Hiroshige

Ando Hiroshige (1797 – 1858), ook bekend als Utagawa Hiroshige, is een Japanse kunstenaar die wereldberoemd is geworden dankzij zijn prenten met landschapsafbeeldingen. Zie hier enkele werken van hem.

0 hiroshige 0

0 hiroshige 6

0 hiroshige wave

Vincent van Gogh was een groot bewonderaar. Hij verzamelde prenten van hem en heeft een tweetal nageschilderd. Links het origineel van Hiroshige; rechts de versie van Van Gogh.

0 hiroshige van gogh 0 hiroshige van gogh 2

0 hiroshige van Gogh

Echt zeldzaam zijn de prenten van Hiroshige niet. Hij heeft honderden verschillende gemaakt, die elk nog eens veelvuldig zijn afgedrukt. Soms zelfs nog tot tientallen jaren na zijn dood in 1858 . Ook zijn er allerlei moderne ‘reprints’ op de markt. Dus als je een originele prent van Hiroshige wilt kopen, moet je wel even goed opletten.

(Daarnaast zijn er nog twee andere Japanse kunstenaars uit de negentiende eeuw met de naam Hiroshigi en wel Hiroshigi II en Hiroshigi III. Dit zijn leerlingen van Hiroshigi die beiden met zijn dochter trouwden. Niet tegelijkertijd natuurlijk. Eerst de ene en na een scheiding de andere. Beiden namen na het huwelijk de naam van hun schoonvader aan.)

Vooral de originele prenten van Hiroshigi zijn erg gewild. Er worden prijzen van €100 tot soms wel zo’n €2500  voor betaald, afhankelijk van de zeldzaamheid en staat.

Op de site van Museumdepotshop, waar je werken kan kopen die Nederlandse musea niet meer willen hebben, worden momenteel af en toe door het Japanmuseum SieboldHuis  in Leiden prenten van Hiroshige te koop aangeboden. Ze zijn afkomstig uit de collectie van de arts Philipp Franz von Siebold die, toen hij in Japan woonde (1823-1829), een grote verzameling aanlegde van prenten, oude landkaarten, keramiek, herbaria, kleding en andere Japanse spullen. Je mag daarom aannemen dat de prenten die het museum te koop aanbiedt originele prenten zijn.

De prenten die dit museum aanbiedt, ook van andere Japanse kunstenaars, zijn buitengewoon populair. Binnen een minuut nadat de Museumdepotshop met ‘nieuwe’ exemplaren komt, zijn ze al weg. Vanochtend om 8.30 uur ging de shop weer open en nam ik een kijkje. Ik was precies op tijd. Er werden twaalf prenten aangeboden, waarvan één van Hiroshige.

0 hiroshige 3

Ik drukte op het plaatje en had de prent in mijn winkelmandje.

0 hiroshige

Als je de prent in je winkelmandje hebt, dan heb je hem echter nog niet “gekocht”. Iemand anders kan hem tegelijkertijd ook in zijn winkelmandje hebben gekregen. Degene die het eerst het betalingsproces heeft doorlopen is dan de koper. Je moet dus niet alleen precies op tijd in de museumshop kijken en op de afbeelding drukken, maar ook nog eens heel snel het betalingsproces doorlopen.

Dat deed ik niet. Bewust. Ik vond hem eigenlijk niet zo mooi. Het was de compositie die mij stoorde. De heuvel rechts verstoorde het beeld vond ik, evenals het blauwe heuveltje links en de donkerblauwe rand boven. Ok, dat kan je er allemaal van af knippen en dan hou je dit over.

0 hiroshige 2

Of bijvoorbeeld zo als je een ‘staande’ variant wilt hebben.

0 hiroshige 59

Kijk, dit vind ik zelf al een veel mooier plaatje, maar dat stukken afknippen van een prent, dat doe je niet. Eén van mijn verre voorvaderen uit de Amsterdamse tak, Hubertus van Neck, heeft dat in de zeventiende eeuw ooit wel gedaan en wel met de Nachtwacht van Rembrandt – hij knipte de zijkanten er van af omdat hij de compositie zonder die figuren die daarop stonden mooier vond –  en daar zijn ze bij het Rijksmuseum nu nog kwaad over.

Ik liet de prent de prent – zeker voor €250. Wel besloot ik het betalingsgedeelte tot aan het daadwerkelijke moment van betalen in te vullen. Dit voor het geval ik in de toekomst ooit wel iets op de site van de Museumdepotshop  zou willen kopen. Dan kon ik alvast zien hoe het werkte. De site vroeg om mijn NAW-gegevens en of ik mijn aankoop aangetekend wilde verzenden. Dat kostte dan 5 euro. Oké, dat is goed.

Nadat ik alles had ingevuld, en klaar was om daadwerkelijk te betalen, bekeek ik het overzicht. Het totaal door mij te betalen bedrag bedroeg 5 euro. De prent was ondertussen blijkbaar al door iemand anders afgerekend. Ik hoefde alleen nog maar het aangetekend verzenden van niets te betalen. Ja, zeg. Ik ben gekke Henkie niet. Heb ik mooi niet gedaan.

p.s. Voor wie wil weten wat Japanse prenten op veilingen doen, op de site van Catawiki zijn regelmatig allerlei online-veilingen van ‘originele’ en reprints van Japanse prenten.