“Is vader thuis?” vroeg ik aan het oude mannetje, dat opendeed. Hij knikte, en liet mij in een kamertje waar een nóg ouder mannetje zat, dat al bijna dood was. Haastig rukte ik een spreekhoorn van de wand en schreeuwde in zijn oor: ,,Wel gefeliciteerd!’ ,,U bent abuis’, zei de oude man met doffe stem, ,,vader is boven’. Ik vloog de trap op, want ik begreep dat het nu een kwestie van seconden was. Daar hing de honderdjarige aan de touwen: hij was bezig een vogelnestje te maken. Ik kroop bijna in zijn oor en gilde: ,,Wel gefeliciteerd!!’ De jubilaris schudde het hoofd, maakte een dubbele salto en sprong op de grond. ,,Ik ben niet doof’, zei hij, zijn jas aantrekkend, ,,ik ben alleen maar oud.’

Het bovenstaande is het begin van het verhaal ‘De 100-jarige’, geschreven door Godfried Bomans. Het is afkomstig uit diens boek ‘Kopstukken’. De reden dat ik hier opeens aan moest denken, is dat ik gisteren op nu.nl las dat de acteur Kirk Douglas samen met zijn vrouw een boek over zijn leven gaat schrijven. Dat doen wel meer bekende mensen, maar het opvallende aan dit berichtje was de opmerking dat Kirk Douglas inmiddels al 100 jaar oud is.

Ik wist helemaal niet dat Kirk Douglas al zo oud was. Ik dacht eerlijk gezegd dat hij al dood was.

Kirk Douglas, hier in 1978 samen met zijn vrouw op bezoek bij president Jimmy Carter – deze leeft ook nog steeds; hij is inmiddels 92 jaar – was een Amerikaanse filmacteur. Hij is onder meer bekend van films als Spartacus en Lust for Life, waarin hij de rol van Vincent van Gogh speelde. Hij is de vader van de acteur Michael Douglas. (In het begin van zijn carrière beschreef men Michael Douglas vaak als de zoon van Kirk Douglas, tegenwoordig is het andersom en moet Kirk Douglas het doen met de opmerking dat hij de vader is van Michael Douglas.) Maar goed, Kirk Douglas is dus al 100 jaar oud en nog steeds ‘still going strong’.

Dat zie je steeds vaker, bekende mensen die oud worden – kan ook zijn dat ik steeds ouder word. Twee weken geleden was er opeens het berichtje dat Vera Lynn die dag honderd werd. Bij haar had ik helemaal het gevoel van “Hè, leeft die nog steeds?”. Voor de jonge lezertjes hier: Vera Lynn is een beroemde Engelse zangeres die vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog immens populair was bij de geallieerde troepen. Ze trad overal ter wereld voor de troepen op en gold als de ‘the Sweetheart of the Forces’. Ze is onder andere bekend van liedjes als ‘Land of Hope and Glory, ‘The White Cliffs of Dover’ en We’ll meet again. Zie hier haar tijdens het Grand Gala du Disque van 1962.

Het filmpje wordt overigens ingeleid door Willem Duys. Voor wederom voor de jonge lezertjes: Willem Duys – hij is wel dood; hij overleed in 2011 op 82-jarige leeftijd – was, zeg maar, de Matthijs van Nieuwkerk van vroeger. Hij presenteerde onder andere ‘Voor de vuist weg’, een soort van ‘De Wereld Draait Door’ in de jaren zestig en zeventig. In de 1000-ste uitzending van ‘De Wereld Draait Door’ in 2011 was Willem Duys dan ook de eregast.

De bekendste persoon in Nederland die de grens van 100 jaar heeft gehaald, is denk ik oud minister-president Drees. Hij werd 101 jaar oud. Dat hij degene is die in Nederland de AOW heeft ingevoerd zal beslist geen toeval zijn.