Gisteren was ik ooggetuige, beter geformuleerd oorgetuige, van een ongeval. Terwijl ik komende vanaf het winkelcentrum een zebra overstak, reden vlak voor me aan de overkant van de weg twee brommers tegen elkaar aan. Omdat ik op dat moment naar het stoplicht keek, zag ik het ongeluk echter niet gebeuren maar hoorde ik alleen de klap en het geschreeuw.
De ene brommer, met een man en vrouw van een jaar of veertig er op, wilde linksaf richting het winkelcentrum slaan. De andere brommer die er achter reed en rechtdoor wilde, was er boven op geklapt. De bestuurder van deze brommer, ik schatte hem op zo’n dertig jaar, lag voorover op het asfalt en bewoog nauwelijks. Hij bloedde uit zijn mond. De vrouw van de afslaande brommer zat op het trottoir. Ze had wat schaafwonden. De man had zo te zien niets maar lag bekneld tussen de twee brommers. Voorzichtig tilde ik een brommer op, zette deze tegen een paaltje en bevrijdde zo de man. Vervolgens keek ik naar de bloedende man die op de grond lag. Ik wist niet goed wat ik moest doen. Ik moet echt een cursus EHBO gaan doen bedacht ik ter plekke.
Gelukkig was het ongeluk – een beetje rare woordcombinatie – zo ongeveer pal voor ziekenhuis Antoniushove gebeurd. Twee ziekenbroeders die net hun lunchrondje aan het lopen waren, kwamen hard aanhollen. Zij wisten wel wat ze moesten doen. Met wat zakdoekjes probeerden ze het bloeden te stoppen – er was in ieder geval een tand door een lip gegaan, zeiden ze – en omdat het onduidelijk was of hij met zijn hoofd op de grond was geknald, lieten ze hem in afwachting van een ambulance in de positie liggen zoals hij lag.
Na zo’n kleine tien minuten – 112 was gebeld door mensen die in een auto zaten die voor het stoplicht stond te wachten; zij waren niet alleen oorgetuigen maar ook ooggetuigen – kwamen er twee ambulances aan, waarvan er eentje gelijk weer door reed. Ik had eerlijk gezegd gedacht dat er uit Antoniushove een ambulance zou komen, maar dat was dus niet het geval. Hij kwam van een ander ziekenhuis. De ambulancebroeders namen de behandeling van de ziekenbroeders over– en na een tijdje werd de man op een brandcard gelegd en in de ziekenauto getild.
Ondertussen was er ook politie gearriveerd, evenals twee “fotojournalisten” die foto’s van het gebeuren gingen maken. Het zal je beroep maar zijn om steeds foto’s van ongelukken te moeten maken. Op de site van ons plaatselijke krantje zag ik later een foto van het ongeluk staan.
http://www.hetkrantje-online.nl/nieuws/actueel/44109/brommer-klapt-op-brommer
Uw oorgetuige (met een zwarte boodschappentas) staat helemaal rechts op de foto. Ik was braaf blijven wachten om de politie te vertellen wat ik van het ongeluk wist, maar toen ik vertelde dat ik het ongeluk niet had gezien maar alleen had gehoord mocht ik doorlopen. ‘s Middags keek ik even op internet om te zien of er informatie was over hoe het verder met de gewonde man was gegaan, maar ik kon niks vinden. Ik hoop dat het goed met hem gaat.
Wel zag ik tot mijn verbazing allerlei sites met informatie over het uitrukken van politie, brandweer en ziekenauto’s. Op één van die sites staat bijvoorbeeld per uur vermeld hoe vaak de politie, brandweer en ziekenauto’s in de regio Haaglanden uitrukt en waarheen. Bij de ambulances stond ook aangegeven of het gepland of ongepland vervoer was. Die laatste categorie was dan nog in tweeën gedeeld: ‘met minder haast’ en ‘met spoed’. Hieronder heb ik even het overzicht gekopieerd voor de periode tussen 12 en 1 uur, dat was de periode van het ongeluk. (De huisnummers heb ik in het kader van privacy weg gelaten.)
Binnen een uur tijd was er dus in de regio Haaglanden liefst 22 keer een ambulance nodig, waarvan ‘Ambulance, gepland vervoer’: 7x; ‘Ambulance met minder haast’: 11x en ‘Ambulance met spoed’: 4x. Dat vergt heel wat planning en organisatie om dat allemaal te regelen. Geen wonder dat een ziekenauto soms ergens anders vandaan komt dan dat je verwacht.
De oproepen van het ongeluk waarbij ik oorgetuige was, zie je in de lijst terug op 12.34 (Ambulance met spoed) en 12.35 (Politie met spoed) staan. Zo te zien gaf 112 het ongeluk eerst door aan de ambulance en daarna aan de politie. Lijkt me de juist volgorde.