar geleden –  gezegd schijnt te hebben:

Er is maar één manier om kritiek te vermijden: niets doen, niets zeggen en niets zijn.