Categorie archief: kunst

Portretschilder gezocht

Marianne en ik hebben allebei een museumjaarkaart die we in maart net hadden verlengd. Voorlopig beschouwen we hem dus maar als een steuntje in de rug voor de musea. Ondanks dat ze gesloten zijn, kan je de meeste musea  wel bezoeken. Online wel te verstaan.

Bij deze laat ik u daarom even twee schilderijen zien, eentje die normaliter in Museum Boijmans Van Beuningen in  Rotterdam te zien zou zijn, ware het niet dat die toch al dicht was vanwege de verbouwing, en eentje uit het Rijksmuseum in Amsterdam.

Het schilderij uit Rotterdam is de ‘Vijf Amsterdamse wezen’ van Thérèse Schwartze.  Het is geschilderd in 1888.

a portret

Nu zult u misschien zeggen, wacht eens even, ik tel er maar drie en geen vijf . Dat klopt. Die andere twee wezen heb ik er even afgeknipt, omdat ik het schilderij zo beter kan vergelijken met een schilderij van Jan Veth uit 1885 dat hij maakte van zijn drie zusters. Zie hieronder dat schilderij.

potret1

De vader van Jan Veth (en dus ook van de drie zussen) schreef over het schilderij: “Mijn oordeel over de portretten is en blijft dat zij uitstekende gelijken, dat ze allesbehalve geflatteerd zijn en er enkele scherpe omtrekken zijn die ik liever wat verzacht had.”

Gewetensvraagje: Stel dat u een portretschilderij zocht, wie zou u kiezen: de wat meer romantische Thérèse Schwartze of de wat meer realistische Jan Veth? Ik neig toch naar de eerste.

p.s. het volledige schilderij van Thérèse Schwartze ziet er als volgt uit.

00 potret

Overigens hebben beide schilders Koningin Wilhelmina afgebeeld. Thérèse Schwartze zelfs meerdere keren. Zie hier de portretten die zij in 1888 en in 1898 van haar maakte.

00 therwil 2

00 therwil

Jan Veth schetste haar in 1899. Toch duidelijk een andere stijl.

00 veth wil

Als u nu denkt, dat laatste portret, waar heb ik dat eerder gezien?, dan is de kans groot dat u postzegels heeft verzameld. Jan Veth ontwierp in 1923 een serie postzegels en gebruikte daarvoor een iets verouderde versie van het portret dat hij in 1899 had geschetst.

00 veth wil3

Tot zover uw kunst- en postzegelkenner.

 

 

Een gestolen van Gogh

Opsporing Verzocht toonde beelden van de diefstal van een Van Gogh schilderij uit het Singer-museum in Laren. Daar was onder andere dit beeld te zien van de dader die op een motor kwam aanrijden.

opsporing verzocht

Op de een of andere wijze moest ik hierdoor aan een verhaal elders op deze site denken. Dat ging over een diefstal in 1990 van schilderijen uit het Isabelle Gardner Museum in Boston. In dat verhaal is deze foto te zien van de auto van de daders.

boston

Waarom plegen ze die diefstallen toch altijd in het donker? Dat geeft altijd van die onduidelijke foto’s.

Ik heb toen een heel uitgebreid verhaal over de inbraak in het museum in Boston geschreven. Wie dat wil lezen, kan hier op mijn site terecht. De zaak is nog steeds niet opgelost. De gestolen schilderijen, waaronder een Vermeer en een Rembrandt zijn nog steeds zoek.

 

Tegenvallende kijkcijfers

Shownieuws: De eerste aflevering van het nieuw tv-programma ‘Herken het dier’ op ‘Net5 powered by Linda’ trok, ondanks het optimisme van Linda de Mol –  “Een panel met bekende Nederlanders, een quiz en dieren; die combinatie gaat beslist scoren”  –  weinig kijkers.

olifanten

Linda de Mol:  “Misschien zijn we met een iets te moeilijk dier begonnen en hadden we beter met een hond of een kat kunnen starten.

Tot zover het shownieuws op deze site.

 

 

 

 

Spoiler alert

Een spoiler alert is een waarschuwing, vooral gebruikt in recensies van films en boeken, waarmee wordt gewaarschuwd dat verderop in de recensie een deel van de plot wordt verklapt. Mensen die de film nog willen zien of het boek nog niet hebben gelezen, kunnen dan beter niet verder lezen als ze nog niet willen weten hoe het afloopt. Het woord ‘spoiler’ is afkomstig van het Engelse werkwoord ‘to spoil’ wat verwennen of bederven betekent, in dit geval uiteraard in die laatste betekenis .

Een voorbeeldje. Stel het plaatselijk sufferdje schrijft in een recensie van de première – er moeten nog een aantal voorstellingen volgen –  van het toneelstuk  “Wie vermoordde boer Biet?‘ gespeeld door de plaatselijke amateurtoneelvereniging TOP (dat staat voor Tot Ons Plezier) het volgende: “Vooral geroemd moet worden het spel van slager Kees Dijk van Slagerij Dijk die zijn rol van de moordende boerenknecht Knuppels zo levensecht speelt, dat je in het echte leven nauwelijks zijn slagerij meer binnen durft te gaan”,  dan zou een spoiler alert wel op zijn plaats zijn geweest.

0000000 0spoiler2Van links naar rechts: Kees Dijk van Slagerij Dijk als de boerenknecht Knuppels, Rika de Boer van naaigereiwinkel ‘Het  Stoffenpaleis’ als de hulp in de huishouding Saar en Frans Drommels van sigarenwinkel ‘Het Rokertje’ als boer Biet. Foto Herbert Behrens, Anefo; Nationaal Archief.

Ook in films zitten soms “verborgen” aanwijzingen die iets over de film verklappen. Zo was het vroeger vaak zo, vooral in westerns, dat de mensen in de lichte kleding “de goeden” waren en de mensen in donkere kleding de schurken (uiteraard gold dit niet voor de ‘Men in Black’ films met Will Smith en Tommy Lee Jones.)

Dinsdag onthulde filmregisseur Rian Johnson op het YouTube kanaal van Vanity Fair in een video ter promotie van zijn film ‘Knives Out’  dat het feit of iemand een iPhone zichtbaar in zijn hand heeft, aangeeft of de personage goed of slecht is.

0000000 0spoiler 0Regisseur Rian Johnson over zijn film. Op het plaatje drukken om naar het filmpje op YouTube te gaan.

Spoiler Alert: Wie niet wil weten dat iemand die een iPhone in een film in zijn hand heeft ‘goed’ is, moet nu niet verder lezen.

Ik citeer even een stukje van nu.nl : “Johnson, regisseur van onder andere The Last Jedi, sprak met Vanity Fair over zijn recente film Knives Out en vertelde dat Apple hele specifieke voorwaarden stelt aan het gebruik van Apple-producten in speelfilms. “Ik weet niet of ik dit moet vertellen of niet”, begint hij. “Apple laat je iPhones gebruiken in films, maar slechteriken mogen deze niet in beeld vasthouden.”

Hij zegt dat deze kennis misdaadfilms kan verpesten, omdat kijkers aan de hand van de telefoons van personages kunnen achterhalen wie de slechterik is in de film. “Elke filmmaker met een geheime slechterik in zijn film wil me op dit moment van kant maken”, zegt Johnson.”

0000000 0spoiler 2

Op 2.59 min van de video vertelt hij over de eis die Apple stelt aan het gebruik van iPhones in een film. Apple wil niet geassocieerd worden met schurken. Jamie Lee Curtis is in deze film dus ‘goed’.

Ik ben ook ‘goed’. Ik schrijf dat hier maar even om te voorkomen dat ik een schrijven van Apple krijg waarin staat dat ik niet meer over een iPhone mag schrijven.

Kirk Douglas

Vandaag is de Amerikaanse acteur Issur Danielovitch Demsky, beter bekend als Kirk Douglas overleden. Hij was onder andere bekend van de film Spartacus en van zijn rol als Vincent van Gogh in de film Lust of Life.

0000 kirk douglas 0

Kirk Douglas werd 103 jaar oud. Dat is niet mis. Hij trouwde twee keer en dat leverde ook twee keer twee kinderen op.  De bekendste daarvan is Michael Douglas, ook een acteur. Vroeger stond deze bekend als de zoon van Kirk Douglas, maar later werd dat andersom en gold Kirk Douglas als de vader van Michael Douglas. Zijn (tweede) vrouw Anna leeft nog . Die is momenteel 100 jaar.

Op Nu.nl staat een mooi portret van Kirk Douglas. Daarin staat onder andere het volgende.

0000 kirk douglas nu

Dit lezende denk ik dat hij oké was. (Noem je dat tegenwoordig zo?)

Omdat een deel van de filmopnames van Lust of Life uit 1955 in Nuenen plaats vond, keek ik even op de site van het Nationaal Archief en wat blijkt uit deze foto van Wim van Rossem: Kirk Douglas heeft, omdat hij hier toch was, toen ook een gastrol als schurk in een Bassie en Adriaan film gespeeld! Hier is hij als de Amerikaanse schurk Bill Dollar te zien samen met B100.

0000 kirk douglas

“Drommels, drommels en nog eens drommels!”  sprak hij bij die gelegenheid met een vet Amerikaans accent.

Vermeer en de Hoogh

Gisteren bezochten Marianne en ik in Museum Prinsenhof in Delft de tentoonstelling over Pieter de Hoogh.

pieter de hoogh tentoonstelling

We zagen er onder andere dit schilderij dat het museum had geleend van het Kunstmuseum in Basel.

schilderij Pieter de Hoogh(Jammer dat ze het niet recht hadden gehangen.)

Het zien van dit schilderij inspireerde mij om weer eens een stukje te schrijven in het kader van mijn speurtocht naar het Tweede Straatje van Vermeer.  Het begint als volgt:

We zitten nu in januari 2020. De laatste keer dat ik hier een bericht plaatste over mijn speurtocht naar het vermiste Tweede Straatje van Vermeer was in juli 2018. Laat ik het maar zo formuleren: ik ga zorgvuldig te werk”

In het stuk komen onder andere de gelijkenissen tussen de schilderijen van Vermeer en De Hoogh qua onderwerp en qua schildersstijl ter sprake.

dehoogh-vermeerLinks: Pieter de Hoogh: Vrouw met weegschaal: omstreeks 1660; rechts Vermeer: Vrouw met weegschaal: ergens tussen 1662 en 1665.

dehoogh-vermeer 2Links De Hoogh een binnenplaatsje met een doorkijkje naar de straat;  rechts Het Straatje van Vermeer gezien vanaf de straat met een doorkijkje naar een binnenplaats;  beide schilderijen zijn in 1658 in Delft geschilderd. (Het zijn overigens niet dezelfde gebouwen.)

De reden dat het schilderij uit Basel mij inspireerde tot het schrijven van een bijdrage over het Tweede Straatje van Vermeer  was het huis op de achtergrond.

schilderij Pieter de Hoogh detail

Voor wie het fijne hiervan wil weten, kan het hier allemaal op mijn site lezen.

De tentoonstelling in Delft duurt nog tot en met 16 februari 2020.

(Museum de Prinsenhof is ook de plek waar in 1584 Willem van Oranje het loodje legde. De kogelgaten zijn nog te zien.)

 

 

Conceptuele kunst ontmoet straatkunst

#Banksy #NotBanksy #Cattelan #NotCattelan

0 not banksky

p.s.  Cattelan is de kunstenaar die een banaan op een muur plakte. Banksy is de man van de straatkunst. Zijn laatste kunstwerk was een afbeelding van twee rendieren die een bank (met daarop een dakloze) voorttrokken.

1 banksy

Overigens heeft iemand de rendieren een rode neus gegeven. Dat kon je verwachten.

1 banksy 2

p.p.s Het conceptuele idee om een afbeelding van Banksy met ducttape aan de muur te plakken is te koop voor €100.000. Neem contact op!

 

Fotograferen voor beginners

Uit de serie fotograferen voor beginners:

Tip 6: Let op je eigen schaduw!

Als je een foto maakt met de zon in de rug, dan kan het gebeuren dat een deel van je eigen schaduw op de foto zichtbaar is.

schaduw 0

Let hier op. Als je hier geen aandacht aan geeft, dan wordt het probleem telkens groter en groter.

schaduw

Totdat op de foto’s alleen nog maar je eigen schaduw te zien is.

schaduw 1

Kunst kijken

Uw influencer heeft weer het nodige gezien. Zo was ik zondag in de Kunsthal in Rotterdam waar een tentoonstelling was van de Portugese kunstenares Joana Vasconcelos.  Zij maakt – met hulp van liefst zestig vaste medewerkers die haar in haar atelier assisteren – allerlei grote kunstvoorwerpen van alledaagse gebruiksvoorwerpen.

Zie hier bijvoorbeeld een paar schoenen gemaakt van pannetjes en deksels.

00000000000 kunsthal

(Op een Christie’s veiling in 2010 is dit werk door een particulier met veel geld en ongetwijfeld een groot huis gekocht voor 505.250 pond.)

Het kunstwerk heette Marilyn vernoemd naar Marilyn Monroe, omdat zij bij optredens vaak dit soort schoenen droeg. (Natuurlijk niet van dit formaat en niet gemaakt van pannen en deksels.) Dat de schoenen waren gemaakt van keukenspullen symboliseerde de positie (die van huisvrouw) die veel vrouwen in de maatschappij bekleden.

Een ander kunstwerk was een stoel bedekt met asperinestrips (bedoeld om het publiek aan het denken te zetten over de enorme hoeveelheid pillen die mensen slikken) en een soort helikopter met gekleurde struisveren.

00000000000 kunsthal 2

00000000000 helocopter

Ook hingen er een aantal keramische dierenbeelden van de Portugese kunstenaar Rafael Bordalo Pinheiro, die zij had bekleed met gehaakt textiel.

00000000000 kunsthal 4

Bij elk kunstwerk hoorde een verhaal. “Achter de ogenschijnlijke vrolijkheid van haar werk gaan maatschappelijke en sociaal-politieke thema’s schuil zoals onderdrukking, mensenrechten, identiteit en gendervraagstukken.” aldus de site van de Kunsthal.

Er hingen dan ook de nodige uitlegbordjes. Informatief maar daar hou ik eerlijk gezegd niet zo van. Niet alleen moet ik elke keer eerst weer de leesbril opzetten – en gaat er op het moment dat ik ze aan het lezen ben er altijd iemand voor staan – maar ook vind ik dat kunstwerken eigenlijk direct voor zichzelf moeten spreken. Maar het was wel interessant werk met een gedachte er achter.

Gisteren liep ik door Den Haag en daar zag ik op de Korte Voorhout een heel ander soort kunst staan: een drietal zandkastelen.

00000000000 aa

00000000000 aaa

00000000000 a

Ik vond ze mooi. Ik ben geloof ik sowieso toch meer iemand voor zandsculpturen dan voor stoelen met aspirines, maar dat zal het jongetje in mij zijn dat vroeger vaak zandkastelen bouwde.

 

 

 

Influencer

Gisteren bezocht ik samen met de jongste dochter het Haags Gemeentemuseum dat binnenkort zijn naam verandert in Kunstmuseum Den Haag. Op de site van het museum zegt directeur Benno Tempel over de naamswijziging:

Met Kunstmuseum Den Haag verwoorden we wat we zijn: een museum dat mede is opgericht door kunstenaars. Een museum waarbij er eerder kunst was dan een gebouw. Een museum dat is gevestigd in een kunstwerk, want het Berlagegebouw is daadwerkelijk onderdeel van de collectie van het museum. En ook een museum dat onlosmakelijk is verbonden met de stad Den Haag en haar inwoners.”

(Het gaat natuurlijk gewoon om de naamsbekendheid. De directeur: “Dat de huidige naam in het buitenland nauwelijks is uit te spreken draagt ook niet bij aan de gewenste uitstraling van ons museum.“)

000000000 kunstHet zonnetje straalt wel op het museum

Dankzij mijn Museumkaart waarmee ik toegang heb tot meer dan 400 musea kon ik de rij voor de kassa – die overigens alleen bestond uit mijn dochter die dankzij haar Rotterdampas er een gratis kaartje kon krijgen – overslaan en begaf ik mij alras naar de tentoonstelling Frisse Wind, een zomerse kijk op de Haagse School’. 

000000000 kunst 00

000000000 kunst0

Zie hier enkele van de mooie schilderijen die we konden bewonderen.

000000000 kunst1

000000000 kunst2

000000000 kunst3Dit schilderij van Jacob Maris zien we nu als een traditioneel schilderij, maar ruim honderd jaar geleden was dit niet zo en werd het aangekocht door de Vereniging voor Moderne Kunst. 

000000000 kunst7

Ook dit schilderij hieronder hing op de tentoonstelling. Heeft u enig idee wie de maker is?

000000000 kunst5

Het is een vroeg werk van Piet Mondriaan, die vooral bekend is geworden door zijn abstracte en non-figuratieve kunst. Dit is bijvoorbeeld  een typische Mondriaan:

000000000 kunst 8

Alleen is het in dit geval juist weer geen Mondriaan maar een kunstwerk van de Duitse kunstenaar KP Brehme waaraan ook een tentoonstelling was gewijd.

Het oeuvre  van KP Brehmer (1938 – 1997)  – ik citeer nu even de site van het museum – bestaat uit schilderijen, prenten, tekeningen en films die ogen als diagrammen, beeldstatistieken, abstracte kunst en dan weer als reclame affiches.”  Zie bijvoorbeeld deze twee landschappen:

000000000 kunst 811

000000000 kunst 9

Het was  interessant maar meer werk dat je in een museum gaat bekijken dan dat je het thuis aan de muur hangt.

Ziet u overigens wat ik aan het doen ben? Ik ben u aan het beïnvloeden! Zonder u expliciet  op te oproepen om naar dit museum te gaan of een Museumkaart of Rotterdampas te kopen schrijf ik zodanig positief over deze zaken,  dat u de neiging krijgt om één of meer van deze producten “te consumeren”.

Oftewel ik ben een influencer.  Ik krijg dan ook dik betaald door het (toekomstige) Kunstmuseum Den Haag en de organisaties die achter de Museumkaart en de Rotterdampas zitten.

Het gebruik maken van influencers behoort naast “het inzetten van positieve recensies”  – zie het blog van gisteren –  tot de moderne marketinginstrumenten. Het wordt tegenwoordig overal voor ingezet, zelfs door psychiaters, zoals deze Sigmund-strip van Peter de Wit laat zien.

00000000 sigmund

(Omdat dit de strip is uit de krant van gisteren en die krant vandaag alleen nog maar wordt gebruikt om de vis in te pakken, ben ik zo brutaal om hem hier te laten zien. De Sigmund-strips verdienen het om een zo groot mogelijk lezerspubliek te krijgen en niet direct bij het oud-papier te belanden.)

Misschien vraagt u zich af hoeveel ik nou betaald krijg in mijn rol als influencer. Er geldt hoe meer volgers een influencer heeft, hoe meer hij of zij betaald krijgt. Ik moest het dan ook doen met een gratis koekje bij de koffie in het voortreffelijke Grand Cafe in de tuinzaal van het museum. Maar zo gauw ik meer lezers krijg, word ik niet meer met koekjes betaald maar met schilderijen van Mondriaan. Daar heeft het Kunstmuseum Den Haag, wat meer bezoekers verdient, er meer dan genoeg van.

 

 

 

 

 

Voorwoord

Een beetje boek heeft een voorwoord waarin iemand het boek uitbundig aanprijst. Ik heb even gekeken op de site van Delpher, dat is de site waar je allerlei historische kranten kan inzien, om te zien wat het oudste Nederlandse krantenartikel was met daarin het woord ‘voorwoord’ in combinatie met het woord ‘boek’.

Ik trof een artikeltje aan uit de Middelburgsche Courant van 4 juni 1850. Daarin werd het boek ‘Sporen van de Natuurlijke Geschiedenis der Schepping, of Schepping en voortgaande ontwikkeling van Planten en Dieren, onder den invloed en het beheer der Natuurwetten’ – alleen de titel is al een boek op zich – besproken. Het boek bevatte een voorwoord, geschreven door een zekere Prof. G. J. Mulder. De krant citeerde uitgebreid uit dit voorwoord:

Ik ken geen Boek, dat in den laatste tijd het licht zag, hetwelk voor beschaafde liedern meer geschikt is, om in algemeene trekken der Natuur van hare meest uitmuntende zijde te vertoonen. Het zal den blik van elken Lezer met kracht bepalen bij eenen schat van kennis, die hem treffen zal, indien hij er zich voor het eerst aan waagt, maar die ook hem zal boeijen, die reeds meer of min met de Natuur is vertrouwd geworden.” aldus de professor.

000000 voorwoord

Kijk, met dat voorwoord zal de schrijver van het boek blij zijn geweest. (Al is het natuurlijk wel altijd de bedoeling van een voorwoord dat het boek een beetje opgehemeld wordt.)

De geschiedenis van het voorwoord is veel ouder dan 1850. Zo bevat het beroemde boek van Sir Thomas Malory over koning Arthur uit 1485 al een voorwoord (van William Caxton) en ongetwijfeld zijn er nog oudere voorbeelden. (Het Engelse woord voor ‘voorwoord’ is ‘preface’. Het is afkomstig uit het Latijn (‘prae fatia’), dat staat voor ‘eerder gesproken’. Grote kans dus dat er al allerlei oude Romeinse boeken met een voorwoord zijn.

Vanwaar schrijf ik nu over voorwoorden? Dat komt omdat er afgelopen maandag in de Volkskrant eenmalig een CaMu- bijdrage stond van Remco Campert. Dit ter gelegenheid van het feit dat hij 90 jaar oud was geworden. Daardoor moest ik opeens denken aan 2003 toen ik hem vroeg om een voorwoord voor mijn eerste boek te schrijven.

Remco Campert had tussen 1996 en 2006 afwisselend met Jan Mulder een korte column (CaMu) op de voorpagina van de Volkskrant. Daarin voerde hij allerlei figuren op onder andere Drs. Mallebrootje en het jonge ding uit de achterban, veldwachter Bonkjes, de boerenfamilie Kneupma en de wetenschappelijke onderzoeker Bob Bamzaai van de SOEA. Waar de SOEA een afkorting van was, weet ik niet meer – de ‘S’ zal wel van Stichting zijn. Het was in ieder geval een instituut dat allerlei onzinnige onderzoeken deed.

Nu had ik in die tijd ook zo iets, namelijk de VIENO. Dat stond voor de Vereniging voor Interessante Edoch Nutteloze Onderzoeken. Die “publiceerde” regelmatig allerlei nutteloze voetbalonderzoeken, onder andere in de Volkskrant-rubriek ‘Het Schavot’ van Bert Wagendorp. De VIENO en de SOEA van Remco Campert begaven zich dus min of meer op het zelfde onderzoeksdomein. De VIENO was iets ouder dan de SOEA maar daar stond tegenover dat Remco Campert veel leuker schreef dan ik.

Het leek me dan ook in 2003 een goed idee om Bob Bamzaai van de SOEA te vragen of hij voor mijn boek ‘De Oranje Rapporten’ – met allerlei VIENO-rapporten over het Nederlands elftal (het boek zou verschijnen ter gelegenheid van het EK voetbal in Portugal in 2004)  – een voorwoord wilde schrijven. Weliswaar had Bert Wagendorp al toegezegd om een voorwoord te schrijven, maar een boek met twee voorwoorden zou uniek zijn leek me en dan kon mijn boek zich mooi onderscheiden van andere voetbalboeken. Bovendien een boek met een voorwoord van zowel Bert Wagendorp als Remco Campert dat moest wel een goed boek zijn.

Ik trok de stoute schoenen aan en stuurde Remco Campert een brief. Volgens mij stond zijn adres toen gewoon in de telefoongids van Amsterdam. Eerlijk gezegd verwachtte ik geen reactie, maar hij stuurde een kaart terug. Op de voorkant van de kaart stond het gedicht ‘Pluk de dag’ van Cees Budding.

000000 voorwoord rc2

Op de achterkant schreef hij dat Bamzaai bereid was een voorwoord te schrijven maar dat, gezien het feit dat de SOEA niet van de wind kon leven, Bamzaai liet weten dat er wel een geldelijke vergoeding tegenover moest staan.

000000 voorwoord rc

Ik liet de kaart zien aan de jongens van de uitgeverij – het was een kleine tweemansuitgeverij – maar helaas, er was geen geld voor een voorwoord van Bob Bamzaai. Bovendien vonden ze het niet nodig, één voorwoord  – Bert Wagendorp deed het voor een fles wijn; hij bedierf daarmee behoorlijk de markt voor schrijvers van voorwoorden –  was meer dan genoeg vonden ze.

Ik stuurde Remco Campert daarom een brief terug dat de VIENO helaas niet in staat was om Bob Bamzaai te betalen voor het voorwoord van de SOEA en bedankte hem hartelijk voor zijn antwoord. (Ik heb er nu uiteraard spijt van dat ik Bob Bamzaai niet van mijn eigen geld heb ingehuurd; De kaart van Remco Campert heb ik wel altijd bewaard.)

Overigens heb ik nog een goed idee voor een boek getiteld ‘Voorwoord’. Dat bestaat dan uit een stuk van mij van een pagina of tien over de geschiedenis van het voorwoord, met enkele leuke en verantwoorde voorbeelden van voorwoorden, voorafgegaan door liefst vijftig voorwoorden voor het boek geschreven door allerlei bekende mensen. Lijkt me een uniek boek.

Ik moet het maar eens voorleggen aan mijn uitgever, als die nog weet dat ik besta (mijn laatste boek verscheen in 2012). En hoe krijg ik vijftig bekende mensen zo gek dat ze een voorwoord willen schrijven voor een boek dat alleen maar bestaat uit een korte verhandeling over het fenomeen voorwoord?

In ieder geval moeten Bert Wagendorp  – hij schreef voor al mijn boeken een voorwoord; altijd tegen een fles wijn; hij kent zijn marktwaarde niet) en Remco Campert (ook al koste het eventueel geld) tot die vijftig mensen behoren. Gezien de leeftijd van Remco Campert – dat hij nog veel ouder mag worden –  moet ik hier echter  niet te lang mee wachten.

Eureka

Ik zat me net af te vragen waarover ik zou schrijven toen ik een berichtje las over de overcapaciteit van cannabis in Oregon. Eureka! Ik had een onderwerp: Eureka.

Eureka is een plaats van zo’n 27.000 inwoners in Oregon, een kuststaat gelegen in het noordwesten van Amerika. De staat heeft volgens het berichtje dat ik las momenteel te maken met een enorme wietberg. Ze hebben een legaal overschot van meer dan 500.000 kg. Sinds 2015 is het in Oregon legaal toegestaan om cannabis te kweken en recreatief te gebruiken – daarvoor was alleen medicinaal gebruik toegestaan.

Andere staten in Amerika waar recreatief cannabisgebruik is toegestaan zijn Alaska, California, Colorado – dat was in 2012 de eerste staat waar het werd gelegaliseerd – Illinois, Maine, Massachusetts, Michigan, Nevada, Vermont en Washington (plus het District of Columbia). Medicinaal cannabisgebruik is in meer dan dertig staten toegestaan. Landelijk (‘federal’) is het recreatief gebruik van cannabis echter nog wel verboden.

00 cannabis

Nu heeft Oregon het de burgers heel gemakkelijk gemaakt om cannabis te kweken.  Ze stellen in tegenstelling tot andere staten nauwelijks eisen aan de productie. Je hebt er weliswaar een vergunning voor nodig, maar in Oregon kost die maar 1000 dollar. Ter vergelijking in Californië betaal je 10.000 dollar voor een vergunning om te produceren.

Oregon telt zo’n 4 miljoen inwoners die naar verluidt zo’n 125.000 kg – de schattingen lopen uiteen –  cannabis gebruiken.  Er is dus een grote overproductie, maar die mag niet over de staatsgrens geëxporteerd worden. Hij wordt deels vernietigd en verdwijnt deels in het zwarte circuit.

Het gevolg is dat in Oregon de prijzen alsmaar gedaald zijn en veel producenten er nu mee stoppen. Ook is er een grote overcapaciteit van winkels waar je marihuana kan kopen. De staat Oregon telt bijvoorbeeld meer winkels waar je cannabis kan kopen dan het totaal aantal filialen van Starbucks en McDonald’s in de staat samen.

Dat ik iets van cannabis in Oregon weet, komt omdat ik tijdens een vakantie in 2015 in Yosemite National Park in Californië in gesprek raakte met iemand uit Eureka. Hij vertelde dat in Eureka iedereen met de cannabis-business te maken had. De helft zat in de productie en de andere helft was gebruiker. Nu leek me dat enigszins overdreven, maar gezien zijn woeste uiterlijk sprak ik hem maar niet tegen.

Hij had een oom, zo vertelde hij, die jarenlang in Oregon illegaal cannabis produceerde en het er verkocht. Maar nu dat legaal was geworden, was de lol er van. Hij was met zijn handel verhuisd naar een staat waar het nog illegaal was. Daar kon je tenminste nog geld verdienen.

Later die vakantie kwamen we in Eureka en reden er rond. Niet op zoek naar cannabis maar naar muurschilderingen. In Eureka heb je veel muurschilderingen – murals worden ze ook wel genoemd – die al of niet onder invloed van cannabis zijn gemaakt. Zie hier enige exemplaren die wij zagen.

00 eureka 0Ik wil niet uitsluiten dat de maker van deze muurschildering cannabis gebruikte.

00 eureka 3De auto’s op deze foto zijn geen dinky toys maar echte auto’s. Als automobilist zou ik hier overigens niet toeteren.

00 eureka 4Dit was de grootste muurschildering in Eureka die wij zagen

00 eureka 00De rode auto is getekend; de witte is echt.

00 eureka v2Dit is één van de bekendste murals in Eureka.

Ik mag overigens graag “in een mural gaan staan” (zie het blog van gisteren). Dan krijg je dit.

00 eurekaAltijd in voor een goed gesprek.

En ook hieronder ben ik onderdeel van het kunstwerk.

00 eureka 000

Ik zou eigenlijk voor mijn optredens als onderdeel van de kunstwerken betaald moeten krijgen.

Voor wie ook een keer in Eureka komt, op deze site staat een wandeling van zo’n vijf kilometer beschreven die je langs 22 muurschilderingen voert.

00 eureka 0000